گروه فرهنگی مشرق - «سهیل(ادگاردو) اسعد» از طلاب فعال حوزه علمیه است که در آرژانتین متولد شده اما اصالتاً اهل لبنان است. او تا جوانی در آرژانتین می‌زیست و سپس برای خواندن دروس حوزوی و دانشگاهی راهی لبنان و ایران شد و اینک بیش از دو دهه است که بخشی از سال را در ایران زندگی می‌کند و از آنجایی که وی به زبان‌های اسپانیولی، عربی، فارسی و انگلیسی مسلط است در 25 کشور دنیا فعالیت فرهنگی دارد.
یکی از فعالیت‌هایی که او در خارج کشور دارد تأسیس مراکز اسلامی، تبلیغ دین اسلام و تدریس در دانشگاه‌های مختلف است. وی دارای مدرک دکترای الهیات از دانشگاه تمدن اسلامی بیروت و تخصص اصلی‌اش فلسفه و عرفان اسلامی است و در موضوعاتی همچون دوره کامل عرفان اسلامی، شیعه شناسی تطبیقی، ادیان تطبیقی، نظام سیاسی اسلام، اندیشه امام خمینی(ره)، انقلاب اسلامی برای طلاب خارجی تدریس می‌کند.
از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به ساخت مستند‌های «مهر و ماه»، «انقلاب سبز» و «زن در اسلام» را به زبان اسپانیولی برای مردم ونزوئلا ساخته است. او هم‌اکنون مشغول ساخت مستند جدیدی در هفت کشور جهان است. به همین مناسبت گفت‌وگوی کوتاهی با «سهیل اسعد» انجام دادیم.
هالیوود در ترویج معنویت‌های کاذب موفق عمل می‌کند
* ضرورت تبلیغ اخلاق اسلامی و معنویت با استفاده از فیلم در جهان امروزی چیست؟
ـ طبیعتاً بحث هنر به عنوان وسیله‌ای برای انتقال معارف معنوی و اخلاقی بسیار نکته مهمی است، در بحث معنویت‌های کاذب و عرفان‌های نوظهور، دشمن معنویت بسیار موفق عمل کرده است به ویژوه هالیوود، و تقریبا هالیوود حرف اول را در انتقال، تبلیغ و ترویج عرفان‌های غیر حقیقی و کاذب. به نظرم از این جهت بحث فیلم، سینما و مستند برای انتقال معنویت حقیقی و عرفان‌ها و ادیان حقیقی بسیار مهم است و طبعاً در جبهه مقابل، باید مقاومتی فیلمی و مستندی هم باشد که بتواند راهی را به سمت و سوی معرفت و معنویت واقعی از دین باز کند.
قبل از ورود به حوزه علمیه، در تئاتر و مستندسازی فعال بودم
* به نظر شما میان حوزه علمیه و سینما چه رابطه‌ای وجود دارد؟
ـ به نظرم در حوزه علمیه هنوز کار زیادی در بحث هنر به ویژه در حوزه فیلم انجام نشده است، احساس می‌کنم یک پل ارتباطی بین حوزه و حوزویون و هنر و هنرمندان باید ایجاد شود و نمی‌توان یکی از این دو را به تنهایی در این باره مقصر دانست بلکه این پل ارتباطی باید از دو طرف برقرار شود.
بنده سعی کرده‌ام کمک‌ها و خدماتی را در این راستا به حوزه داشته باشم چون قبل از اینکه وارد حوزه علمیه شوم در تئأتر و مستندسازی فعال بودم؛ از ابتدا همیشه احساس می‌کردم باید یکی از بخش‌های اصلی حوزه، بخش هنر باشد البته حرفی که حوزه دارد این است که آنها بیشتر روی تربیت کادر مشغول بوده است نه روی تبلیغ و ترویج.
بدین معنا که رسالت اصلی حوزه علمیه تربیت علما و شاگردان برجسته و اثرگذار است و به لحاظ تاریخی، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود که یک سری از مؤسسات حوزوی پدید آمدند، از این رو اصل مسئولیت حوزه، تربیت علما بود و به اعتقاد بنده حوزه علمیه از همان ابتدا برنامه خاصی برای تبلیغ دین نداشته و بر این باور است که عالمانی را تربیت و به جامعه تحویل دهد و این خود حوزویان هستند که بایستی برای تبلیغ دین در جامعه، دارای برنامه باشند.
* حوزه علمیه بین‌المللی نمی‌اندیشد
هنوز هم مسئله تبلیغ دین توسط مبلغان به عنوان یکی از برنامه‌های اصلی حوزه تلقی نمی‌شود و ما مشاهده می‌کنیم افرادی را که سال‌ها در حوزه درس خوانده‌اند اما متأسفانه هیچ برنامه‌ای در این خصوص ندارند و در ادامه شغلی را برای خود برگزیده‌اند که هیچ ارتباطی با درس و تحقیق و تبلیغ دین ندارد و می‌رود راننده تاکسی یا فروشنده می‌شود.
اگر قدمت هزار ساله حوزه را در نظر بگیریم، مرکز حوزوی محض -که از بطن حوزه برخاسته باشد- تاکنون نداشته‌ایم و اکثر این مؤسساتی که امروز شاهد حضور فعال آنها در جامعه هستیم از جمله سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، دفتر تبلیغات حوزه علمیه، مجمع جهانی اهل بیت(ع) و ... از سوی دفتر مقام معظم رهبری بوده است که آن هم محدود در جهان اسلام است و کاری در عرصه بین‌الملل انجام نشده است.
بنابراین اگر حوزه و مؤسسات حوزوی را به عنوان کانون علمی- آموزشی در نظر بگیریم آنجا باید هنر وجود داشته باشد تا پل ارتباطی بین هنرمندان و حوزویان ایجاد شده و بدین وسیله بتوانیم از این ابزار مؤثر و مفید در راستای ترویج معارف اسلامی بهره ببریم.
تاکنون 10 مستند در ترویج و تبلیغ دین ساخته‌ام
* شما چه کمک و اقدامی در این خصوص به حوزه علمیه داشته‌اید؟
ـ بنده در بحث مستندسازی تاکنون 10 مستند را با همکاری دوستان صدا و سیما در سطح جامعه ایران و بین‌الملل ساخته‌ام و در حال حاضر نیز در شبکه «هیسپان تی وی» کمک‌هایی را درباره بحث مستندسازی داشته‌ام.
«ادگاردو» مستندی درباره فعالیت مراکز دینی در آمریکای لاتین
* آیا در حال حاضر نیز کاری در دست ساخت دارید؟
ـ بله، در حال تهیه یک مستند بیست قسمتی به نام «ادگاردو» هستم که درباره اسلام و مسلمین همچنین مراکز دینی در آمریکای لاتین است. سال گذشته با کمک دوستان صدا و سیما سفری یک ماهه به شش ـ هفت کشور دنیا از جمله کاستاریکا، ونزوئلا، غنا، بولیوی، کوبا، اکوادور و انگلستان داشتیم و کل فعالیت‌های بنده در این کشورها فیلمبرداری شد که هر کشوری به صورت مستقل چند قسمت از آن را به خود اختصاص داده است.
* چند درصد کار پیشرفته است؟
قسمت اول آن در قالب مستند جهان‌شهری‌ها به نام «ادواردو پسر روح‌الله» پخش شده است و قرار بود این پروژه جدید در ایام دهه فجر و 22 بهمن امسال پخش شود که متأسفانه با مشکل بودجه روبرو شده‌ایم و ظاهراً تا دو سه ماه آینده به پایان خواهد رسید.
مخاطبان محترم گروه فرهنگی مشرق می توانند مقالات، اشعار، مطالب طنز، تصاویر و هر آن چیزی که در قالب فرهنگ و هنر جای می گیرد را به آدرس culture@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود.
یکی از فعالیت‌هایی که او در خارج کشور دارد تأسیس مراکز اسلامی، تبلیغ دین اسلام و تدریس در دانشگاه‌های مختلف است. وی دارای مدرک دکترای الهیات از دانشگاه تمدن اسلامی بیروت و تخصص اصلی‌اش فلسفه و عرفان اسلامی است و در موضوعاتی همچون دوره کامل عرفان اسلامی، شیعه شناسی تطبیقی، ادیان تطبیقی، نظام سیاسی اسلام، اندیشه امام خمینی(ره)، انقلاب اسلامی برای طلاب خارجی تدریس می‌کند.
از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به ساخت مستند‌های «مهر و ماه»، «انقلاب سبز» و «زن در اسلام» را به زبان اسپانیولی برای مردم ونزوئلا ساخته است. او هم‌اکنون مشغول ساخت مستند جدیدی در هفت کشور جهان است. به همین مناسبت گفت‌وگوی کوتاهی با «سهیل اسعد» انجام دادیم.
هالیوود در ترویج معنویت‌های کاذب موفق عمل می‌کند
* ضرورت تبلیغ اخلاق اسلامی و معنویت با استفاده از فیلم در جهان امروزی چیست؟
ـ طبیعتاً بحث هنر به عنوان وسیله‌ای برای انتقال معارف معنوی و اخلاقی بسیار نکته مهمی است، در بحث معنویت‌های کاذب و عرفان‌های نوظهور، دشمن معنویت بسیار موفق عمل کرده است به ویژوه هالیوود، و تقریبا هالیوود حرف اول را در انتقال، تبلیغ و ترویج عرفان‌های غیر حقیقی و کاذب. به نظرم از این جهت بحث فیلم، سینما و مستند برای انتقال معنویت حقیقی و عرفان‌ها و ادیان حقیقی بسیار مهم است و طبعاً در جبهه مقابل، باید مقاومتی فیلمی و مستندی هم باشد که بتواند راهی را به سمت و سوی معرفت و معنویت واقعی از دین باز کند.
قبل از ورود به حوزه علمیه، در تئاتر و مستندسازی فعال بودم
* به نظر شما میان حوزه علمیه و سینما چه رابطه‌ای وجود دارد؟
ـ به نظرم در حوزه علمیه هنوز کار زیادی در بحث هنر به ویژه در حوزه فیلم انجام نشده است، احساس می‌کنم یک پل ارتباطی بین حوزه و حوزویون و هنر و هنرمندان باید ایجاد شود و نمی‌توان یکی از این دو را به تنهایی در این باره مقصر دانست بلکه این پل ارتباطی باید از دو طرف برقرار شود.
بنده سعی کرده‌ام کمک‌ها و خدماتی را در این راستا به حوزه داشته باشم چون قبل از اینکه وارد حوزه علمیه شوم در تئأتر و مستندسازی فعال بودم؛ از ابتدا همیشه احساس می‌کردم باید یکی از بخش‌های اصلی حوزه، بخش هنر باشد البته حرفی که حوزه دارد این است که آنها بیشتر روی تربیت کادر مشغول بوده است نه روی تبلیغ و ترویج.
بدین معنا که رسالت اصلی حوزه علمیه تربیت علما و شاگردان برجسته و اثرگذار است و به لحاظ تاریخی، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود که یک سری از مؤسسات حوزوی پدید آمدند، از این رو اصل مسئولیت حوزه، تربیت علما بود و به اعتقاد بنده حوزه علمیه از همان ابتدا برنامه خاصی برای تبلیغ دین نداشته و بر این باور است که عالمانی را تربیت و به جامعه تحویل دهد و این خود حوزویان هستند که بایستی برای تبلیغ دین در جامعه، دارای برنامه باشند.
* حوزه علمیه بین‌المللی نمی‌اندیشد
هنوز هم مسئله تبلیغ دین توسط مبلغان به عنوان یکی از برنامه‌های اصلی حوزه تلقی نمی‌شود و ما مشاهده می‌کنیم افرادی را که سال‌ها در حوزه درس خوانده‌اند اما متأسفانه هیچ برنامه‌ای در این خصوص ندارند و در ادامه شغلی را برای خود برگزیده‌اند که هیچ ارتباطی با درس و تحقیق و تبلیغ دین ندارد و می‌رود راننده تاکسی یا فروشنده می‌شود.
اگر قدمت هزار ساله حوزه را در نظر بگیریم، مرکز حوزوی محض -که از بطن حوزه برخاسته باشد- تاکنون نداشته‌ایم و اکثر این مؤسساتی که امروز شاهد حضور فعال آنها در جامعه هستیم از جمله سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، دفتر تبلیغات حوزه علمیه، مجمع جهانی اهل بیت(ع) و ... از سوی دفتر مقام معظم رهبری بوده است که آن هم محدود در جهان اسلام است و کاری در عرصه بین‌الملل انجام نشده است.
بنابراین اگر حوزه و مؤسسات حوزوی را به عنوان کانون علمی- آموزشی در نظر بگیریم آنجا باید هنر وجود داشته باشد تا پل ارتباطی بین هنرمندان و حوزویان ایجاد شده و بدین وسیله بتوانیم از این ابزار مؤثر و مفید در راستای ترویج معارف اسلامی بهره ببریم.
تاکنون 10 مستند در ترویج و تبلیغ دین ساخته‌ام
* شما چه کمک و اقدامی در این خصوص به حوزه علمیه داشته‌اید؟
ـ بنده در بحث مستندسازی تاکنون 10 مستند را با همکاری دوستان صدا و سیما در سطح جامعه ایران و بین‌الملل ساخته‌ام و در حال حاضر نیز در شبکه «هیسپان تی وی» کمک‌هایی را درباره بحث مستندسازی داشته‌ام.
«ادگاردو» مستندی درباره فعالیت مراکز دینی در آمریکای لاتین
* آیا در حال حاضر نیز کاری در دست ساخت دارید؟
ـ بله، در حال تهیه یک مستند بیست قسمتی به نام «ادگاردو» هستم که درباره اسلام و مسلمین همچنین مراکز دینی در آمریکای لاتین است. سال گذشته با کمک دوستان صدا و سیما سفری یک ماهه به شش ـ هفت کشور دنیا از جمله کاستاریکا، ونزوئلا، غنا، بولیوی، کوبا، اکوادور و انگلستان داشتیم و کل فعالیت‌های بنده در این کشورها فیلمبرداری شد که هر کشوری به صورت مستقل چند قسمت از آن را به خود اختصاص داده است.
* چند درصد کار پیشرفته است؟
قسمت اول آن در قالب مستند جهان‌شهری‌ها به نام «ادواردو پسر روح‌الله» پخش شده است و قرار بود این پروژه جدید در ایام دهه فجر و 22 بهمن امسال پخش شود که متأسفانه با مشکل بودجه روبرو شده‌ایم و ظاهراً تا دو سه ماه آینده به پایان خواهد رسید.
مخاطبان محترم گروه فرهنگی مشرق می توانند مقالات، اشعار، مطالب طنز، تصاویر و هر آن چیزی که در قالب فرهنگ و هنر جای می گیرد را به آدرس culture@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود.
