به گزارش مشرق، در برنامه 90 این هفته (گزارش کامل برنامه 90 +فیلم) عادل فردوسی پور پس از مصاحبه هفته گذشته با سیدحسن خمینی(اینجا)، یک گفتگوی غافلگیرکننده دیگر را پخش کرد؛ گفت‌وگو با خولیو ولاسکو سرمربی محبوب و سابق تیم ملی والیبال ایران.
ولاسکو در این مصاحبه نشان داد اطلاعات فوتبالی بالایی دارد و مسائل فوتبال جهان را به روز پیگیری می کند. سرمربی محبوب والیبال در ابتدا اظهار داشت: من نیز همچون بیشتر اهالی والیبال، عاشق فوتبال هستم و ما همواره پیش از آغاز تمرین خود فوتبال بازی می کنیم.
وی افزود: فوتبال را خیلی دوست دارم اما از استعداد بالایی در زمینه این ورزش برخوردار نیستیم. وقتی 15 ساله بودم در باشگاه فوتبال بازی می کردم که مربی ما به دنبال چند بازیکن والیبال آمد و من هم قبول کردم.
ولاسکو در پاسخ به این سئوال که طرفدار کدام تیم آرژانتینی است، گفت: طرفدار استادیونتس هستم که از باشگاه های نامدار فوتبال آرژانتین به شمار می رود.
وی در پاسخ به این سوال که کدام مربیان فوتبال در جهان را بیشتر می پسندد گفت: «فرگوسن و گواردیولا. البته مورینیو هم مربی خوبی است.»
او سپس درباره گواردیولا گفت:«زمانی که در برشا بازی می کرد با مربیان دیگر حرف می زد از همان زمان دوست داشت که مربی فوتبال شود، او به من زنگ زد و مشاوره گرفت. زمانی هم که در اسپانیا مربی بودم او را در کشورش دیدم. دقیقا زمانی بود که گواردیولا اتوئو را با زلاتان معاوضه کرد. من با پپ ناهار خوردم و او گفت که باید از سه مربی آرژانتینی تشکر کند؛ یکی سزار منوتی که در جام جهانی سرمربی آرژانتین بود، یکی بیلسا و یکی هم ولاسکو.
ولاسکو ادامه داد: من توانسته ام تاثیر زیادی رویش داشته باشم و چیزهای زیادی درباره مدیریت از من یاد گرفته است. من به این افتخار می کنم که گواردیولا این حرف را درباره من زده است.»
میثاقی(خبرنگار نود) از او پرسید که بهترین بازیکن جهان از نظر او چه کسی است که ولاسکو بدون هیچ مکثی گفت:«مارادونا. او برای من بهترین بود. اما الان مسی فوق العاده است. او را دوست دارم. مسی آدمی عادی است و خیلی فروتن. مردم دوستش دارند و ظاهر او اصلا شبیه به ستاره ها نیست.»
ولاسکو در بخش دیگری از حرف هایش درباره دربی تهران حرف زد و گفت:«هر وقت این دو تیم با هم بازی داشتند مجبور بودیم زمان تمرین را تغییر بدهیم. چون آنها در محل تمرین ما بازی داشتند و ترافیک می شد. اینجا مردم از یک شب قبل از مسابقه پشت درب های ورزشگاه ها می خوابند و این فوق العاده است. فوتبال در همه کشورهای دنیا محبوب ترین ورزش است.
خبرنگار پرسید: اما چرا این چیزها در والیبال وجود ندارد؟ ولاسکو در این مورد هم گفت:«فوتبال در همه جای دنیا محبوب است و مردم دوستش دارند. چون خودشان هم فوتبال بازی می کنند، والیبال هیچ وقت به سطح فوتبال نمی رسد.»
وی در پاسخ به این سئوال که در بازی تیم های ملی والیبال ایران و آرژانتین کدام تیم پیروز خواهد شد، خاطر نشان کرد: امروز والیبال ایران قوی تر از آرژانتین است. آرژانتین افت کرده و به همین دلیل من دارم به آنجا می روم.»
این مربی در مورد دیدار ایران و آرژانتین در جام جهانی فوتبال (2014 برزیل) فوتبال عنوان کرد: آرژانتین تیم قدرتمندی است اما نباید ایران را دست کم گرفت چون در فوتبال بازی آسانی وجود ندارد. البته آرژانتین مهاجمان خوبی دارد و مهار آنان سخت است و شما کار سختی پیش رو خواهید داشت. اما من اگر مربی تیم فوتبال کشورم بودم به آنها می گفتم که حواسشان باشد چون اصلا بازی آسانی ندارند. یک بار در جام جهانی 1958 سوئد 6 بر یک به چکسلواکی باختیم. من همیشه از آن روز به عنوان فاجعه سوئد یاد می کنم.»
وی در مورد پیش بینی اش از قهرمان جام جهانی فوتبال گفت: پیش بینی قهرمان سخت است و همیشه بهترین ها قهرمان نمی شوند. حقیقت این است که در جام جهانی تیمی که قبل از مسابقات شانس قهرمانی دارد،قهرمان نمی شود. در جام جهانی کره و ژاپن تیم بیلسا با 22 بازی و بدون باخت پا به جام جهانی گذاشت اما آنها در مرحله گروهی حذف شدند.در سال 1982 همه رسانه ها علیه ایتالیا بودند اما آنها قهرمان شدند.»
اما ایران چطور؟ آیا تیم ملی ایران می تواند به مرحله بعدی رقابت های جام جهانی صعود کند؟ ولاسکو در این مورد هم گفت:«خیلی سخت است.گروه شما قوی است.به خصوص اینکه نیجریه هم در گروه شما است.آرژانتین به سختی توانسته نیجریه را ببرد.»
ولاسکو در بخش پایانی این مصاحبه در خصوص ایران و مردم ایران عنوان کرد: گاهی اوقات مردم در دنیا تصور غلطی نسبت به ایران دارند. ولی تصور آنها اشتباه است و فقط از دیدگاه سیاسی به ایران نگاه می کنند. مردم ایران با من و همسرم خیلی مهربان بودند. من هم به همه مردم دنیا خواهم گفت که ایران تفاوتی با سایر کشورها ندارد و مردم آن مردم مهربانی هستند. ایران کشوری با مردمی مهربان است و خیلی زود درک کردم که ایرانی ها بسیار میهمان نواز هستند. از آنان خداحافظی می کنم و هیچگاه فراموش نمی کنم که 12 هزار نفر در سالن آزادی نام مرا فریاد می زدند.
