«رژیستور عقب مخاطب می گردد» ساخته «وحید حسینی»: این فیلم به نوعی به بررسی و آسیب شناسی پدیده فیلم‌فارسی در سینمای قبل و بعد ازانقلاب ایران می پردازد.

«نرمین تولیچ:بازیگر» ساخته «محمدرضا عباسیان»: داستان نرمین تولیچ بازیگر تئاتر و سینمای بوسنیایی است که در جریان جنگ بوسنی و در شهر تحت محاصره سارایوو بر اثر اصابت گلوله خمپاره دو پای خود را از دست داد اما همچنان سوار بر صندلی چرخدار خود، به بازی در فیلمهای سینمایی و تئاتر ادامه می‌دهد.

«باد بر باغ نظر» ساخته «پویان کاظمی»: روایتی از شیرازدر روزگار کریم خان را به تصویر کشیده است. پویان کاظمی اعتقاد دارد نهضت مستندسازی تلویزیون که از سال 89 آغاز شد به هزار و یک دلیل به کارش ادامه نداد.

«جایی برای زندگی» ساخته «محسن استادعلی»:مشکلات چند مرد جوان و نوجوان ساکن شهر تهران را بررسی می‌کند.

«لطفا بوق بزنید» ساخته «رضا فرهمند»:به زندگی قوم مسلمان میانمار در کمپ‌های موجود در هند می‌پردازد و سه شخصیت آمریکایی و لهستانی که درصدد از بین بردن موانع موجود برای حل مشکلات این مردم هستند.

«زنجموره» ساخته «محمد حسن دامن زن»: این فیلم مستند درباره سه خانم است که یکی از این خانم ها در روستای شیروان، دیگری در مهرشهر کرج و آخرین خانم در شهر تهران زندگی می کند. هریک از این بانوان درباره محیط زیست نقطه نظرات متفاوتی دارند و هریک از زنان با توجه به جایگاه و شرایط زندگی خود به محیط زیست نگاه می کنند. 

«خواب ابراهیم» ساخته «محمود کریمی»:به بهانه ساخت فیلم سینمایی «چ» تلاشی در راستای به تصویر کشیدن جریان ساخت این فیلم است

«ابرها در راهند» ساخته «محمدعلی فارسی»: مستندی درباره مسلمانان اروپاست.

«نیمروز مکران» ساخته «ماکان عاشوری»:به نیروز و مکُران می پردازد که نام‌های باستانی سیستان و بلوچستان بزرگترین استان ایران است. تاریخ این سرزمین روایتگر همزیستی ادیان و اقوام مختلف در کنار یکدیگر است. پیش از کشف قاره آمریکا نیمروز یا نصف‌النهار مبدا از این سرزمین می‌گذشت.

«حیات در رگ های سرد» ساخته «فتح ا... امیری»: تنوع زیستی خزندگان ایران با تکیه بر ثبت اسرار و رفتارهای زندگی آنها را بررسی می‌کند.

«فیلم نا تمامی برای دخترم سمیه» ساخته «مرتضی پایه شناس»: فیلم‌های خانوادگی چیزهای عجیبی هستند. می‌شود دسته جمعی رو به رویشان نشست و در عرض چند ساعت تمام یک زندگی را مرور کرد. گاهی با دور آهسته گاهی هم با دور تند. فیلم‌های خانوادگی چیزهای با ارزشی هستند. هر چه از عمرشان می‌گذرد با ارزش‌تر هم می‌شوند. به خصوص برای آدم‌هایی که سرگذشت عجیبی مثل ما داشته باشند.

«خاطراتی برای تمام فصول» ساخته «مصطفی رزاق کریمی»: روایتی از سال 1362 است که پایتخت کشور اتریش، شهر وین، میزبان مجروحین جنگی بود که برای دوره درمان و بهبودی به آنجا اعزام شدند. این مجروحین در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران صدمات شیمیایی جبران ناپذیری را متحمل شده‌بودند.

«شش قرن و شش سال» ساخته «مجتبی میر طهماسب»: درباره گروهی موسیقی‌دان است که تلاشی را آغاز می‌کنند تا تصنیف‌های منسوب به "عبدالقادر مراغی"، برجسته‌ترین موسیقی‌دان، نظریه‌پرداز، نویسنده و شاعرِ ششصد سال پیش را به استناد کتاب‌ها و رسالات کُهن و از لابه‌لای تاریخ و فرهنگ ایران بازیابی و بازخوانی کنند.

«ساعت صفر» ساخته مشترک «آزاده نوزاد مقدم» و «حسین سلامت»: درباره مهدی و علیرضا دو نوجوان 18 و 15 ساله با روحیات متفاوت است که به بیماری مادرزادی سی‌اف مبتلا هستند. آنها 2 سال است که در انتظار پیوند ریه زندگی می‌کنند. اتفاقاتی زندگی هر دو را دچار تغییراتی می‌کند.

«شناسنامه» ساخته «سید محمدرضا هاشمیان»: مستندی درباره تاریخچه سجل احوال و صدور شناسنامه در ایران است.

«ملخی غول شد» ساخته «محمدتقی فهیم»: به تاریخچه روزنامه کیهان در سال 1321 و تاسیس آن توسط مصطفی مصباح‌زاده می‌پردازد که تا سال 1357 از مجموعه‌ای کوچک به غولی بزرگ تبدیل می‌شود.

«بیوک آقا» ساخته «علیرضا انصاریان»: شرح‌حالی از شخصیتی گمنام و به قولی مجنون به‌نام بیوک‌آقا است.

«صورت‌های ابریشمی» ساخته «اکبر ناظمی»: این مستند تکان دهنده آتش سوزی مدارس در سطح کشور و به ویژه حادثه شین آباد را بررسی می‌کند.

«کمی بالاتر» ساخته «لقمان خالدی»: درباره رفتگری است که اشتیاق فراوانی به نوشتن رمان و شعر دارد. او داستان‌هایش را برای فرار از زندگی کسل کننده‌اش می‌نویسد، اما همسر، خانواده، محله و همکارانش با کاری که می‌کند مخالف هستند. شهریار در تلاش است از جایی که هست کمی بالاتر برود.

سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر 22 بهمن همزمان با سالروز شکوهمند انقلاب اسلامی به کار خود پایان خواهد داد.