به گزارش مشرق به نقل از فارس،نخستين راکت کاوش ايران از نوع کاوشي (sounding rocket) که جنبه آموزشي، علمي و تحقيقاتي دارد، در سال 85 به فضا پرتاب شد و با چتر نجات به زمين بازگشت.

اين راکت کاوش که به همت پژوهشگاه هوا فضا طراحي و ساخته شده بود، نخستين راکت کاوش بعد از پرتاب به علت اشکال سازه‌اي تنها توانست 10 کيلومتر بالا رود.

بعد از اين شکست پژوهشگران آزمايشات زيادي را انجام داديم و اشکالات سازه‌اي را برطرف کردند و در نهايت موفق به طراحي و ساخت راکت کاوش 2 با دانش بومي شدند.

*تهيه عکس از فضا

در سال 87 راکت کاوش 2 با موفقيت به فضا پرتاب شد و با انجام ماموريت خود دقايقي بعد با چتر مخصوص به زمين بازگشت.

اين راکت کاوش بعد از پرتاب از فضا عکس تهيه کرده که اين اولين عکس پروژه ايراني از فضا است.

اين راکت در جهت تحقق اهداف چشم انداز 20 ساله کشور و برنامه راهبردي فضايي جمهوري اسلامي ايران و به منظور ايجاد بستر توسعه علمي و فناوري در حوزه فضا به همت متخصصين و کارشناسان پژوهشگاه هوافضا آزمايش شد.

پرتاب راکت کاوش با اهداف ثبت و ارسال صحيح داده‌هاي محيطي ارسال صحيح و به موقع فرامين جدايش موتور و محموله و عملکرد صحيح سيستم بازيابي صورت پذيرفت که نتايج حاصله در طول مدت حضور در فضا با اهداف مورد نظر منطبق بود.

راکت کاوش 2 داراي سه بخش عمده شامل مجموعه حامل، مجموعه آزمايشگاه فضايي و مجموعه بازيابي است.
جايگاه ويژه پروژه راکت‌هاي کاوش در ميان پروژه ها و سيستم‌هاي فضايي، کشورهاي مختلف موجب شده هم اکنون نيز با گذشت حدود 50 سال از ساخت و پرتاب نخستين راکت کاوش کشورهاي صاحب تکنولوژي فضايي، هر ساله تعداد زيادي از اين راکتها را به منظور توسعه علوم و فناوري به فضا پرتاب مي‌کنند.

دستيابي به مجموعه آزمايشگاه فضايي براي داده پردازي از فضاي جو، تست زيرسيستم هاي فضايي و دستيابي به سيستم بازيابي تجربه کار گروهي محققان دانشگاهي در يک پروژه علمي فناوري، از دستاوردهاي پرتاب راکت کاوش 2 بشمار مي‌رود.

به گزارش فارس، تمام بخش‌هاي مختلف راکت کاوش 2 که از طراحي، ساخت و مونتاژ توسط محققان و متخصصان ايراني انجام شده است و اين نتيجه تلاش 30 ساله همه ايراني‌ها در مراکز دانشگاهي و صنعتي است.

*ايران موجودات زنده را به فضا فرستاد

اولين موجودات زنده از ايران در قالب کپسول زيست‌محيطي و توسط کاوشگر 3 در سال 88 به فضا پرتاب شدند و به زمين بازگشتند.

همراه اين کپسول زيستي، موش، لاک‌پشت، کرم‌ خاکي و سلول‌هاي مختلف به فضا رفتند.

کاوشگر 3 از زيرسامانه‌هاي سازه، محفظه زيستي تغذيه و ارسال داده‌‌هاي تله متري، تصويربرداري و ارسال همزمان، رايانه پرواز، سنجش محيطي تشکيل شده است. تله متري فعاليت‌ها و عملکرد کاوشگر در فرايند پرتاب و ارسال تصاوير همزمان به ايستگاه زميني متحرک،‌ کنترل رايانه پرواز در اين فرايند ،‌کنترل عمليات فرامين و جدايش،‌ نمايش کپسول زيستي و موجودات زنده درون آن به صورت بهنگام،‌ دستيابي به مجموعه امکانات آزمايشگاهي براي داده‌برداري از فضاي خارج از جو از ديگر دستاوردهاي پرتاب کاوشگر 3 است.

اين اقدام به منظور بررسي وضعيت موجودات زنده در فضا با همکاري وزارت دفاع و وزارت علوم و پژوهشگاه هوا فضا و در ادامه پرتاب کاوشگرهاي يک و 2 انجام شده است.