به گزارش مشرق، در اين يادداشت آمده است: درخصوص غيرقانوني اعلام کردن استيضاح وزير راه و راي مجلس از سوي رييسجمهور، ذکر چند نکته ضروري است:
1- مطابق قانون اساسي، اداره مجلس توسط هيات رييسه و مطابق آييننامه داخلي مجلس انجام ميشود. آييننامه داخلي مجلس با راي دو سوم از نمايندگان تصويب ميشود.
آييننامه داخلي و فعلي مجلس 26 آذر ماه 1387 به تاييد شوراي نگهبان رسيد. مطابقاين آييننامه، تشخيص خلاف يا صحت تصميم و راي نمايندگان بر عهده هيات رييسه است و نه رييسجمهور. طبيعي است که غيرقانوني دانستناين راي و متعاقب آن عدم شرکت در جلسه استيضاح به معناي توهين آشکار به شان نمايندگان و دخالت در امور داخلي مجلس است.
رييسجمهور درصورت اعتراض به تصميم هيات رييسه مجلس ميتواند براي حل وفصل موضوع، به اصل 110 قانون اساسي رجوع کند تا رهبر انقلاب تصميم نهايي را اتخاذ کند. مطابق اصل 110 و 57 قانون اساسي نظارت بر قواي سه گانه برعهده رهبري است.
2- رييسجمهور محترم در موارد مختلف تذکر گرفتند تا مسائل اختلافي ميان قوا را در ملاء عام مطرح نکنند و به رسانهها نکشانند. چرا اين مساله اختلافي که بايد بين دو قوه مطرح ميشد، به ميان مردم کشيده ميشود.
چندي پيش رييسجمهور نامه اختلاف برانگيز و سرگشادهاي به سران قوا و رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام نوشت که مورد انتقاد مسوولان و ائمه جمعه و نمايندگان مجلس قرار گرفت. طرح مجدداين قبيل موضوعات در رسانههاي عمومي چه مشکلي را حل ميکند و آيا رييسجمهور از حکم شرعي رهبر انقلاب بياطلاع است که بيمحابا اين دست اختلافات را علني ميکند؟
3- موارد اختلافي ميان مجلس و دولت با سفارش رهبر انقلاب در کميتهاي سه جانبه و در حضور نمايندگان دولت، مجلس و شوراي نگهبان مورد بررسي قرار گرفت. مجلس و شوراي نگهبان نظرات پيشنهادي خود را خدمت رهبر انقلاب ارسال داشتند.
در شرايطي که همه بايد منتظر باشند تا رهبر انقلاب تصميم نهايي را بر اساس نظر مشورتي کميته حل اختلاف بگيرند، طرح مجدد اين اختلافات در بين مردم چه معنايي دارد؟ اينکه رييسجمهور وعده ميدهد به زودي انتقادات خود از مجلس را به اطلاع مردم ميرساند آيا توهين به روش رسيدگي به حل اختلافات ميان دو قوه نيست؟
4- در شرايطي که اخبار منطقه و خيزش مردميجهان عرب توجه مردم و همه رسانههاي داخلي و خارجي را به خود جلب کرده است و انتظار ميرود رييس جمهور نيز همراه با مردم و از جايگاه قانوني خود، نسبت به تحولات منطقه اعلام موضع کند، طرح اين دست اختلافات چه توجيهي دارد و آيا باعث نميشود مسائل اساسي جهان اسلام در حاشيه قرار گيرد؟