در ماه های اخیر اختلافات طرف ایرانی و غربی در تفسیر توافقنامه هسته ای ژنو، دردسرساز شده و آمریکایی ها خلاف توافق اولیه، تعبیر دلخواه خود را از محورها و کلمات کلیدی توافقنامه ملاک موضع گیری و عمل قرار داده اند.

به گزارش مشرق، طرف غربی بویژه آمریکایی ها ابتدا خلاف برداشت طرف ایرانی مدعی شدند، توافقنامه ژنو حق غنی سازی را برای جمهوری اسلامی به رسمیت نشناخته است.

آنان اکنون به صراحت ادعا می کنند که در پایان اجرای توافقنامه،‌ ایران باید تمام تاسیسات هسته ای خود را برچیند. حال آنکه وزیر امور خارجه کشورمان می گوید یک کلمه حتی شبیه واژه "برچیدن" در توافقنامه وجود ندارد.

به نظر می رسد آمریکایی ها ید طولایی در بکارگیری واژه‌های چندپهلو برای رسیدن به اهداف زورگویانه خود دارند.

نمونه بارز این واقعیت را می توان در کتاب ارزشمند "بحران"، خاطرات "همیلتون جردن" (رییس ستاد کاخ سفید) از سال آخر ریاست جمهوری کارتر و بحران گروگانگیری سفارت آمریکا در ایران سراغ گرفت.

خاطرات جردن رسیده به 26بهمن 1358 (15فوریه 1980)؛ به آن جا که قرار است کارتر برای اقناع مردم آمریکا بیانیه ای بخواند؛ اما مشکل این است که بیانیه باید هم طوری تنظیم شود که برداشت مردم آمریکا از کلمات، برداشتی شامل قاطعیت دولت، حمایت بی دریغش از گروگان ها و تنفرش از گروگان گیرها باشد و هم به موقعیتی که تصور می کنند توسط وکیل فرانسوی ایران و قطب زاده برای همکاری با رییس سازمان ملل (کورت والدهایم) ایجاد شده، لطمه نخورد.

یعنی متنی کاملا دوپهلو باید نوشته شود و کارتر مانده چطور باید چنین متنی بنویسد و چیزی که در صفحه 204 می بینید (عکس را بخوانید) پیشنهاد زیرکانه ی همیلتون است به رییس جمهور....

چرا آمریکا از توافق ژنو تفسیر دلخواه خود را دارد؟


نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس