گروه فرهنگی مشرق - اسامي فيلم‌هاي بخش نوعي تجربه اعلام شد. بر اساس اعلام دبيرخانه جشنواره 12 فيلم بلند ايراني در اين بخش حضور مي‌يابند. نكته جالب توجه حضور فيلمسازان صاحب نامي چون فرزاد موتمن و محمدعلي سجادي در اين بخش است. اغلب فيلم‌هاي پذيرفته شده در بخش نوعي تجربي را آثاري تشكيل مي‌دهند كه به دلايلي مورد توجه هيأت انتخاب قرار نگرفته‌اند. فيلم‌هاي حاضر در اين بخش عبارتند از:
«بازگشت»، علی قوی تن
«بیداری برای سه روز»، مسعود امینی تیرانی
«جینگو(روایت معلق)»، تورج اصلانی
«دختر... مادر... دختر...»، پناه بر خدا رضایی
«دربست آزادی»، مهرشاد کارخانی
«دوساعت بعد مهرآباد»، علیرضا فرید
«روایت ناپدید شدن مریم»، محمدرضا لطفی
«سایه روشن»، فرزاد موتمن
«سرزمین رها»، فرهاد مهران فر
«سیاوشان»، محمدعلی سجادی
«شب بیرون»، کاوه سجادی حسینی
«ماهی و گربه»، شهرام مکری
كاوه سجادي حسيني: بخش نوعي تجربه، بايد هر سال در جشنواره باشد
كاوه سجادي مي گويد: از اينكه فيلمم در بخش نوعي تجربه قرار گرفته خوشحلم چون براي من ديده شدن فيلمم از هر چيزي بيشتر اهميت داشت. او به «خبرنگار «باني فيلم»، توضيح مي دهد: اين فيلم در شرايط بسيار سختي با حمايت يكسري دوست ساخته شد و برایم بسيار اهميت داشت كه زحمات خودم و دوستانم دیده شود.
سجادي حسني در ادامه مي گويد: در اين فيلم كاري كه دوست داشتم و مورد دلخواهم بود ارائه دادم. نمي گويم نگاه تجربي در فيلمم نيست، فيلم «شب بیرون»، فيلم قصه گوست اما قصه كلاسيك ندارد قصه اي مدرن را روايت مي‌كند تا تجربی. روابط انساني در اين فيلم حاكم است. اين فيلم شخصيت محور است تا قصه محور. به عقيده من بهتر است منتقدين فيلم را بييند چرا كه آنها هستند بايد بگویند فيلم تجربيست يا خير.
سجادي ادامه مي دهد: نگاه به فيلم هاي بخش نوعي نگاه نشان مي دهد كه نام اين كارگردان خود اهميت اين بخش را دو چندان مي‌كند. اين اسامي كارگردانان معتبر در هر صورت نشان از اين دارد كه اين بخش، بخش خارج از مسابقه نيست. بخش نوعي تجربه بچه مسابقه اي است كه براي منتقدان و مخاطبان خاص جدي پيگيري مي‌شود .
او ادامه مي دهد: به عقيده من بخش نوعي تجربه بايد هر سال در جشنواره به صورت مداوم ادامه داشته باشد. هر سينمايي براي زنده ماندن بايد در آن دست به تجربه و ريسك زد. چه به لجاظ بودجه و چه نوع نگاه، چرا كه در اين صورت است مي توانيم به سينما كمك كنيم.
محمدرضا لطفی:سینمای ایران نیاز به نگاه جدید دارد
کارگردان فیلم روایت ناپدید شدن مریم می گوید: تشکر ویژه دارم از هیأت انتخاب و دبیر جشنواره و همینطور آقای علی معلم که چنین بخشی را برای جشنواره طراحی کردند. چرا که معتقدم جای این نوع نگاه در جشنواره فیلم فجر بسیار خالی بود.
محمدرضا لطفی به خبرنگار «بانی فیلم» توضیح می دهد: به گفته آقای ناصر تقوایی سینمای ایران نیاز به پوست اندازی دارد. همانطور که می دانید سینمای صنعتی در ایران با شکست مواجه شده و باید تغییر زاویه در فیلم هاب بوجود بیاید. همان طور که در دوره ای فیلم های گاو و قیصر این تغییر زاویه فیلم را برای سینمای ایران بوجود آوردند.
او ادامه می دهد: در حال حاضر این پوست اندازی و تغییر زاویه دید برای سینمای ایران حس می شود حال اینکه موفق باشد یا خیر آن بحث دیگری است. به عقیده من در قدم اول ساخت فیلم نو با دید تجربی که در گیشه با شکست مواجه شود به مراتب بسیار بهتر از ساخت فیلم تکراری که در گیشه متوسط عمل کند. سینمای ایران نیاز به نگاه های جدید دارد و باید از این نوع فیلم ها حمایت جدی کرد. من مطمئنم ظرف دو سه سال آینده توجه به بخش فیلم های نوعی نگاه از سودای سیمرغ بیشتر می شود.
او ادامه می دهد: در دوره ای به فیلم های تجربی نگاه آماتوری و نیمه حرفه ای می شد. اما در حال حاضر خوشبختانه این نگاه در سینمای ایران وجود ندارد. در همه جای دنیا فیلم های تجربی خصلت هایی دارند که با این خصلت ها سینمای تجربی را می سازند.
لطفی می گوید: در فیلم «روایت ناپدید شدن مریم» از فرم و ساختاری استفاده کردیم که برای اولین بار در سینمای ایران استفاده شده. این فیلم در فضای مستند و داستانی روایت می شود. اینکه چقدر در جشنواره موفق باشد این دیگر نظر منتقدین و مخاطبان است.
او در پایان می گوید: امیدوارم حمایت ها از این نوع فیلم ها بعد از جشنواره در زمان اکران هم ادامه پیدا کند.
فرزاد موتمن: «سایه روشن» فیلمی است که دیگر تکرار نمی‌شود
فرزاد موتمن فیلم جدید خود را به عنوان یک تجربه کلاسیک در سینمای ایران معرفی کرد که دیگر تکرار نمی‌شود.
موتمن که با فیلم «سایه روشن» در بخش نوعی تجربه جشنواره امسال حضور دارد، درباره این فیلم به سوره سینما گفت: فکر نمی‌کردم فیلمم در بخش مسابقه جشنواره سی و دوم قرار نگیرد، اما به هر حال دیده شدن است که برای من مهم است. من به دنبال لطف کسی نیستم. فیلمم را می‌سازم و می دانم که این اثر پس از ساخته شدن از من دور می‌شود و دیگر متعلق به مخاطبانش است. از سینمایی نویس‌ها و روزنامه‌نگاران و منتقدان می‌خواهم جدیدترین کارم را ببینند و قضاوت کنند.
وی افزود: «سایه روشن» را با عشق و علاقه ساختم و خیلی دوستش دارم. این فیلم شاید سخت ترین تجربه سینمایی من به حساب بیاید و باید بگویم دیگر به سراغش نمی‌روم. برای ساختن آن عذاب توأم با لذت را پشت سر گذاشتم و راستش را بخواهید با وجود همه خاطره‌های خوب، دیگر به آن خانه قدم نمی‌گذارم. «سایه روشن» یک فیلم ژانری و کلاسیک است که هرگز در سینمای ایران کار نشده. یک تریلر روان شناسانه که پرداخت آن بسیار سخت بود.
این کارگردان ادامه داد: من همیشه دوست دارم فیلم بین فضای مدرن و کلاسیک در رفت و آمد باشد و همه چیز هم نو باشد و هم کهنه. به هر حال روزهای دشواری را سپری کردم و هفته های آخر، واقعا انرژی‌ام تحلیل رفته بود. امیدوارم فیلم توسط مخاطبان اصلی خودش دیده شود.
محمدعلی سجادی : «سیاوشان» به لحاظ تولیدی، سینمای بی‌چیز است
کارگردان فیلم «سیاوشان» این اثر را بر مبنای فرمی تجربی و به لحاظ تولیدی بسیار کم هزینه و به تعبیری محصول سینمای بی‌چیز قلمداد کرد.
محمد علی سجادی که با فیلم سینمایی «سیاوشان» در بخش نوعی تجربه در سی و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد در این باره گفت: مدتی پیش به آقای رضاداد دبیر محترم جشنواره فجر و دیگر دوستان پیشنهاد دادم که فایلی طراحی شود تا فیلم‌هایی که از روند معمول سینما پیروی نمی‌کنند و به تعبیری به لحاظ فرم و محتوا تجربی محسوب می‌شوند و در شرایط کنونی اکران مجالی برای نمایش عمومی پیدا نمی‌کنند در ویترین فیلم فجر دیده شوند و مورد ارزیابی تماشاگران قرار بگیرند.
کارگردان فیلم سینمایی «رنگ شب» ادامه داد: «سیاوشان» با نگاهی تجربه‌گرا و با همیاری چند دوست جوان ساخته شده و به لحاظ تولیدی سینمای بی‌چیز محسوب می‌شود. ما بدون هیچ گونه حمایتی بر مبنای نمایشگاه نقاشی که مدتی پیش داشتم ساختار این فیلم را طراحی کردیم و فیلمبرداری آن را انجام دادیم. به لحاظ تولید دقیقا مانند جوانانی که فیلم اولشان را می‌سازند این فیلم را ساختم.
کارگردان فیلم سینمایی «جنایت» افزود: ایده این فیلم از دل نمایشگاه نقاشی بیرون آمده و تلفیقی از شعر، نقاشی، عکس و سینما است. به لحاظ روایتی به شدت آزاد است و محدود به یک روایت خطی نمی‌شود و ساختاری پازل گونه دارد. شمایل این نوع تجربه در فرم را پیش از این در فیلم سینمایی «گزل» انجام دادم و این فرم در ادامه روند قبلی برخی از فیلم‌هایم است که امیدوارم بتواند با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند.
مهرشاد كارخاني: حضور كارگردانان شاخص، به بخش نوعي تجربه اعتبار مي بخشد
كارگردان فيلم «اكباتان» كه اين روزها فیلمش بر پرده سينماست، در خصوص قرار گرفتن فیلم دربست آزادی در بخش نوعي تجربه مي گويد: «دربست آزادي» تلخ ترين فيلم من است در ژانر اجتماعي و خياباني. به گمانم هيأت انتخاب با توجه به فيلم هاي قبلي من كه در همين تم ساخته شده بود و موضوعات تلخ اجتماعي را بازگو مي كرد، روي فيلم جدیدم قضاوت كردند و البته جاي تعجبي هم نيست كه فيلم در بخش مسابقه قرار نگرفته باشد.
مهرشاد كارخاني به خبرنگار «باني فيلم»، توضيح مي دهد به نظر من بخش نوعي تجربه بهانه خوبي است براي بهتر ديده شدن سينماي مستقل، در اين بخش چون فيلم هاي كارگردانان صاحب سبك مثل آقاي موتمن، محمد علي سجادي و مكري حضور دارند، اين نام ها اعتبار ويژه اي به جشنواره فجر و بخش نوعي تجربه مي دهد.
اين كارگردان اضافه مي‌كند: در فيلم «دربست آزادي» شهر تهران با فضاي ناهنجاري كه دارد بيشتر به آن پرداخت شده و ماجرا و شخصيت هاي اصلي فيلمم اين بار در مركز شهر، قصه آنها رقم مي خورد. اميدوارم این فیلم مورد توجه مخاطبان قرار بگيرد. اين بخش در واقع «نوعي تجربه» براي جشنواره است نه براي اين نوع فيلم ها.
«بازگشت»، علی قوی تن
«بیداری برای سه روز»، مسعود امینی تیرانی
«جینگو(روایت معلق)»، تورج اصلانی
«دختر... مادر... دختر...»، پناه بر خدا رضایی
«دربست آزادی»، مهرشاد کارخانی
«دوساعت بعد مهرآباد»، علیرضا فرید
«روایت ناپدید شدن مریم»، محمدرضا لطفی
«سایه روشن»، فرزاد موتمن
«سرزمین رها»، فرهاد مهران فر
«سیاوشان»، محمدعلی سجادی
«شب بیرون»، کاوه سجادی حسینی
«ماهی و گربه»، شهرام مکری
كاوه سجادي حسيني: بخش نوعي تجربه، بايد هر سال در جشنواره باشد
كاوه سجادي مي گويد: از اينكه فيلمم در بخش نوعي تجربه قرار گرفته خوشحلم چون براي من ديده شدن فيلمم از هر چيزي بيشتر اهميت داشت. او به «خبرنگار «باني فيلم»، توضيح مي دهد: اين فيلم در شرايط بسيار سختي با حمايت يكسري دوست ساخته شد و برایم بسيار اهميت داشت كه زحمات خودم و دوستانم دیده شود.
سجادي حسني در ادامه مي گويد: در اين فيلم كاري كه دوست داشتم و مورد دلخواهم بود ارائه دادم. نمي گويم نگاه تجربي در فيلمم نيست، فيلم «شب بیرون»، فيلم قصه گوست اما قصه كلاسيك ندارد قصه اي مدرن را روايت مي‌كند تا تجربی. روابط انساني در اين فيلم حاكم است. اين فيلم شخصيت محور است تا قصه محور. به عقيده من بهتر است منتقدين فيلم را بييند چرا كه آنها هستند بايد بگویند فيلم تجربيست يا خير.
سجادي ادامه مي دهد: نگاه به فيلم هاي بخش نوعي نگاه نشان مي دهد كه نام اين كارگردان خود اهميت اين بخش را دو چندان مي‌كند. اين اسامي كارگردانان معتبر در هر صورت نشان از اين دارد كه اين بخش، بخش خارج از مسابقه نيست. بخش نوعي تجربه بچه مسابقه اي است كه براي منتقدان و مخاطبان خاص جدي پيگيري مي‌شود .
او ادامه مي دهد: به عقيده من بخش نوعي تجربه بايد هر سال در جشنواره به صورت مداوم ادامه داشته باشد. هر سينمايي براي زنده ماندن بايد در آن دست به تجربه و ريسك زد. چه به لجاظ بودجه و چه نوع نگاه، چرا كه در اين صورت است مي توانيم به سينما كمك كنيم.
محمدرضا لطفی:سینمای ایران نیاز به نگاه جدید دارد
کارگردان فیلم روایت ناپدید شدن مریم می گوید: تشکر ویژه دارم از هیأت انتخاب و دبیر جشنواره و همینطور آقای علی معلم که چنین بخشی را برای جشنواره طراحی کردند. چرا که معتقدم جای این نوع نگاه در جشنواره فیلم فجر بسیار خالی بود.
محمدرضا لطفی به خبرنگار «بانی فیلم» توضیح می دهد: به گفته آقای ناصر تقوایی سینمای ایران نیاز به پوست اندازی دارد. همانطور که می دانید سینمای صنعتی در ایران با شکست مواجه شده و باید تغییر زاویه در فیلم هاب بوجود بیاید. همان طور که در دوره ای فیلم های گاو و قیصر این تغییر زاویه فیلم را برای سینمای ایران بوجود آوردند.
او ادامه می دهد: در حال حاضر این پوست اندازی و تغییر زاویه دید برای سینمای ایران حس می شود حال اینکه موفق باشد یا خیر آن بحث دیگری است. به عقیده من در قدم اول ساخت فیلم نو با دید تجربی که در گیشه با شکست مواجه شود به مراتب بسیار بهتر از ساخت فیلم تکراری که در گیشه متوسط عمل کند. سینمای ایران نیاز به نگاه های جدید دارد و باید از این نوع فیلم ها حمایت جدی کرد. من مطمئنم ظرف دو سه سال آینده توجه به بخش فیلم های نوعی نگاه از سودای سیمرغ بیشتر می شود.
او ادامه می دهد: در دوره ای به فیلم های تجربی نگاه آماتوری و نیمه حرفه ای می شد. اما در حال حاضر خوشبختانه این نگاه در سینمای ایران وجود ندارد. در همه جای دنیا فیلم های تجربی خصلت هایی دارند که با این خصلت ها سینمای تجربی را می سازند.
لطفی می گوید: در فیلم «روایت ناپدید شدن مریم» از فرم و ساختاری استفاده کردیم که برای اولین بار در سینمای ایران استفاده شده. این فیلم در فضای مستند و داستانی روایت می شود. اینکه چقدر در جشنواره موفق باشد این دیگر نظر منتقدین و مخاطبان است.
او در پایان می گوید: امیدوارم حمایت ها از این نوع فیلم ها بعد از جشنواره در زمان اکران هم ادامه پیدا کند.
فرزاد موتمن: «سایه روشن» فیلمی است که دیگر تکرار نمی‌شود
فرزاد موتمن فیلم جدید خود را به عنوان یک تجربه کلاسیک در سینمای ایران معرفی کرد که دیگر تکرار نمی‌شود.
موتمن که با فیلم «سایه روشن» در بخش نوعی تجربه جشنواره امسال حضور دارد، درباره این فیلم به سوره سینما گفت: فکر نمی‌کردم فیلمم در بخش مسابقه جشنواره سی و دوم قرار نگیرد، اما به هر حال دیده شدن است که برای من مهم است. من به دنبال لطف کسی نیستم. فیلمم را می‌سازم و می دانم که این اثر پس از ساخته شدن از من دور می‌شود و دیگر متعلق به مخاطبانش است. از سینمایی نویس‌ها و روزنامه‌نگاران و منتقدان می‌خواهم جدیدترین کارم را ببینند و قضاوت کنند.
وی افزود: «سایه روشن» را با عشق و علاقه ساختم و خیلی دوستش دارم. این فیلم شاید سخت ترین تجربه سینمایی من به حساب بیاید و باید بگویم دیگر به سراغش نمی‌روم. برای ساختن آن عذاب توأم با لذت را پشت سر گذاشتم و راستش را بخواهید با وجود همه خاطره‌های خوب، دیگر به آن خانه قدم نمی‌گذارم. «سایه روشن» یک فیلم ژانری و کلاسیک است که هرگز در سینمای ایران کار نشده. یک تریلر روان شناسانه که پرداخت آن بسیار سخت بود.
این کارگردان ادامه داد: من همیشه دوست دارم فیلم بین فضای مدرن و کلاسیک در رفت و آمد باشد و همه چیز هم نو باشد و هم کهنه. به هر حال روزهای دشواری را سپری کردم و هفته های آخر، واقعا انرژی‌ام تحلیل رفته بود. امیدوارم فیلم توسط مخاطبان اصلی خودش دیده شود.
محمدعلی سجادی : «سیاوشان» به لحاظ تولیدی، سینمای بی‌چیز است
کارگردان فیلم «سیاوشان» این اثر را بر مبنای فرمی تجربی و به لحاظ تولیدی بسیار کم هزینه و به تعبیری محصول سینمای بی‌چیز قلمداد کرد.
محمد علی سجادی که با فیلم سینمایی «سیاوشان» در بخش نوعی تجربه در سی و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد در این باره گفت: مدتی پیش به آقای رضاداد دبیر محترم جشنواره فجر و دیگر دوستان پیشنهاد دادم که فایلی طراحی شود تا فیلم‌هایی که از روند معمول سینما پیروی نمی‌کنند و به تعبیری به لحاظ فرم و محتوا تجربی محسوب می‌شوند و در شرایط کنونی اکران مجالی برای نمایش عمومی پیدا نمی‌کنند در ویترین فیلم فجر دیده شوند و مورد ارزیابی تماشاگران قرار بگیرند.
کارگردان فیلم سینمایی «رنگ شب» ادامه داد: «سیاوشان» با نگاهی تجربه‌گرا و با همیاری چند دوست جوان ساخته شده و به لحاظ تولیدی سینمای بی‌چیز محسوب می‌شود. ما بدون هیچ گونه حمایتی بر مبنای نمایشگاه نقاشی که مدتی پیش داشتم ساختار این فیلم را طراحی کردیم و فیلمبرداری آن را انجام دادیم. به لحاظ تولید دقیقا مانند جوانانی که فیلم اولشان را می‌سازند این فیلم را ساختم.
کارگردان فیلم سینمایی «جنایت» افزود: ایده این فیلم از دل نمایشگاه نقاشی بیرون آمده و تلفیقی از شعر، نقاشی، عکس و سینما است. به لحاظ روایتی به شدت آزاد است و محدود به یک روایت خطی نمی‌شود و ساختاری پازل گونه دارد. شمایل این نوع تجربه در فرم را پیش از این در فیلم سینمایی «گزل» انجام دادم و این فرم در ادامه روند قبلی برخی از فیلم‌هایم است که امیدوارم بتواند با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند.
مهرشاد كارخاني: حضور كارگردانان شاخص، به بخش نوعي تجربه اعتبار مي بخشد
كارگردان فيلم «اكباتان» كه اين روزها فیلمش بر پرده سينماست، در خصوص قرار گرفتن فیلم دربست آزادی در بخش نوعي تجربه مي گويد: «دربست آزادي» تلخ ترين فيلم من است در ژانر اجتماعي و خياباني. به گمانم هيأت انتخاب با توجه به فيلم هاي قبلي من كه در همين تم ساخته شده بود و موضوعات تلخ اجتماعي را بازگو مي كرد، روي فيلم جدیدم قضاوت كردند و البته جاي تعجبي هم نيست كه فيلم در بخش مسابقه قرار نگرفته باشد.
مهرشاد كارخاني به خبرنگار «باني فيلم»، توضيح مي دهد به نظر من بخش نوعي تجربه بهانه خوبي است براي بهتر ديده شدن سينماي مستقل، در اين بخش چون فيلم هاي كارگردانان صاحب سبك مثل آقاي موتمن، محمد علي سجادي و مكري حضور دارند، اين نام ها اعتبار ويژه اي به جشنواره فجر و بخش نوعي تجربه مي دهد.
اين كارگردان اضافه مي‌كند: در فيلم «دربست آزادي» شهر تهران با فضاي ناهنجاري كه دارد بيشتر به آن پرداخت شده و ماجرا و شخصيت هاي اصلي فيلمم اين بار در مركز شهر، قصه آنها رقم مي خورد. اميدوارم این فیلم مورد توجه مخاطبان قرار بگيرد. اين بخش در واقع «نوعي تجربه» براي جشنواره است نه براي اين نوع فيلم ها.
