مشرق- "لخلق السموات و الارض اکبر من خلق الناس و لکن اکثر الناس لایعلمون." یکی از ویژگی های ایران قرار گرفتن در منطقه پراهمیت ژئوپولتیکی،
اکولوژیکی و اقلیم پالئارکتیکی جهان می باشد که از تنوع زیستی بی نظیر با
ارزشی برخوردار است. تنوع زیستی، جانوری و پوشش گیاهی ( فون و فلور ) و منابع اکولوژیک کشور
زمینه بسیار خوبی را جهت استفاده چند جانبه کشاورزی، علمی آموزشی به وجود
آورده است که در این میان بخش کشاورزی از اولویت خاصی برخوردار است.
صحبت کردن راجع به کشاورزی یک بحث همه جانبه است که از یک طرف به عالم تکوین وابسته است و از طرف دیگر به ئصورت یک پدیده مهم در عالم تشریع خودنمایی می کند ، حال آنکه یک پدیده اقتصادی به تمام معنا نیز هست.
الف) چون با نظام تکوین مرتبط است ، قاعدتا" از نظمی واقعی ( نه اعتباری ) برخوردار است که ما را ملزم به پایبندی به اصولی می کند که حق نداریم خودسرانه و تنها با توجه به نفع شخصی آن را بهم بزنیم.
اقلیم هر منطقه دارای فون و فلور ( تنوع زیستی جانوری و پوشش گیاهی ) خاصی است که اگر تعادل آن بهم بخورد منجر به نابودی منطقه و به دنبال آن ساکنین منطقه می گردد . برهم زدن نظام پیچیده طبیعت و در هم ریختگی فرآیندهای طبیعی توسط انسان ، زیستن را به سبب بروز بحران های زیست محیطی دشوار می نماید . نمونه بارز واکنش منفی طبیعت در حال حاضر در خود کشور آمریکا به عنوان سمبل خرابی جهان طبیعت ، در سواحل فلوریدا و کالیفرنیا به صورت توفانهای سهمگین که جان صدها انسان را به خطر انداخته و مجبور به مهاجرت نموده و کشتار روزانه از خود بر جای می گذارد ، خودنمایی می کند.
نمونه ملموس تر، منطقه خودمان است. در گذشته بیابانهای ما دارای تنوع پوششهای گیاهی و گونه های متعدد جانوری بود که به مرور زمان و با استفاده بی رویه از این پوشش گیاهی جهت سوخت و موارد دیگر و همچنین شکار بی رویه حیوانات، تعادل اکولوژیکی منطقه بهم خورد. لیکن با نگرش یک جانبه و تعطیلی کلیه کشت و کارها و جایگزین نمودن کشت یک محصول مقرون به صرفه منطقه را به یک منطقه تک محصولی تبدیل کرده که حال مشکلات ناشی از آن گریبانگیر اهالی منطقه شده است . این را تعدی به نظام طبیعت می گویند آن هم بی برنامه.
در نتیجه برای توسعه پایدار و مستمر و همچنین تسخیر طبیعت باید از قوانین خود طبیعت پیروی نمود.
ب) چون کشاورزی منبع عظیم و غنی اقتصادی است، نیاز به یک بررسی دقیق و اعمال سیاستهای مدون و همه جانبه دارد. سیاست کشت، جزء لاینفک کشاورزی مدرن و درآمد زاست.
با اعمال سیاست کشت مناسب هم درآمد قابل توجهی نصیب کشور خواهد شد و هم خاک و زمین از فرسایش و خرابی در امان می ماند و مهم تر از همه تعادل اکولوژیکی حفظ خواهد شد .
نمی توان ثمرات فراوان حاصل از کشاورزی طی سیاست کشت مناسب را در خاک حاصلخیز خوزستان و قسمتهای وسیعی از استان کرمان ، مثل جیرفت و زمین های مجاور آن ، منکر شد . بحمدالله تمام محصولات کشاورزی که در دنیا وجود دارد در استان کرمان قابل برداشت است مانند آووکادو ، قهوه ، مارچوبه و هزاران محصول دیگر از انواع مرکبات و صیفی جات و... که جیرفت معروف به هندوستان ایران است.
امروزه مردم دنیا مشتاقانه در پی یافتن محصولات ارگانیک و طبیعی هستند که به طور طبیعی در زمین کشت شده و به اندازه کافی از نور آفتاب بهره گرفته باشند تا هنگام مصرف دارای طعم ، خاصیت و مزه ای مناسب باشند . مطمئنا" منبع درآمد عظیمی خواهد شد اگر نیازهای غذایی منطقه شناسایی شود و با اعمال سیاست کشت مناسب ، هر یک در اقلیم خاص خود در گوشه گوشه کشور به عمل آورده شود.
ظاهرا" بدترین منطقه اقلیمی کشور ، کویر لوت است که قسمت عظیمی از جنوب شرق و سه استان کرمان ، یزد و خراسان را شامل می شود حال آنکه اگر بتوانیم بطور صحیح از آن بهره برداری کنیم، منبع عظیمی خواهد بود که نه تنها باعث رونق کشور در زمان حال بلکه سرمایه پایان ناپذیری برای آیندگان خواهد بود.
کویر پیامدی است که باید برای رفع آن اقدام نمود. شواهد تاریخی و همچنین وجود معادن متعدد زغال سنگ در این منطقه دال بر این است که در گذشته جنگلهای انبوه و پیوسته ای در آن وجود داشته است.
در مکاتب تاریخ کرمان داریم که نادرشاه افشار از سیستان به خراسان مسافرت نموده و گفته است که در این مسیر طولانی آفتاب را ندیدم . حال چگونه این تغییر اکولوژیکی صورت پذیرفته ، قابل بررسی و پس از آن قابل تغییر است ، به گونه ای که جامعه از آن منتفع گردد.
کویرزدایی خود فرآیندی علمی است که دانشمندان علم اکولوژیک با بررسی گونه های موجود و همچنین آثار گونه های منقرض شده با احیاء پوشش گیاهی متناسب منطقه در وهله اول اقلیم منطقه را بحال اولیه برمی گردانند و سپس با بهره گیری از کشاورزی مدرن بهره اقتصادی بالایی را به ارمغان می آورند.
پس می توان با بهره برداری از تکنولوژی روز کشاورزی به گونه ای عالمانه و مدبرانه کویر لوت را تبدیل به یک منطقه بزرگ کشاورزی نمود که نیروهای بیکار کشور را تبدیل به تولیدکنندگان شرافتمندی نماید که هر یک در سوق دادن کشور به سمت استقلال همچون قهرمانانی ایفاء وظیفه نمایند ، ان شاء الله.
با انجام چنین عملی تعادل اکولوژیکی بر قرار خواهد شد و بعد از مدتی طبیعت خود دست بکار می شود و از طریق خودپالایی و تجدید حیات به یاری خود خواهد شتافت ، اقلیم عوض می شود و به مرور زمان مشکل ابرهای گریزان و مشکلات متعددی از این دست چون شن های روان و بادهای سوزان حل خواهد شد.
البته کیفیت انجام کار توسط مدیران و برنامه ریزان خبره و کارشناسان داخلی و خارجی بخصوص کارشناسان سازمان ملل (UNEP) در کشور کنیا که پایتخت محیط زیست دنیاست با توجه به پرداخت حق عضویت از طرف جمهوری اسلامی ایران مطالعه و اجرا خواهد شد.
خوشبختانه اصل مترقی 50 قانون اساسی کشورمان پایه و اساس مشارکت ملی و زیربنای اساسی حفظ محیط زیست ما را فراهم نموده است. (در جمهوری اسلامی ، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند ، وظیفه عمومی تلقی می گردد . از این رو فعالیتهای اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است) به طوری که ملاحظه می شود در اصل پنجاه ، دو بخش جداگانه از هم وجود دارد:
بخش اول: حفظ محیط زیست است که وظیفه عموم مردم تلقی می شود از هر طبقه و گروه و مشارکت عموم مردم با هر سطح دانش ، فرهنگ ، اعتقادات ، درآمد مالی و غیره.
بخش دوم: اصل 50 ممنوعیت فعالیت های اقتصادی در صورت ملازمه پیدا کردن با ملاحظات زیست محیطی است.
جهت مشارکت عامه مردم تهیه برنامه مشارکت عموم برای حفاظت محیط زیست الزامی است. از جمله:
مشارکت سازمان های مردم نهاد
مشارکت تشکل های دانشجویی
مشارکت جمعیت روستایی کشور
مشارکت تشکل های صنفی
تدوین استراتژی توسعه پایدار کشاورزی، صنعتی، شهری، خدماتی و آموزش عالی
هم اکنون کشور ما دچار مشکلات و معضلات متعدد زیست محیطی است که به بحران های زیست محیطی منجر شده و متأسفانه جوامع شهری و حتی روستایی ما را گرفتار نموده است.
از جمله آلودگی هوا در شهرهای بزرگ به خصوص شهر تهران، آلودگی رودخانه های پر آب و دائمی کشور، معضل پسماندهای شهری به خصوص در سواحل شمال و جنوب کشور، خشک شدن دریاچه ارومیه و رو به نابودی بودن سایر دریاچه ها،تالاب های با ارزش و حیاتی، تخریب زیستگاه های طبیعی و مناطق چهارگانه کشور، در معرض انقراض قرار گرفتن برخی گونه های جانوری و گیاهی، گسترش بیابان ها، پدیده شوم آلودگی ریزگرد ها با منشأ برون مرزی، آلودگی میکروبی سواحل دریایی، مشکل فاضلاب های گوناگون شهری در برخی مناطق و به طور کلی بحران های زیست محیطی که سال به سال بر تعداد آنها افزوده می شود.
آلودگی هوای شهر تهران و شهر مقدس مشهد و بعضی از سایر کلان شهرهای کشور چنان از حد استاندارد خارج شده است که جان شهروندان این دو شهر را به خطر انداخته. در تهران قطع درختان کهنسال که به منزله شش شهر ایفای نقش می نمودند، فروش تراکم شهری به قیمت جان شهروندان و عدم رعایت استاندارد خارج شده است که جان شهروندان این دو شهر را به خطر انداخته است.
در شهر مقدس مشهد هم همین اتفاق با خشکاندن درختان کهنسال باغ های آستان قدس رضوی و فروش تراکم به قیمت جان شهروندان و زوار امام هشتم (ع) انجام می شود در صورتی که دو شهر تهران و مشهد مقدس دارای مشکل وارونگی هوا نیز هستند. همه این مشکلات به علت این است که اهمیت سازمان حفاظت محیط زیست نادیده گرفته شده و نقش اقدامات کاربردی و عملی این سازمان در اجرای ضوابط بی رنگ و به حاشیه رانده شده است.
با توجه به اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی و جایگاه اساسی و پایه ای محیط زیست در جامعه که با سلامت و جان مردم سر و کار دارد متأسفانه به سازمان حفاظت محیط زیست اهمیت کافی و لازم داده نشده و تخصص این نهاد نادیده گرفته شده است.
رؤسای سازمان حفاظت محیط زیست از بدو تأسیس تاکنون غیر تخصصی انتخاب شده اند که همین امر باعث شده است که این افراد غیر متخصص نتوانند به خوبی وظایف کاری خود را انجام بدهند.
پست ریاست سازمان یا به وسیله بده بستان سیاسی واگذار شده و یا با شعار زن در کابینه به خانم های غیر متخصص واگذار شده است. علیرغم اعتراضات و تذکرات پی در پی متاسفانه رؤسای جمهوری ایران تا به حال انتخاب رئیس سازمان حفاظت محیط زیست را جدی نگرفته و همین امر باعث شده که شرایط زیست محیطی کشور سیر قهقرائی طی کند و این امر مهم به خسارتی جبران ناپذیر تبدیل شود.
اینجانب فارغ التحصیل رشته محیط زیست وبالای۱۴ سال تجربه مدیریتی در امر حفاظت از محیط زیست وبا شناخت اکوسیستم های محیط زیست ایران و تخریب آنها بخصوص ظرف ۱۶ سال اخیر بعلت عدم توانایی علمی و عملی روسای سازمان حفاظت محیط زیست و بی توجهی روسای محترم جمهور حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به این امر مهم و حیاتی نمی توانم فقط نظاره گر نابودی زیست محیطی کشورم باشم . باعث دل نگرانی است که شاخص عملکرد زیست محیطی (EPI) کشور ما توسط نهادهای بین المللی رتبه ۱۱۴ در بین ۱۳۲ کشور تعیین شود بلکه با انتخاب فرد واجد شرایط و متخصص محیط زیست باید موجبات ارتقاء عملکرد زیست محیطی کشورمان از بعد بین المللی بلکه مهم تر از بعد ملی باشیم.
در شرایط کنونی کشورمان هم از نظر وضعیت به وجود آمده کلیه بحران های زیست محیطی و هم از نظر وجود مواهب الهی مناطق مختلف کشور و بالفعل در آوردن امکانات بالقوه خدادادی، بی اثر گزاردن تحریم های ظالمانه استکبار جهانی، تقویت اقتصاد مقاومتی، عدم متکی به نفت و ... پیشنهاد می شود فردی متخصص در رشته محیط زیست به عنوان نماینده و مشاور مقام معظم رهبری انتخاب تا هدایت گر نهضت زیست محیطی و انقلابی در کشاورزی جهت رفع مشکلات حاکم بر مجموعه اکولوژی و کشاورزی مملکت انجام شود تا اهداف عالیه عمران و آبادانی کشور محقق شود و حداکثر بهره گیری از مواهب الهی زمین و سازگاری انسان با طبیعت به وجود آید ، انشاالله.
صحبت کردن راجع به کشاورزی یک بحث همه جانبه است که از یک طرف به عالم تکوین وابسته است و از طرف دیگر به ئصورت یک پدیده مهم در عالم تشریع خودنمایی می کند ، حال آنکه یک پدیده اقتصادی به تمام معنا نیز هست.
الف) چون با نظام تکوین مرتبط است ، قاعدتا" از نظمی واقعی ( نه اعتباری ) برخوردار است که ما را ملزم به پایبندی به اصولی می کند که حق نداریم خودسرانه و تنها با توجه به نفع شخصی آن را بهم بزنیم.
اقلیم هر منطقه دارای فون و فلور ( تنوع زیستی جانوری و پوشش گیاهی ) خاصی است که اگر تعادل آن بهم بخورد منجر به نابودی منطقه و به دنبال آن ساکنین منطقه می گردد . برهم زدن نظام پیچیده طبیعت و در هم ریختگی فرآیندهای طبیعی توسط انسان ، زیستن را به سبب بروز بحران های زیست محیطی دشوار می نماید . نمونه بارز واکنش منفی طبیعت در حال حاضر در خود کشور آمریکا به عنوان سمبل خرابی جهان طبیعت ، در سواحل فلوریدا و کالیفرنیا به صورت توفانهای سهمگین که جان صدها انسان را به خطر انداخته و مجبور به مهاجرت نموده و کشتار روزانه از خود بر جای می گذارد ، خودنمایی می کند.
نمونه ملموس تر، منطقه خودمان است. در گذشته بیابانهای ما دارای تنوع پوششهای گیاهی و گونه های متعدد جانوری بود که به مرور زمان و با استفاده بی رویه از این پوشش گیاهی جهت سوخت و موارد دیگر و همچنین شکار بی رویه حیوانات، تعادل اکولوژیکی منطقه بهم خورد. لیکن با نگرش یک جانبه و تعطیلی کلیه کشت و کارها و جایگزین نمودن کشت یک محصول مقرون به صرفه منطقه را به یک منطقه تک محصولی تبدیل کرده که حال مشکلات ناشی از آن گریبانگیر اهالی منطقه شده است . این را تعدی به نظام طبیعت می گویند آن هم بی برنامه.
در نتیجه برای توسعه پایدار و مستمر و همچنین تسخیر طبیعت باید از قوانین خود طبیعت پیروی نمود.
ب) چون کشاورزی منبع عظیم و غنی اقتصادی است، نیاز به یک بررسی دقیق و اعمال سیاستهای مدون و همه جانبه دارد. سیاست کشت، جزء لاینفک کشاورزی مدرن و درآمد زاست.
با اعمال سیاست کشت مناسب هم درآمد قابل توجهی نصیب کشور خواهد شد و هم خاک و زمین از فرسایش و خرابی در امان می ماند و مهم تر از همه تعادل اکولوژیکی حفظ خواهد شد .
نمی توان ثمرات فراوان حاصل از کشاورزی طی سیاست کشت مناسب را در خاک حاصلخیز خوزستان و قسمتهای وسیعی از استان کرمان ، مثل جیرفت و زمین های مجاور آن ، منکر شد . بحمدالله تمام محصولات کشاورزی که در دنیا وجود دارد در استان کرمان قابل برداشت است مانند آووکادو ، قهوه ، مارچوبه و هزاران محصول دیگر از انواع مرکبات و صیفی جات و... که جیرفت معروف به هندوستان ایران است.
امروزه مردم دنیا مشتاقانه در پی یافتن محصولات ارگانیک و طبیعی هستند که به طور طبیعی در زمین کشت شده و به اندازه کافی از نور آفتاب بهره گرفته باشند تا هنگام مصرف دارای طعم ، خاصیت و مزه ای مناسب باشند . مطمئنا" منبع درآمد عظیمی خواهد شد اگر نیازهای غذایی منطقه شناسایی شود و با اعمال سیاست کشت مناسب ، هر یک در اقلیم خاص خود در گوشه گوشه کشور به عمل آورده شود.
ظاهرا" بدترین منطقه اقلیمی کشور ، کویر لوت است که قسمت عظیمی از جنوب شرق و سه استان کرمان ، یزد و خراسان را شامل می شود حال آنکه اگر بتوانیم بطور صحیح از آن بهره برداری کنیم، منبع عظیمی خواهد بود که نه تنها باعث رونق کشور در زمان حال بلکه سرمایه پایان ناپذیری برای آیندگان خواهد بود.
کویر پیامدی است که باید برای رفع آن اقدام نمود. شواهد تاریخی و همچنین وجود معادن متعدد زغال سنگ در این منطقه دال بر این است که در گذشته جنگلهای انبوه و پیوسته ای در آن وجود داشته است.
در مکاتب تاریخ کرمان داریم که نادرشاه افشار از سیستان به خراسان مسافرت نموده و گفته است که در این مسیر طولانی آفتاب را ندیدم . حال چگونه این تغییر اکولوژیکی صورت پذیرفته ، قابل بررسی و پس از آن قابل تغییر است ، به گونه ای که جامعه از آن منتفع گردد.
کویرزدایی خود فرآیندی علمی است که دانشمندان علم اکولوژیک با بررسی گونه های موجود و همچنین آثار گونه های منقرض شده با احیاء پوشش گیاهی متناسب منطقه در وهله اول اقلیم منطقه را بحال اولیه برمی گردانند و سپس با بهره گیری از کشاورزی مدرن بهره اقتصادی بالایی را به ارمغان می آورند.
پس می توان با بهره برداری از تکنولوژی روز کشاورزی به گونه ای عالمانه و مدبرانه کویر لوت را تبدیل به یک منطقه بزرگ کشاورزی نمود که نیروهای بیکار کشور را تبدیل به تولیدکنندگان شرافتمندی نماید که هر یک در سوق دادن کشور به سمت استقلال همچون قهرمانانی ایفاء وظیفه نمایند ، ان شاء الله.
با انجام چنین عملی تعادل اکولوژیکی بر قرار خواهد شد و بعد از مدتی طبیعت خود دست بکار می شود و از طریق خودپالایی و تجدید حیات به یاری خود خواهد شتافت ، اقلیم عوض می شود و به مرور زمان مشکل ابرهای گریزان و مشکلات متعددی از این دست چون شن های روان و بادهای سوزان حل خواهد شد.
البته کیفیت انجام کار توسط مدیران و برنامه ریزان خبره و کارشناسان داخلی و خارجی بخصوص کارشناسان سازمان ملل (UNEP) در کشور کنیا که پایتخت محیط زیست دنیاست با توجه به پرداخت حق عضویت از طرف جمهوری اسلامی ایران مطالعه و اجرا خواهد شد.
خوشبختانه اصل مترقی 50 قانون اساسی کشورمان پایه و اساس مشارکت ملی و زیربنای اساسی حفظ محیط زیست ما را فراهم نموده است. (در جمهوری اسلامی ، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند ، وظیفه عمومی تلقی می گردد . از این رو فعالیتهای اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است) به طوری که ملاحظه می شود در اصل پنجاه ، دو بخش جداگانه از هم وجود دارد:
بخش اول: حفظ محیط زیست است که وظیفه عموم مردم تلقی می شود از هر طبقه و گروه و مشارکت عموم مردم با هر سطح دانش ، فرهنگ ، اعتقادات ، درآمد مالی و غیره.
بخش دوم: اصل 50 ممنوعیت فعالیت های اقتصادی در صورت ملازمه پیدا کردن با ملاحظات زیست محیطی است.
جهت مشارکت عامه مردم تهیه برنامه مشارکت عموم برای حفاظت محیط زیست الزامی است. از جمله:
مشارکت سازمان های مردم نهاد
مشارکت تشکل های دانشجویی
مشارکت جمعیت روستایی کشور
مشارکت تشکل های صنفی
تدوین استراتژی توسعه پایدار کشاورزی، صنعتی، شهری، خدماتی و آموزش عالی
هم اکنون کشور ما دچار مشکلات و معضلات متعدد زیست محیطی است که به بحران های زیست محیطی منجر شده و متأسفانه جوامع شهری و حتی روستایی ما را گرفتار نموده است.
از جمله آلودگی هوا در شهرهای بزرگ به خصوص شهر تهران، آلودگی رودخانه های پر آب و دائمی کشور، معضل پسماندهای شهری به خصوص در سواحل شمال و جنوب کشور، خشک شدن دریاچه ارومیه و رو به نابودی بودن سایر دریاچه ها،تالاب های با ارزش و حیاتی، تخریب زیستگاه های طبیعی و مناطق چهارگانه کشور، در معرض انقراض قرار گرفتن برخی گونه های جانوری و گیاهی، گسترش بیابان ها، پدیده شوم آلودگی ریزگرد ها با منشأ برون مرزی، آلودگی میکروبی سواحل دریایی، مشکل فاضلاب های گوناگون شهری در برخی مناطق و به طور کلی بحران های زیست محیطی که سال به سال بر تعداد آنها افزوده می شود.
آلودگی هوای شهر تهران و شهر مقدس مشهد و بعضی از سایر کلان شهرهای کشور چنان از حد استاندارد خارج شده است که جان شهروندان این دو شهر را به خطر انداخته. در تهران قطع درختان کهنسال که به منزله شش شهر ایفای نقش می نمودند، فروش تراکم شهری به قیمت جان شهروندان و عدم رعایت استاندارد خارج شده است که جان شهروندان این دو شهر را به خطر انداخته است.
در شهر مقدس مشهد هم همین اتفاق با خشکاندن درختان کهنسال باغ های آستان قدس رضوی و فروش تراکم به قیمت جان شهروندان و زوار امام هشتم (ع) انجام می شود در صورتی که دو شهر تهران و مشهد مقدس دارای مشکل وارونگی هوا نیز هستند. همه این مشکلات به علت این است که اهمیت سازمان حفاظت محیط زیست نادیده گرفته شده و نقش اقدامات کاربردی و عملی این سازمان در اجرای ضوابط بی رنگ و به حاشیه رانده شده است.
با توجه به اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی و جایگاه اساسی و پایه ای محیط زیست در جامعه که با سلامت و جان مردم سر و کار دارد متأسفانه به سازمان حفاظت محیط زیست اهمیت کافی و لازم داده نشده و تخصص این نهاد نادیده گرفته شده است.
رؤسای سازمان حفاظت محیط زیست از بدو تأسیس تاکنون غیر تخصصی انتخاب شده اند که همین امر باعث شده است که این افراد غیر متخصص نتوانند به خوبی وظایف کاری خود را انجام بدهند.
پست ریاست سازمان یا به وسیله بده بستان سیاسی واگذار شده و یا با شعار زن در کابینه به خانم های غیر متخصص واگذار شده است. علیرغم اعتراضات و تذکرات پی در پی متاسفانه رؤسای جمهوری ایران تا به حال انتخاب رئیس سازمان حفاظت محیط زیست را جدی نگرفته و همین امر باعث شده که شرایط زیست محیطی کشور سیر قهقرائی طی کند و این امر مهم به خسارتی جبران ناپذیر تبدیل شود.
اینجانب فارغ التحصیل رشته محیط زیست وبالای۱۴ سال تجربه مدیریتی در امر حفاظت از محیط زیست وبا شناخت اکوسیستم های محیط زیست ایران و تخریب آنها بخصوص ظرف ۱۶ سال اخیر بعلت عدم توانایی علمی و عملی روسای سازمان حفاظت محیط زیست و بی توجهی روسای محترم جمهور حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به این امر مهم و حیاتی نمی توانم فقط نظاره گر نابودی زیست محیطی کشورم باشم . باعث دل نگرانی است که شاخص عملکرد زیست محیطی (EPI) کشور ما توسط نهادهای بین المللی رتبه ۱۱۴ در بین ۱۳۲ کشور تعیین شود بلکه با انتخاب فرد واجد شرایط و متخصص محیط زیست باید موجبات ارتقاء عملکرد زیست محیطی کشورمان از بعد بین المللی بلکه مهم تر از بعد ملی باشیم.
در شرایط کنونی کشورمان هم از نظر وضعیت به وجود آمده کلیه بحران های زیست محیطی و هم از نظر وجود مواهب الهی مناطق مختلف کشور و بالفعل در آوردن امکانات بالقوه خدادادی، بی اثر گزاردن تحریم های ظالمانه استکبار جهانی، تقویت اقتصاد مقاومتی، عدم متکی به نفت و ... پیشنهاد می شود فردی متخصص در رشته محیط زیست به عنوان نماینده و مشاور مقام معظم رهبری انتخاب تا هدایت گر نهضت زیست محیطی و انقلابی در کشاورزی جهت رفع مشکلات حاکم بر مجموعه اکولوژی و کشاورزی مملکت انجام شود تا اهداف عالیه عمران و آبادانی کشور محقق شود و حداکثر بهره گیری از مواهب الهی زمین و سازگاری انسان با طبیعت به وجود آید ، انشاالله.
*رضا هاشمیان *
