عذرخواهی از بانوان محترم

با سلام و عرض ادب به همه بانوان ارجمند.

با کمال تاسف و شرمندگی، بنده در جایی از مصاحبه اخیر با روزنامه «ابتکار» (https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152001953749767) اصطلاحی به کار برده‌بودم که از بابت آن از همه بانوان عزیز و کاربران فیس‌بوک صمیمانه و از ته‌دل پوزش می‌طلبم. بنده قصد ندارم با توضیحاتی که می‌خواهم بدهم سخن سخیف و زشتم را توجیه کرده‌باشم. اما واقعیت آن است که فضای مصاحبه آن شب در اطاق هیات تحریریه روزنامه ابتکار بی‌شباهت به محاکمه، بازپرسی و شاید بدتر، بازجویی نبود.

 

همه اعضاء تحریریه روزنامه جمع شده‌بودند و عرض کردم مصاحبه نمی‌کردند بلکه بازجویی می‌کردند. تعدادشان باورکنید به 8 یا شاید 10 نفر می‌رسید. در بخشی از مصاحبه آنان می‌خواستند ثابت کنند که بنده از رانت سیاسی و امنیتی آقای دکتر توکلی برخوردارم. و بنده هم پاسخ می‌دادم که شما ایشان را از نزدیک نمی‌شناسید. ایشان برای نزدیکان‌شان هم حاضر نیستند اعمال نفوذ کنند چه رسد برای بنده.

 

بنده در دفاع از عرایضم، به سلامت و صداقت کم‌نظیر مالی ایشان اشاره داشتم که برخی از آن دوستان مخالفت کرده و مواردی را مثال آوردند که حرف و حدیث هایی به دکتر توکلی نسبت داده‌شده. در این قسمت بود که بنده در اوج حرارت و «جر و بحث» در دفاع از پاکی دکتر توکلی با آن آقایان، مرتکب آن سخن سخیف شدم. اینها که گفتم به‌هیچ‌روی قصدم توجیه و کاستن از بار تقصیراتم نبود. البته اگر متن مصاحبه را برایم قبل از چاپ ارسال کرده‌بودند قطعا آن جمله را حذف می‌کردم.

 

به نظر من تحریریه خود روزنامه هم می‌بایستی آن قسمت را حذف می‌کرد. همچنان که برخی مطالب دیگر را مقتضی ندانستند و حذف کردند. در ضمن محض اطلاع دوستان هیات تحریریه «ابتکار» و بسیاری از کاربران که موضوع بنده و آقای دکتر توکلی همچنان برایشان مبهم و شبه‌ناک است این توضیح را بدهم که بنده در تمام دورانی که وصلت فرخنده میان دخترم و فرزند ایشان صورت گرفته، یعنی در قریب به 9 سال گذشته، فقط دو بار از ایشان طلب کمک کردم.

 

بار اول در مورد همسر مرحوم شهید دکتر فاطمی بود که در سال 90 بازداشت شده‌بودند. بار دوم در خصوص ملاقات با منسوبین پرونده معروف به 3000 میلیارد تومانی بود که در هر دو مورد، ایشان از هرگونه دخالتی استنکاف نمودند و از بنده هم خواستند که پیگیر کار آنان نشوم. مجددا و باز هم از همه بانوان محترم پوزش می‌طلبم.

ایام به‌کام باد

صادق زیباکلام

بیست ویکم آبان‌ماه یک‌هزار و سیصد و نود و دو