اهداف قیام امام حسین (ع) به خوبی درک نشده است
قلیچ در مورد اینکه آیا امروز قیام کربلا و اهداف آن به خوبی شناخته شده یا نه، تصریح کرد: قیام «امام حسین»(ع) با هدف برداشتن نقاب از چهره کسانی بود که همانند فرعون رفتار کرده و حق و حقوق را زیر پا گذاشته و ظلم را به اوج رسانده و بندگان خدا را به بندگان و بردگان خود تبدیل بودند. هدف این قیام تودیع مقام ولایت به صاحبان اصلی آن بود. هدف این قیام برقراری عدالتی بود که تمامی رسولان، انبیاء و اولیاء خدا(ع) در پی برقرار ساختن آن بودند. هدف این قیام این بود که بندگان خدا آزادنه بندگی خدا را به جا آورند. اما وقتی امروز به جامعه بشری نگاه میکنیم، متاسفانه شاهد این مطلب هستیم که اهداف آن حضرت در کل جهان حتی یک چهارم آن تحقق نیافته است. این امر نشان میدهد که اهداف «امام حسین»(ع) ار سوی جامعه مسلمانان هم به خوبی درک نشده و برای تحقق این اهداف کارهای مناسب صورت نگرفته است.
فلسفه اشک ریختن برای امام حسین (ع)
این استاد الهیات درباره فلسفه گریه و اشک ریختن برای «امام حسین»(ع) چنین بیان داشت: به عنوان یک انسان گریه برای کسانی که در معرض ناحقی و ظلم و رفتارهای غیرانسانی قرار گرفته و در نتیجه این اعمال مظلوم واقع شدهاند، واکنشی طبیعی محسوب میشود. برای غمگین شدن در این قبیل مواقع، انسان بودن طرف مظلوم کافی است و لزومی ندارد، آن شخص با ما هم عقیده و هم مرام باشد. این واکنش رفتاری فطری و قلبی است. آنچه که از آن به عنوان «گریه برای امام حسین (ع)» صحبت میشود، در واقع گریه برای آن حضرت نیست، بلکه گریه برای این است که ارزشهایی نظیر حق، حقوق، عدالت، صلح، دوستی، مرحمت، مساوات و آزادی از سوی کسانی که خود را «انسان» و «مسلمان» نامیدهاند زیر پا گذاشته شده است. و باز تعبیر گریه برای «امام حسین»(ع) در واقع بدین معنی است که ما برای اینکه نتوانستهایم به شرایط و اوضاعی که در آن قرار گرفتهایم همانند «امام حسین»(ع) نگاه کرده و مانند آن حضرت در مقابل ظلم و ظالم ایستادگی کنیم.
سازش امام حسین (ع) با یزید به منزله نابودی اسلام بود
قلیچ همچنین با اشاره به عدم سازش و بیعت «امام حسین»(ع) با یزید تصریح کرد: یزید در واقع نماد یک ذهنیت بود. همان گونه که در طول تاریخ سفیران حق با ظالمین زمان خود سازش نکرده اند، «امام حسین»(ع) هم طبیعی بود که با ظالمین دوران خود سازش نکند. اگر «امام حسین»(ع) با یزید سازش میکرد، امروز به جای اسلام راستینی که خداوند متعال آن را فرستاده، اسلامی بود که تنها نامش اسلام بود و روی آن را کمی هم جلا داده بودند. به عبارتی امروز دیگر «اسلام نازل شده» ای در کار نبود و به جای آن «اسلام ساختگی» حکمفرما بود.
همه انسانها باید امام حسین (ع) را بشناسند
استاد الهیات ترکیه درباره وظیفه مسلمانان در عصر حاضر نیز خاطرنشان کرد: امروز نه تنها سیاستمداران ما، بلکه هرکس که خود را مسلمان میداند، و حتی غیر مسلمین و هر کسی که خود را انسان میداند، قبل از هر چیز باید «امام حسین»(ع)، مبارزات و اهداف آن و ارزشهایی که برای ما به میراث گذاشته بشناسد. زیرا در مبارزه «امام حسین»(ع) درسهای بسیاری در راستای مبارزه با یزید «نفس» وجود دارد. امروز نمیتوان ادعا کرد که «من پیرو راه امام حسین (ع) هستم»، اما با اسرائیل و آمریکا یار و همراه بود.
حسین (ع) نماد مقاومت، یزید نماد پستی
قلیچ در زمینه وقوع دوباره مظالم یزید و یزیدیان در عصر حاضر از سوی صاحبان قدرت نیز تاکید کرد: همان گونه که همواره بیان میشود نه کربلا تنها نام سرزمینی در دیار عراق است و نه یزید نام کسی که چهارده قرن پیش به «امام حسین»(ع) ظلم روا داشت و نه «امام حسین»(ع) تنها یک نام است. امروز نام «امام حسین»(ع) به عنوان نماد «مقاومت» و یزید نام هرگونه «رذالت و پستی» است. رویارویی «مقاومت» با «رذالت و پستی» همیشه و همه جا هست. لذا وقتی امروز به جای جای کره خاکی نگاه میکنیم، میبینیم خیلی جاها «کربلا» شده و علت آن هم در مسند قدرت بودن «یزید»هاست.