حسینه مشرق- در ابتدای این مراسم که عصر شنبه با حضور حاج حسین سازور، حاج مصطفی روحانی و حاج جواد حیدری برپا شد، تعدادی از شعرا به قرائت اشعار خود پرداختند.
پس از قرائت اشعار، حاج منصور ارضی طی سخنانی شاعران آئینی را به رعایت کردن برخی نکات در اشعارشان توجه داد و مراسم را با روضه کوتاهی به پایان برد.
بخش هایی از این توصیه ها رابخوانید:
*در اشعاری که برای آقا امام زمان(عج) می سرائید دقت کنید که بیشتر بر بُعد انزوا و گوشه گیری تاکید نکنید. یادم هست برخی شعرایی که من با آنها مانوس بودم و بیشترشان از دنیا رفته اند آنقدر غرق در این انزوا شدند که فراق یار به طور معکوس در آنها اثر کرد. اگر قصد شعر گفتن درباره حضرت دارید، بروید زیارتنامه حضرت را بخوانید. همین دعایی که در اول آن می گوییم اللهم عرفنی نفسک. دراین دعا صحبت از این است که ما نه به تاخیر در ظهور کار داریم و نه به تعجیل در آن، و از خدا می خواهیم به ما صبر در غیبت بدهد.
*این رابدانید که ممکن است شعرتان به گوش چند میلیون نفر برسد. فقط تاکید بر انزوا و فراق غلط است. اینکه بعضی می گویند دیدن روی تو چشم دگری می خواهد، من این را قبول ندارم. من می گویم آقا جان من اگر دست از حرام بردارم به تو می رسم، حالا خواه ببینمت خواه نه. من در کنار توام.
*در این دوساله که با شعرای عزیز جلسه داریم، من متحیرم که شعرها خیلی عوض شده و رو به پیشرفت است.
*بهترین کار برای شاعر این است که باید اهل مناجات باشد، در محافل مناجاتی خوب حاضر شود. اگر اهل مناجات شدی آن وقت یک کلمه که می گویی همه گریه می کنند. حرفت با اثر می شود.
*مسایل فنی را بعضا آقای اسفندقه تذکر می دهند که خوب است و شعرتان از لحاظ فنی رشد می کند، اما بعضی مسایل را هم این حقیر باید بگویم که اگر بر دلتان بنشیند در شعرتان اثر می کند. شاعر باید اهل نماز شب و گریه باشد و این را بدان آن الماسی که از چشمت جاری می شود را نمی شود رویش قیمت گذاشت.
*امیرالمومنین(ع) تجسم جلال و عزت خداست. وهو العزت و الجلال. سعی کنید در شعرهای امام زمانی اگر از فراق می گویید از عزت و جلال هم بگویید. از وصال هم بگویید چرا بعضی فقط اینقدر ناله از فراق می زنند. خود آن ها به ما اجازه داده اند، خودشان ما را در این مسیر آورده اند باز ناله دوری بزنیم. مثل آن بچه ای که در بغل پدر و مادرش هم هی نق می زند.
*در کربلا به دوستان عرض کردم در دعا می خوانیم سبحان من لایعتدی اهل مملکته. امام صادق فرمود کسی که برای ما اهل بیت شعر بگوید روح القدس همیشه نگهدار و مراقبش است. چر این دعا را خواندم؟ در این دعا می گوییم خدایا تو منزهی از اینکه کسی به اهل مملکت تو تعدی کند. آیا حضرت زینب (س) اهل مملکت خدا نبوده. کسی نمیتوانست به آنها تعدی کند. ظلم به اعلا درجه رسید. این ظلم را حتما باید بگوییم. اما کسی توان تعدی به آن ها ندارد. در سوره اعراف می خوانیم که بین اهل جهنم و بهشت یک دیوار است که فقط بهشتیان می توانند آنطرف را ببینند.
*مرحوم حاج اکبر ناظم، به فردی که موی سرش بر اثر بیماری ریخته بود رسیدگی کرده بود، به خود من که در آن زمان از حالای شما جوانتر بودم گفت که وقتی به این فرد رسیدگی کردم در خواب دیدم کسی این شعر را می خواند: دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/ و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند. بعد گفت: والله بالای ناقه فقط نور بود و هیچکس جرات نگاه تعدی به حرم آل الله را نداشت.
*ما باید همیشه دعبلی فکر کنیم تا امام رضا(ع) مشتاق ما باشد. چون خواست و عنایت خود آن ها بوده که می توانی برایشان شعر بگویی.
*شعر در هیئت خیلی مهم و متفاوت است. یک وقت شما شعر به مجله می دهید باید کاملا دقیق و کلاسیک باشد. اما شعری که قرار است در هیئت خوانده شود باید در عین سادگی دارای مضامین و ادبیات عالیه باشد.
*نکته دیگر اینکه در شعر به ورودیه مجلس، به گریزی که به روضه زده می شود حتما دقت کنید. یعنی حتما دارای مقدماتی باشد که برای مخاطب معلوم شود موضع درباره چیست.
منبع: عقیق
پس از قرائت اشعار، حاج منصور ارضی طی سخنانی شاعران آئینی را به رعایت کردن برخی نکات در اشعارشان توجه داد و مراسم را با روضه کوتاهی به پایان برد.
بخش هایی از این توصیه ها رابخوانید:
*در اشعاری که برای آقا امام زمان(عج) می سرائید دقت کنید که بیشتر بر بُعد انزوا و گوشه گیری تاکید نکنید. یادم هست برخی شعرایی که من با آنها مانوس بودم و بیشترشان از دنیا رفته اند آنقدر غرق در این انزوا شدند که فراق یار به طور معکوس در آنها اثر کرد. اگر قصد شعر گفتن درباره حضرت دارید، بروید زیارتنامه حضرت را بخوانید. همین دعایی که در اول آن می گوییم اللهم عرفنی نفسک. دراین دعا صحبت از این است که ما نه به تاخیر در ظهور کار داریم و نه به تعجیل در آن، و از خدا می خواهیم به ما صبر در غیبت بدهد.
*این رابدانید که ممکن است شعرتان به گوش چند میلیون نفر برسد. فقط تاکید بر انزوا و فراق غلط است. اینکه بعضی می گویند دیدن روی تو چشم دگری می خواهد، من این را قبول ندارم. من می گویم آقا جان من اگر دست از حرام بردارم به تو می رسم، حالا خواه ببینمت خواه نه. من در کنار توام.
*در این دوساله که با شعرای عزیز جلسه داریم، من متحیرم که شعرها خیلی عوض شده و رو به پیشرفت است.
*بهترین کار برای شاعر این است که باید اهل مناجات باشد، در محافل مناجاتی خوب حاضر شود. اگر اهل مناجات شدی آن وقت یک کلمه که می گویی همه گریه می کنند. حرفت با اثر می شود.
*مسایل فنی را بعضا آقای اسفندقه تذکر می دهند که خوب است و شعرتان از لحاظ فنی رشد می کند، اما بعضی مسایل را هم این حقیر باید بگویم که اگر بر دلتان بنشیند در شعرتان اثر می کند. شاعر باید اهل نماز شب و گریه باشد و این را بدان آن الماسی که از چشمت جاری می شود را نمی شود رویش قیمت گذاشت.
*امیرالمومنین(ع) تجسم جلال و عزت خداست. وهو العزت و الجلال. سعی کنید در شعرهای امام زمانی اگر از فراق می گویید از عزت و جلال هم بگویید. از وصال هم بگویید چرا بعضی فقط اینقدر ناله از فراق می زنند. خود آن ها به ما اجازه داده اند، خودشان ما را در این مسیر آورده اند باز ناله دوری بزنیم. مثل آن بچه ای که در بغل پدر و مادرش هم هی نق می زند.
*در کربلا به دوستان عرض کردم در دعا می خوانیم سبحان من لایعتدی اهل مملکته. امام صادق فرمود کسی که برای ما اهل بیت شعر بگوید روح القدس همیشه نگهدار و مراقبش است. چر این دعا را خواندم؟ در این دعا می گوییم خدایا تو منزهی از اینکه کسی به اهل مملکت تو تعدی کند. آیا حضرت زینب (س) اهل مملکت خدا نبوده. کسی نمیتوانست به آنها تعدی کند. ظلم به اعلا درجه رسید. این ظلم را حتما باید بگوییم. اما کسی توان تعدی به آن ها ندارد. در سوره اعراف می خوانیم که بین اهل جهنم و بهشت یک دیوار است که فقط بهشتیان می توانند آنطرف را ببینند.
*مرحوم حاج اکبر ناظم، به فردی که موی سرش بر اثر بیماری ریخته بود رسیدگی کرده بود، به خود من که در آن زمان از حالای شما جوانتر بودم گفت که وقتی به این فرد رسیدگی کردم در خواب دیدم کسی این شعر را می خواند: دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/ و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند. بعد گفت: والله بالای ناقه فقط نور بود و هیچکس جرات نگاه تعدی به حرم آل الله را نداشت.
*ما باید همیشه دعبلی فکر کنیم تا امام رضا(ع) مشتاق ما باشد. چون خواست و عنایت خود آن ها بوده که می توانی برایشان شعر بگویی.
*شعر در هیئت خیلی مهم و متفاوت است. یک وقت شما شعر به مجله می دهید باید کاملا دقیق و کلاسیک باشد. اما شعری که قرار است در هیئت خوانده شود باید در عین سادگی دارای مضامین و ادبیات عالیه باشد.
*نکته دیگر اینکه در شعر به ورودیه مجلس، به گریزی که به روضه زده می شود حتما دقت کنید. یعنی حتما دارای مقدماتی باشد که برای مخاطب معلوم شود موضع درباره چیست.
منبع: عقیق
