و آن کس که با رای خود احساس بی نیازی کند، به کام خطرها افتد.
شکیبایی، با مصیبت های شب و روز پیکار کند و بی تابی، زمان را در نابودی انسان یاری دهد. برترین بی نیازی، ترک آرزوهاست و چه بسا عقل که اسیر فرمانروایی هوس است.
شکیبایی، با مصیبت های شب و روز پیکار کند و بی تابی، زمان را در نابودی انسان یاری دهد. برترین بی نیازی، ترک آرزوهاست و چه بسا عقل که اسیر فرمانروایی هوس است.
حفظ و بکارگیری تجربه رمز پیروزی است، و دوستی، نوعی خویشاوندی به دست آمده است، و به آن کس که به ستوه آمده و توان تحمل ندارد، اعتماد نکن.
متن حدیث:
وَ قَالَ [عليه السلام] الْجُودُ حَارِسُ الْأَعْرَاضِ وَ الْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيهِ وَ الْعَفْوُ زَكَاةُ الظَّفَرِ وَ السُّلُوُّ عِوَضُكَ مِمَّنْ غَدَرَ وَ الِاسْتِشَارَةُ عَيْنُ الْهِدَايَةِ وَ قَدْ خَاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْيِهِ وَ الصَّبْرُ يُنَاضِلُ الْحِدْثَانَ وَ الْجَزَعُ مِنْ أَعْوَانِ الزَّمَانِ وَ أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى وَ كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِيرٍ وَ مِنَ التَّوْفِيقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ وَ الْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ وَ لَا تَأْمَنَنَّ مَلُولًا.
«نهج البلاغه، حکمت 211»
