به گزارش وبلاگستان مشرق، سینا ربیعی در وبلاگ نقطه سر خط نوشت: با احترام به شعور و آگاهی های بالای مردم در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، این سوال مطرح است که آیا نظر سنجی در خصوص یک اقدام کاملاً حرفه ای و تخصصی در حوزه روابط بین الملل می تواند مبنای عمل قرار گیرد؟ یا اینکه این مهم می بایست در طی جلسات و گفتگوهای کارشناسان و اهالی فن به جمع بندی برسد. این سوال همواره مطرح است که مردمی که قرار است از آنها نظر خواسته شود تا چه حدی در جریان امور هستند آیا از طرح ها و نقشه های کشورهای غربی نسبت به کشور و منطقه آگاهند. آیا بحث مذاکره با امریکا را صرفا باید با عنوان « مذاکره» سنجید و یا ارتباط توامان با مسائل دیگر دارد و... البته این اقدام نادرست چند وقتی است که در کشور ما رایج شده و مباحث کاملاً تخصصی و کارشناسی بدون استفاده از نظرات اهالی فن و صرفاً با هدف تبلیغ و جریان سازی در حال اجرایی شدن است که نمونه بارز آن در برنامه 90 اتفاق افتاده و در عالم سیاست نیز تداوم دارد.
از طرفی دیگر عقل سیاسی حکم می کند که انسان همه تخم مرغ هایش را در یک سبد نگذارد و راههایی برون رفت از برخی مشکلات را نیز برای خودش متصور شود. همانطور که آقای مهدی محمدی در یادداشت اخیرشان بدان اشاره نمودند رئیس جمهور نیز نباید مشکلات اقتصادی کشور را به سیاست خارجی پیوند بزند، چرا که به گفته خود رئیس جمهور محترم در برنامه های تبلیغاتی و بسیاری از کسانی که منتقد دولت نهم و دهم بودند، تنها بخشی از مشکلات کشور به دلیل تحریم هاست و بیشتر مشکلات در حوزه مدیریت و عملکرد است! به اضافه اینکه پیوند زدن مشکلات به سیاست خارجی و مذاکره می تواند این مهم را در ذهن دشمنان متبادر سازد که تحریم ها اثر نموده و باید آن را بیشتر کرده و در صدد کشب امتیاز بیشتر باشند.
اما آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد این نکته بسیار مهم و اساسی است که مردم به عنوان ولی نعمتان مسئولان باید در جریان امور قرار گرفته و طعم شیرین خدمت را بچشند، توجه به مردم کوخ نشین، شنیدن درد دل آنها، توجه به خواسته هایشان و برقراری ارتباط با آنان و همچنین تلاش برای اجرای عدالت اجتماعی است که می تواند ضمن تقویت سیاست داخلی، امنیت ملی را قوام بخشیده و زمینه ساز تمایل غرب برای مذاکره عزتمند شود.
بنابراین توجه به آحاد مردم ـ به ویژه قشر ضعیف ـ که همواره برای نظام و انقلاب جانفشانی می کنند، تقویت اتحاد داخلی و انسجام ملی می تواند زمینه ساز حضور قدرتمند در منطقه و جهان شده و غرب را وادار به کرنش در برابر ایران کند. کوتاه سخن اینکه مسئولان محترم به جای پرداختن به موضوعات درجه چندم که افکار عمومی را از مشکلات و نارسایی ها دور می کند به فکر تامین مایحتاج مردم باشند که رضایتمندی مردم خیر دنیا و آخرت را درپی دارد.
این اظهارات نگارنده را به یاد یکی از حکایات سیاست نامه نظامی انداخت آنجا که والی حمص خواست برای حفظ شهر از گزند دشمنان دیواری بلند از گچ و سیمان بکشد اما حاکم خوشنام وقت وی را به کشیدن دیوار عدل توصیه کرد:
والی حمص در شام به عمر بن عبدالعزیز، خلیفه خوشنام اموی، نوشت که دیوار شهر خراب گشته، عمارت باید کرد. چه فرمایید؟
خلیفه جواب نبشت: شهر حمص را از عدل، دیوار کن و راهها را از ظلم و خوف پاک دار که حاجت نیست به خشت و سنگ و گچ!
