به گزارش گروه فرهنگی مشرق، علیرضا رئیسیان در گفت‌وگو با فارس در خصوص تحلیلش از بازگشایی «خانه سینما» و شرایط پس از آن گفت: برای روشن شدن موضوع خانه سینما کافی است تا یکبار دیگر مصاحبه‌ای که خبرگزاری فارس با آقای جعفری جلوه به عنوان معاونت سینمایی وقت ارشاد انجام داد مورد مطالعه قرار گیرد چرا که در این مصاحبه آقای جلوه به صراحت اعلام می‌کنند که کشف رفتارهای فراقانونی در خانه سینما در اواخر دوره ایشان انجام شد و برخلاف ادعاهای دوستان که می‌گویند سینماگران این موارد را به معاونت سینمایی منتقل کردند،ایشان خودشان گفتند که موارد تخلف را کشف و کتبا اعلام کردند و تا آخرین لحظه نیز به دنبال تفاهم بودند اما طرف مقابل بدنبال واگرایی بود.
* برنده اصلی بازی «خانه سینما» دولت بود
رئیسیان در پاسخ به این سوال که در شرایط فعلی برنده اصلی ماجرای خانه سینما چه کسی است؟ گفت: باز شدن خانه سینما به نوعی نشان از همدلی مجموعه سینماگران داشت در بحثی که به ماهیت یک کار صنفی برمی‌گشت. اما از طرف دیگر به نظر من برنده اصلی این بازی دولت بود، چرا که اگر دولت قبلی خانه سینما را باز می‌کرد که اشتباه بزرگی کرد که این کار را انجام نداد؛ حتما به نام دولت دهم اتفاق می‌افتاد و حالا که دولت یازدهم این کار را انجام داده به نام دولت فعلی ثبت خواهد شد.
وی افزود: این نحوه بازگشایی خانه سینما نشان می‌دهد که هنوز مبانی واقعی یک نهاد مستقل مدنی موجود نیست و برای رسیدن به آن باید چیزهایی نهادینه شود که اولین مساله فراگیر بودن خانه سینما است.
* مدعیان خانه سینما حتی 2 درصد سینماگران هم نیستند
رئیس سابق کانون کارگردانان سینمای ایران ادامه داد: در تمامی تجمعاتی که در اواخر دوره قبلی بود بخصوص در مقابل خانه سینما تنها حدود 150 نفر با آن همه بیانیه و تبلیغات حضور پیدا کردند که اسامی آنها نیز منتشر شد. اگر میانگین این جمع را به درصد کل سینماگران بگیریم کمتر از دو درصد کل مجموعه خانه سینما خواهد شد.
رئیسیان خاطرنشان کرد: بنابراین تعلق خاطر سینماگران به مجموعه صنفی خود یک امر واضحی است اما اینکه چقدر در حمایت از نحوه عملکرد مدیریت این نهاد صنفی و مدنی سینماگران جدی بودند، محل تردید است. چرا که با صحبتی‌که آقای جلوه انجام دادند روشن شد که تمام اتهاماتی که در این دو سال گردانندگان خانه سینما به همکاران و دوستان خودشان می‌زدند که برخی از سینمایی‌ها یاد ارشاد دادند که اشکال اساسنامه چه چیزی است، یک تهمت ناروا بوده که حتی می‌شود چنین تهمتی را پیگیری قضایی کرد.
این سینماگر در ادامه بیان داشت: آقای جلوه به صراحت گفتند که در پایان سال 87 تخلف در اساسنامه رخ داده و چهار مورد را ذکر می‌کند و دقیقا همان مواردی است که ایراد اساسی اساسنامه خانه سینما بوده است. و بعد می‌گوید ما در سال 88 یعنی زمانیکه بنده و برخی دیگر از دوستان اصلا در خانه سینما نبودیم با مکاتبات رد و بدل شده با مدیرعامل خانه سینما این موارد نقض قانون به صراحت عنوان شده است. این اظهار نظر به این معنی است که آقای جلوه هم سعی می‌کرد که همه چیز را با تدبیر برطرف کند متوجه این رفتار فراقانونی شده بود و در نهایت خانه سینما در اواخر سال 90 تعطیل شد.
* عده‌ای می‌خواستند در خانه سینما بازی دیگری را مدیریت کنند که خارج از جریان اصیل سینما بود
وی تاکید کرد: بنابراین این تهمت‌ها نشان دهنده این است که عده‌ای می‌خواستند در خانه سینما بازی دیگری را مدیریت کنند. بازی که خارج از جریان اصیل سینما بود و در جاهای دیگری تصمیماتش گرفته می‌شد و برخی از افراد هم به این فضا دامن می‌زدند تا پای نهادهای دیگر را به سینمای ایران باز کنند و به این وسیله تسویه حساب‌هایی را که داشتند بین یک جریان سیاسی با جریان سیاسی دیگر انجام دهند. چرا که خانه سینما بهترین محمل و وسیله برای این کار بود.
رئیسیان در ادامه اظهار داشت: حتی آقای جلوه می‌گوید که ما همان موقع به ثبت شرکت‌ها هم اعلام کردیم که این اساسنامه غیرقانونی است و این چیزی نیست که از عهده سینماگران اصلا برآید چرا که سینماگران اصلا چنین امکانی را برای مکاتبه نداشتند و ثبت شرکت‌ها هم می‌دانست چنین تخلفی صورت گرفته و به دوستان اعلام کرده بود که ارشاد می‌تواند شکایت کنید که در نهایت سال 90 شکایت رسمی انجام می‌شود.
* خانه سینما درسی بود برای سینماگران که فاصله جریان صنفی را با جریانات سیاسی بسیار بعید و دور کنند
این سینماگر با اشاره به اینکه موضوع خانه سینما یک درس برای سینمای ایران است گفت: آن چیزیکه برای اهالی سینما درس بزرگی است این بود که فاصله جریان صنفی را با جریانات سیاسی بسیار بعید و دور کنند تا حدی که هیچگونه شائبه رفتار سیاسی دیگر هرگز به خانه سینما بر نگردد. مساله‌ای که به نظر من هنوز وجود دارد و حل نشده و گویی که خانه سینما باز شده و همه ما خوشحالی هستیم؛ اما هنوز پرسش‌های زیادی در مورد مدیریت خانه سینما پابرجا است.
* آدم‌های تندرو که گرایش جناحی دارند از مرکزیت خانه سینما و اصناف واقعا کنار بروند
وی ادامه داد: به نظر من برطرف شدن شائبه رفتار سیاسی در خانه سینما زمانی برطرف خواهد شد که آدم‌های تندرو که گرایش جناحی دارند از مرکزیت خانه سینما و اصناف واقعا کنار بروند و این اتفاق باید توسط خود اهالی سینما رخ دهد و اگر این اشتباه دوباره تکرار شود و به نام یک سری اعمال قهرمانانه دوباره به افراد تندرو رای بدهند و آنها را در خانه سینما ابقاء کنند، مقصر در آینده خود سینماگران و دستندرکاران اصناف خواهند بود.
* ظاهر ماجرای خانه سینما دعوا با دولت بود اما در باطن دعوا بین جریانات سیاسی بود
رئیس سابق کانون کارگردانان در ادامه این گفت‌وگو در پاسخ به اینکه آیا واقعا در جریان بازگشایی خانه سینما طیفی از دو گروه مدعیان پیروز شده‌اند یا خیر؟ اظهار داشت: موضوع خانه سینما یک مناقشه‌ای بود که به نظر می‌آمد در ظاهر بین خانه سینما و دولت بود. اما اگر لایه عمیق‌تر ماجرا را نگاه کنیم دعوایی بین جریانات سیاسی و بین پایگاه‌هایی که خیلی در بین سینما مسولیتی ندارند، بود. شعاع این دعوا تا نیروی انتظامی، قوه قضائیه، مجلس و نهادهای دیگر کشیده شد.اینها به نظر من یک درس تاریخی و بزرگ برای سینمای ایران بود.
وی ادامه داد: بازگشایی خانه سینما نباید به نفع اشخاص مصادره شود و باید به نفع کلیت سینمای ایران اتفاق بیافتد. البته یک اتفاقاتی در خانه سینما افتاده است که آینده و تاریخ ابعاد بیشتری از آنرا روشن خواهد کرد چرا که عملا همان مواردی که مورد مناقشه بود در اساسنامه سر جای خودش برگشت.
* «خانه سینما» هنوز یک نهاد مدنی نیست
رئیسیان تاکید کرد: بنابراین زمانی که دولت می‌تواند خانه سینما را تعطیل کند و خودش آنرا باز کند به این معنی است که «خانه سینما» هنوز یک نهاد مدنی نیست. نهاد مدنی زمانی تعریفش جامع و کامل است که توسط افراد و اشخاص آحاد متخصص در آن امر به فعالیتش ادامه دهد و فراگیر باشد. اما الان اگر عده‌ای این بازگشایی را به نفع خودشان مصادره کنند باز هم خانه سینما را از فراگیری خارج کرده‌اند و هرجا که به این فراگیری خدشه وارد شود دیگر خانه سینما به معنی تجمع همه افراد درون سینما نخواهد بود.
کارگردان فیلم «چهل‌سالگی» تصریح کرد: به اعتقاد من خود کسانی که در خانه سینما مسولیت دارند باید از همه صنف‌های قانونی درخواست کنند تا در روند انتخابات خانه سینما مشارکت کنند و اینقدر به حضور صنوف عضو خانه سینما پافشاری نکنند چرا که در توافق‌نامه به صراحت آمده است که خانه سینما متشکل از صنوف قانونی و هیچ استثنایی مبنی بر صنوف قانونی عضو خانه سینما و یا بیرون از خانه سینما را قائل نشده است. چون قید ندارد بهتر است خودشان پیش قدم شوند و همه دوستانی که به عنوان صنوف قانونی ثبت شده‌اند هم بیایند و یک حضور حداکثری اتفاق بیافتد و همه تفکرات ر هیات مدیره نماینده داشته باشند. در آن صورت می‌توانیم بگوئیم خانه سینما دوباره به ماهیت چندین سال قبل خود برگشته است که خواستگاه همه سینماگران بود.
* این غائله ادامه خواهد داشت اگر ...
وی در خاتمه بیان داشت: بنابراین در همه تجمع‌های برگزار شده افرادی که حضور پیدا کردند به هیچ عنوان نماینده جمعیت خانه سینما نبودند و حتی مهیمانی روز ملی سینما نیز که نزدیک به دو هزار نفر حضور پیدا کردند، جشن روز ملی سینما بود و هیچ ربطی به خانه و خیابان نداشت و قطعا اگر هر کدام از این دو طیف می‌خواستند برگزار کننده این مراسم باشند شاید همین تعداد هم حضور پیدا نمی‌کردند. اما در کل برگزاری ین جشن و حضور سینماگران اتفاق بسیار خوبی بود و همین اتفاقات نشان دهنده شروع گام‌هایی برای یک وحدت مترقی و دموکراسی است که هرجا بخواهیم دموکراسی درون مجموعه صنفی را حفظ کنیم باید حضور حداکثری داشته باشیم.هر جا که دوباره فکر کنیم گروهی پیروز و گروهی دیگر شکست خوردند این غائله ادامه پیدا خواهد کرد که این موضوع قطعا به نفع هیچکس نخواهد بود.
