کد خبر 24867
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۸۹ - ۱۵:۴۸

شيعيان اردن با وجود آن‏که بخش کوچکى از ترکيب جمعيتى اين کشور را تشکيل مى‏دهند، همواره تحت فشار بوده و دولت اين کشور به طرق مختلف مانع از فعاليت‏هاى اجتماعى، مذهبى و فرهنگى آنان مى‏شود.

به گزارش مشرق، پيش از آغاز جنگ در عراق و پناهنده شدن تعدادى از آوارگان و جنگ‏زدگان شيعه به اردن، کمتر شهروند اردنى از ماهيت اعتقادات تشيع و جايگاه آنان در دين مبين اسلام باخبر بود.
97% از مجموع ساکنان کشور 7 ميليونى اردن را مسلمانان اهل سنت تشکيل مى‏دهند و پس از آنان مسيحيان و دروزيان به ترتيب بالاترين ميزان اتباع را در اين کشور دارا هستند.
بر اساس آمارهاى رسمى، شيعيان، کمتر از 1 درصد از جمعيت کشور اردن را تشکيل مى‏دهند.
هرچند اندک شيعيان عراقى که در اردن زندگى مى‏کنند به واسطه فرار از جنگ و پناهنده شدن در اردن، ميلياردها دلار در اين کشور سرمايه‏گذارى کرده‏اند و باعث شکوفايى اقتصاد اين کشور شده‏اند، اما همواره از سوى دولت به عنوان يک اقليت مذهبى، نگاهى توهين‏آميز و در بسيارى از مواقع تحقيرآميز به آنان مى‏شود.
اهل سنت اردن در قياس با بسيارى از کشورهاى عربى ديگر به‏ويژه کشورهاى حاشيه خليج فارس، بسيار معتدل مى‏باشند و هيچگاه خود را درگير تنش‏هاى مذهبى نکردند تا آن‏که «عبدالله دوم» پادشاه اردن چند سال پيش نسبت به گسترش «هلال شيعى» در کشورش و نيز منطقه خاورميانه هشدار داد و اين سرآغازى بود براى ايجاد حساسيت در ميان اهل سنت اردن نسبت به برادران شيعه‏شان.
با وجود تلاش دولت اردن در راستاى مبارزه با گسترش تفکر تشيع در جامعه اردن، به دليل روح ظلم‏ستيزى شيعيان و کاهش حجم تأثير رهبران اهل سنت در تغيير معادلات منطقه از جمله مسأله مقاومت اسلامى و مبارزه با آمريکا و رژيم صهيونيستى، مذهب تشيع توانسته با استقبال شهروندان اين کشور سنى مذهب مواجه گردد.
پس از آن‏که حزب الله لبنان به رهبرى «سيدحسن نصرالله» توانست جنوب لبنان را از چنگال اشغال صهيونيست‏ها برهاند، اين محبوبيت در ميان شهروندان اردنى به‏طور آشکار افزايش يافت و پس از جنگ 33 روزه لبنان و شکست مفتضحانه رژيم صهيونيستى توسط شيعيان، اين محبوبيت به اوج خود رسيد.
حمايت همه‏جانبه شيعيان از مسأله مقاومت اسلامى و ايستادگى در کنار ملت فلسطين در مبارزه با صهيونيست‏هاى جنايتکار سبب شد که بخش اعظم شهروندان سنى مذهب اردن آرزوى وجود چنين تفکرى را در ميان رهبران اهل سنت بکنند و روز به روز گرايش به اين مذهب افزايش يابد.
هرچند «عبدالله دوم» پس از سفر خود به ايران در سال 2003 ميلادى سبب شد که اهل سنت اردن مذهب تشيع را به عنوان يکى از مذاهب تاثيرگذار و رسمى اسلام بپذيرند، ولى افزايش محبوبيت تشيع در اردن سبب نگرانى سياستمداران اردنى و در رأس آنان شخص پادشاه اين کشور شد.
در اثر همين نگرانى، پادشاه اردن با وجود آن‏که از سلاله پاک اهل بيت - نواده امام حسن مجتبى(ع) - به شمار مى‏رود، تصميم گرفت از ميزان محبوبيت تشيع در جامعه اردن بکاهد و نسبت به خطر گسترش «هلال شيعى» در اين کشور کوچک هشدار دهد.
همين هشدار باعث شد که سياستگذاران فرهنگى اردن در پى ايجاد نفرت نسبت به شيعه در ميان شهروندان اين کشور به‏ويژه جوانان آن بيافتند.
در همين راستا رسانه‏هاى وابسته به دولت کوشيدند تا تصويرى دروغين و سياه از شيعيان به نمايش گذارند و با طرح مسائل مورد اختلاف ميان شيعيان و اهل سنت، از جمله مسأله خلافت و جانشينى حضرت على(ع) پس از پيامبر(ص) و يا مسأله توهين به صحابه رسول الله و «عايشه» همسر نبى مکر اسلام، مردم اردن را عليه شيعيان بشورانند.
هرچند در سال‏هاى گذشته با تلاش شيعيان ايراني و کويتي و عراقي و صرف مبلغ قابل توجهى در ساخت حرم صحابه جليل القدر پيامبر همچون جعفر طيار و زيد بن حارث ميزان متشيعان اردنى در شمال اين کشور (مرز سوريه) و جنوب اين کشور (محل شهادت و دفن شهداى موته) رشد کرد، اما به همين ميزان، تلاش دولت اين کشور نيز به منظور مقابله با ترويج اين مذهب در اردن افزايش يافت.
دولت اردن در کنار سياه‏نمايى پيروان تشيع، در اولين اقدام تصميم گرفت تا مانع از برگزارى مراسم مختص شيعيان همچون مراسم محرم شود.
به عنوان مثال شيعيان اردن چند سال پيش با خريد يک قطعه زمين در يکى از بهترين مناطق شهر «امان» پايتخت اردن خواستار ساخت يک حسينيه شدند ولى دولت اردن در نهايت ناباورى به آنان چنين اجازه‏اى نداد.
شيعيان اردن بسيار کوشيدند تا در چارچوب قوانين اين کشور و ضمن احترام به معتقدات اکثريت اهل سنت اردن، به انجام مراسم مذهبى خود بپردازند ولى دولت اردن به‏طورآشکارا اعلام کرد که اين افراد حق برگزارى چنين مراسمى را ندارند.
مرقد جعفر طيار و زيدبن حارث در شهر کرک جنوب اردن همه ساله در ايام عاشورا ميعادگاه عاشقان اباعبدالله(ع) در اين کشور بود، ولى دولت اردن از چند سال پيش در چنين روزهايى ضمن استقرار نيروهاى امنيتى، مانع از برگزارى مراسم عزادارى سيدالشهداء مى‏شد.
ممانعت از برگزارى مراسم ماه محرم توسط دولت اردن سبب شده که سفارت جمهورى اسلامى ايران در اين ايام شاهد حضور تعدادى از عشاق سيدالشهداء جهت برگزارى مراسم نوحه‏خوانى و سينه‏زنى باشد.
هم‏چنين نيروهاى امنيتى اردن همه ساله تعدادى از شيعيان اين کشور را به اتهام ترويج مذهب تشيع دستگير و يا زندانى مى‏کنند.
به عنوان مثال نيروهاى امنيتى اردن در تابستان گذشته شش شهروند شيعه را به اتهام «ترويج مذهب تشيع و برهم زدن امنيت کشور» دستگير کرده بودند.
دولت اردن در کنار برخورد علنى با شعيان، همواره مى‏کوشد تا به شهروندان اين کشور القاء کند که خطر شيعيان کمتر از خطر صهيونيست‏ها نيست!
تحليلگران دليل چنين اقدامات دولت اردن را وجود پيمان سازش اردن با رژيم صهيونيستى (موسوم به وادى عربه که در سال 1994 به امضا رسيده)، حمايت علنى پادشاه اين کشور از صهيونيست‏ها، مخالفت با مسأله مقاومت اسلامى و نيز روح ظلم‏ستيزى و آزادى‏خواهانه شيعيان مى‏دانند.
يک دانشجوى ايرانى شيعه پيرامون برخورد زننده نيروهاى امنيتى اردن با وى مى‏گويد: در سال 2008 ميلادى هنگامى که براى اولين بار در ماه مبارک رمضان جهت اخذ اقامت به وزارت کشور اردن مراجعه نمودم، مامور امنيتى مقابل درب وزارت کشور پس از اطلاع از مليت من، پرسيد: تو مسلمان هستى يا شيعه؟!
وى افزود: من از اين سؤال بسيار جا خوردم و به آن مامور گفتم: من يک مسلمان شيعه هستم، ولى مامور در پاسخ به من گفت که مگر شيعه هم مسلمان مى‏شود؟ يعنى تو اکنون روزه هستى؟
اين دانشجوى ايرانى شيعه تصريح کرد: پس از آن‏که به آن مامور گفتم بنده روزه هستم، وى از من خواست تا زبانم را در تاييد روزه بودنم به وى نشان دهم و پس از اين کار و تاييد صحت گفته‏ام او بسيار تعجب کرد که شيعيان هم روزه مى‏گيرند!
يکى ديگر از ايرانيان شيعه مقيم اردن نيز در همين راستا اظهار مى‏دارد: من همه ساله در شب‏هاى محرم به دليل عشق به امام حسين(ع) و خاندان پاک او جهت انجام مراسم سينه‏زنى و روضه‏خوانى به سفارت جمهورى اسلامى ايران در امان مى‏روم ولى هر سال بيم بازخواست خود توسط نيروهاى اطلاعاتى اردن را دارم و در اين ايام نيروهاى اطلاعاتى ضمن بازخواست و اعمال فشار بر بنده، مى‏کوشند مانع از حضورم در اين مراسم شوند.
هم‏چنين با توجه به اين‏که وزارت اوقاف و امور اسلامى اردن مسوول تعيين محورهاى سخنرانى خطباى جمعه است، در اکثر نمازهاى جمعه اين کشور، خطبا نسبت به خطر تشيع به شهروندان اردنى هشدار مى‏دهند و همين مسأله سبب شده که عوام و اقشار غيرفرهيخته اردن تصويرى کاملا سياه و منفى از شيعيان در ذهن داشته باشند، تا جايى که بسيارى از عوام اردن مى‏پندارند قرآن شيعيان با قرآن اهل سنت تفاوت دارد و يا شيعيان معتقدند که جبرائيل از سوى خداوند مامور وحى به على بن ابى طالب(ع) بوده ولى در ابلاغ وحى خيانت کرده و پيامبر را به جاى على(ع) به نبوت برگزيده!
هرچند پادشاه اردن به واسطه انتساب به خاندان پيامبر(ص) در اقداماتى عوام فريبانه با تأسيس مراکزى از جمله مؤسسه آل‏البيت(ع) و يا اجازه تدريس فقه جعفرى و اثنى عشرى در دانشکده الهيات دانشگاه آل البيت مى‏کوشد ارادت خود را به خاندان پيامبر و ائمه اطهار نشان دهد، ولى اقدامات ديگر او شکى باقى نمى‏گذارد که وى نسبت به ترويج مذهب تشيع در کشورش بسيار نگران است و شمشير را براى شيعيان از رو بسته است.
به هر حال، با تمام سياه‏نمايى‏ها و تبليغات منفى دولت اردن عليه شيعيان، بخش عمده شهروندان اردنى که از قشر تحصيل‏کرده مى‏باشند، به ماهيت حقيقى مذهب تشيع پى برده‏اند و به دليل حمايت اين مذهب و علماى آن از مسأله مقاومت، ظلم‏ستيزى و آزادى‏خواهى، روز به روز بر تعداد متشيعان اردنى افزوده مى‏شود.
در پايان، پادشاه اردن و ساير مسؤولان اين کشور بايد به جاى تبليغات منفى و تخريب شيعيان در نزد شهروندان اردنى، در سياست‏هاى صهيونيستى خود تجديد نظر نمايند و به جاى ايجاد تفرقه در ميان مسلمانان، به فکر انسجام و همبستگى آنان جهت مبارزه با دشمنان حقيقى و قسم‏خورده اسلام از جمله آمريکا و رژيم صهيونيستى و جلوگيرى از تحقق اهداف شوم آنان باشند.

 

 

 

 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس