* آن‌طور که تاج اعلام کرده سازمان لیگ ایران به چند کشور آسیایی نامه زده تا با موافقت آنها مصوبه‌ی کنفدراسیون فوتبال آسیا را برای تغییر در تقویم لیگ قهرمانان ایجاد کند و این حتما برای شما به عنوان یکی از تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها مهم است.
من این سوال را به دو بخش تقسیم می‌کنم؛ یکی این‌که چند سال پیش این اشکال را وارد کردم که برنامه‌ریزی لیگ قهرمانان آسیا به ضرر تیم‌های غرب آسیاست و با این تقویم، تیم‌های شرق آسیا بیشترین نفع را می‌برند. مثلا همین تیم بوریرام. آنها با همان تیم فصل گذشته‌شان با ما مسابقه می‌دهند، در حالی که ما تیم‌مان را تغییر داده‌ایم و طبیعتا شرایط تیمی ما هنوز به قوام تیم پارسال نرسیده است. این چیزی است که چند سال است مطرح شده. اما درباره‌ی بخش دوم جواب به این سوال باید بگویم از محتوای نامه‌ای که ایران ارسال کرده اطلاع ندارم اما این‌که گفته شده ایران خواستار اجماع در تغییر تقویم بازی‌های امسال شده واقعا بحث خنده‌داری است. من نمی‌دانم که هدف از این نامه‌نگاری چه بوده اما بعید می‌دانم در آسیا مثل ایران روزمره برنامه‌ریزی کنند. حتما بر اساس برنامه‌ریزی انجام شده حق پخش تلویزیونی بازی‌ها را هم فروخته‌اند و نمی‌شود با یک نامه و گرفتن یک موافقت ادامه‌ی لیگ قهرمانان را به پس از جام جهانی موکول کرد.
* شاید بحث ارسال نامه به کشورهای آسیایی پس از آن مطرح شد که کارلوس کی‌روش دغدغه‌اش را نداشتن بازیکنان ملی‌پوش حاضر در لیگ قهرمانان آسیا عنوان کرد. احتمال دارد این بحث را راه انداخته‌اند تا کمی اعتراض‌ها را کم کنند.
نمی‌دانم دلیل ارسال این نامه چه بوده اما حرف من این است که سازمان‌های بزرگی مانند فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا برای خود سند و چشم‌انداز دارند. الان می‌بینید که توکیو به عنوان میزبان المپیک 2020 انتخاب می‌شود. حتما این به خاطر برنامه‌ریزی چند ساله‌ی آنها بوده است. آنها ساعت به ساعت مثل ما برنامه‌ریزی نمی‌کنند و همه چیزشان از پیش تعیین شده است. من حرفم این است که ما هم باید به این سمت برویم. فدراسیون و سازمان لیگمان باید چشم‌انداز داشته باشند و بر اساس آن حرکت کنند.
* یکی از بحث‌هایی که این روزها مطرح است به حرف‌های اخیر شما برمی‌گردد. جایی که خیلی‌ها می‌گویند شما از مطرح کردن بحث‌های انتقادی علیه کی‌روش هدف‌هایی دارید.
نمی‌خواهم درباره‌ی آن آدم‌های قلم به دست دیگر صحبت کنم اما این حرف‌ها را همان آدم‌ها مطرح می‌کنند. من اگر می‌خواستم از تیم ملی و کی‌روش انتقاد کنم و از این انتقادم هدفی داشتم وقتی تیم ملی به لبنان باخت حرف می‌زدم و انتقاد می‌کردم. آن موقع این کار خیلی آسان بود اما اولین نفری بودم که از تیم ملی و کی‌روش حمایت کردم. حتی نشان به آن نشان که چند روز پس از حمایت من یکی از مربیان تیم ملی به تمرین استقلال آمد و گفت که از شما به خاطر موضع‌تان تشکر می‌کنم. آمد پیش من و گفت کی‌روش سلام رسانده و از شما تشکر کرده است. همان روز به من گفت ای کاش همه‌ی مربیان ایران نگاه شما را داشتند. چطور آن موقع که من حمایت کردم از این حرف‌ها نبود؟ الان هم حرف من مشخص است. بین حدود 200 کشور، ایران یکی از 32 تیم حاضر در جام جهانی است و این افتخار بسیار بزرگی برای ایران محسوب می‌شود. من می‌گویم باید کل فوتبال ایران بسیج شوند تا از تیم ملی و فدراسیون حمایت کنند. باید به برنامه‌های سرمربی تیم ملی احترام گذاشت اما نباید عرف را هم کنار بگذاریم. وقتی بر اساس قانون، باشگاه‌ها موظفند 72 ساعت پیش از بازی‌های ملی، بازیکنانشان را در اختیار تیم ملی قرار دهند نباید خارج از آن توقع دیگری داشت. اگر می‌خواهیم پیشرفت کنیم باید به این قوانین احترام بگذاریم. حرف من این است که اگر چنین درخواستی از سوی قلعه‌نویی مطرح می‌شد آیا پدر من را درنمی‌آوردند؟ من به عنوان سرمربی یکی از تیم‌های لیگ با تمام وجود به برنامه‌های کی‌روش احترام می‌گذارم اما باید عرف رعایت شود. یک سوال از شما دارم؛ آیا فولام و استانداردلیژ حاضرند در بحبوحه رقابت‌های لیگشان اشکان دژاگه و رضا قوچان‌نژاد را به تیم ملی ایران بدهند؟
* چیزی که کی‌روش مطرح کرده این است که بازیکنانی که در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنند به لحاظ بدنی در شرایط خوبی هستند اما بازیکنانی که در لیگ ایران حضور دارند شاید در جام جهانی توان رویارویی با بهترین بازیکنان دنیا را نداشته باشند.
این حرف را قبول ندارم. همین لیگ ایران بود که باعث شد تیم ملی به جام جهانی برود. این حرف غلطی است. یا برخی آقایان گفته‌اند لیگ قهرمانان آسیا فلان است. من می‌خواهم بگویم آیا اسکولاری، براگا، متسو و ... مربیان کوچکی بودند که نتوانستند در این لیگ به گفته‌ی آقایان ضعیف نتیجه بگیرند؟ این مربیان که همه نوع امکانات را هم داشته‌اند. چطور می‌شود براگای معروف که کاندیدای مربیگیری در تیم ملی برزیل بود، رفت و برگشت به سپاهان می‌بازد. یا مگر می‌شود پیروزی ما برابر الشباب امارات با آن بازیکنان نامی‌اش یا پیروزی برابر الهلال در ریاض را نتایج کوچکی دانست؟ می‌خواهم بگویم این بازیکنان از دل همین لیگ به لیگ قهرمانان آسیا رفته‌اند یا توانستند تیم ملی را به جام جهانی ببرند. من از خبرنگاران پاکی که بالای 90 درصد هستند می‌خواهم به جای پرداختن به بعضی مسائل، دغدغه های واقعی فوتبال ایران را مطرح کنند. بیایند بنویسند که چرا باید فوتبال ایران، زمینی داشته باشد مانند زمین حافظیه. بیایند در رسانه‌هایشان به توزیع نامطلوب اقتصاد در باشگاه‌ها بپردازند. یا این‌که بیایند از این بگویند که چرا باید مدیرعامل یک باشگاه خانه‌اش را بفروشد و سرمربی یک تیم از دوستش پول دستی بگیرد تا کار تیم پیش برود؟ باید این مسائل مطرح شود. به نظر من این بی‌احترامی به لیگ ایران است که بگوییم بازیکنان حاضر در آن کیفیت حضور در مسابقات بزرگ را ندارند. بی‌احترامی به لیگ هم یعنی بی‌احترامی به کل مربیان و بازیکنان ایرانی.
* استقلال به دلیل حضور در لیگ قهرمانان آسیا روزهای پرفشاری را سپری می‌کند. شما درخواست داده بودید بازی با ذوب آهن جابه‌جا شود اما این اتفاق نیفتاد و فردا باید با ذوب آهن بازی کنید.
ما از دوستان خواسته بودیم که بازی با استقلال خوزستان را در ساعت 7 یا 8 شب برگزار کنند که البته قبول نکردند اما برای بازی با ذوب آهن که در منطقه‌ی بادخیزی برگزار می‌شود قرار شد بازی را یک ساعت دیرتر برگزار کنند که ما هم اعتراض نکردیم و پذیرفتیم. من می‌خواهم فقط این را بگویم که شما تفاوت در نگاه‌ها را ببینید. به هر حال استقلال شرایط خاص خودش را دارد. بازیکنان ملی‌مان درگیر انتخابی جام جهانی بودند و به دلیل غیبت در تمرینات بدنسازی به لحاظ بدنی از سایر بازیکنان عقب هستند. با این همه من از تاج و همکارانش تشکر می‌کنم که برنامه‌ای دادند که بهتر از برنامه‌های سال‌های گذشته است. به هر حال این شرایطی است که ما با آن مواجه هستیم. در بعضی روزها ما مجبوریم با 7-8 بازیکن تمرین کنیم. برای بازی با ذوب آهن هم بیگ‌زاده، اکبرپور، خسرو حیدری، احمد جمشیدیان را نداریم و گوران لاوره هم تازه دو جلسه است به ما اضافه شده.
* یعنی شما توقعتان در برنامه‌ریزی لیگ محقق نشده است؟
به هر حال انتظارمان این است اگر یک فرصتی به استقلال که نماینده‌ی ایران است بدهند اتفاقی نمی‌افتد. ما می‌توانستیم در این دو هفته یک ریکاوری خوب انجام دهیم اما حالا باید فردا در اصفهان بازی کنیم، جمعه شب به تایلند برویم و از آن‌جا با اتوبوس 400 کیلومتر فاصله تا بوریرام را طی کنیم. آیا واقعا این نگاه ملی است؟ به هر حال همان‌طور که گفتم سازمان لیگ تلاشش را کرده بهترین برنامه را ارایه کند اما من به عنوان سرمربی استقلال از دریچه‌ی تیم خودم نگاه می‌کنم و آقای تاج و دوستانش که قطعا با مشکلاتی روبه‌رو هستند از دریچه‌ی خودشان.
* در برنامه 90 هفته‌ی قبل مدیر روابط عمومی باشگاه استقلال پیشنهاد داد که با وساطت امیر حاج‌رضایی، شما و فردوسی‌پور کدورت‌ها را کنار بگذارید تا فوتبالی‌ها کنار هم قرار بگیرند.
نوری‌فر اصلا نباید این حرف را می‌زد. اشتباه کرد و همان شب به او گفتم. من اعتقادات فوتبالی دارم که بر اساس آن عمل می‌کنم. من اعتقاداتی نسبت به آن برنامه دارم و تمایلی به مساله‌ای که آن شب مطرح شد ندارم.
