به گزارش مشرق به نقل از فردا، وقتي جت شخصي بن همام در فرودگاه مهرآباد به زمين نشست او با گروهي از حاميان اصلي خود آمده بود که به سعيدلو و مسؤولان ورزش ايران نشان دهد کابينه‌اش از ميان اين افراد شکل مي‌گيرد. بسياري گمان مي‌کردند که حضور فرناندو از سريلانکا رقيب سعيدلو که از فرط چاقي نمي‌توانست خود را به هيات همراه رئيس فوتبال آسيا برساند، در اين ديدار نمايشي از قدرت بن همام است که سعيدلو را وادار به کناره‌گيري کند اما اين همه ماجرا نبود.
شاهزاده علي هم که از لابي دوم انتخابات بود وقتي به تهران آمد دوباره همين موضوع تکرار شد و او با حاميان خود از عربستان و امارات به ديدار رئيس ورزش ايران رفت تا به گفته سايت رسمي سازمان تربيت بدني انقلاب ديپلماسي سعيدلو در ورزش شکل گيرد.
با حضور روساي دو طيف انتخابات در ايران، مشاوران رئيس ورزش تصور مي‌کردند که تهران به کانون ديپلماسي ورزش آسيا تبديل شده و همه کارشناسان مي‌دانستند که اين آمدن‌ها و رفتن‌ها تنها براي يک راي مهم ايران بود و براي فوتبال ما هيچ.
آنچه در روز پنجشنبه 16 دي ماه دي در هتل شرايتون گذشت همه واقعيت تلخ شکست سعيدلو در انتخابات کنفدراسيون فوتبال آسيا نبود؛ معاون رئيس جمهور ايران و رئيس سازمان تربيت بدني در حالي در اين انتخابات شکست خورد که نه تنها در ابتدا افکار عمومي را براي حضورش در پست نايب رئيسي فوتبال آسيا اقناع نکرد که هيچ، اهالي فوتبال را نيز از نامزدي‌اش در اين پست شگفت‌زده کرد. از بين او و کفاشيان قرار بود يکي به AFC راه پيدا کنند.
سعيدلو براي نايب رئيسي در AFCنامزد شد و کفاشيان براي حضور در هيات اجرايي. رئيس کنفدراسيون فوتبال آسيا وقتي به تهران آمد خيلي مشخص اعلام کرد که در ازاي راي ايران، يک صندلي براي ايران در کميته اجرايي کنار مي‌گذارد. اما سعيدلو سعي کرد با وعده‌هاي شاهزاده علي خوش باشد و در اقدامي بي‌سابقه و عجيب تصميم گرفت که به جاي کفاشيان خودش راي‌دهنده انتخابات باشد. اين يعني راي را او مي‌دهد و رايش با نظر شاهزاده علي هماهنگ است. اينجا بود که اولين حرکت براي حذف ايران از مهم‌ترين پست فوتبال آسيا توسط خود ايراني‌ها شکل گرفت.
چرا کفاشيان کنار رفت؟
شاهزاده علي، اعتمادي به علي کفاشيان نداشت و به همين دليل به سعيدلو اعلام کرد که اگر حمايت اين لابي را مي‌خواهد بايد خودش راي را به صندوق بيندازد.
دليل بي اعتمادي شاهزاده اردني به انتخابات سال گذشته AFC بر مي‌گشت. در آن انتخابات قرار بود از بين بن همام و يک نفر ديگر يکي انتخاب شود. بن‌همام چون رئيس بود پيشنهادهاي زياد خوبي براي محمد علي‌آبادي نداشت اما آن يکي مانند شاهزاده علي پيشنهادهاي خوبي را براي سازمان ورزش ايران داشت. علي‌آبادي با نفر دوم لابي کرد و قرار گذاشت که راي ايران براي او باشد اما در انتخابات وقتي که قرار بود کفاشيان به شيخ سلمان راي بدهد به بن همام راي داد و همان يک راي تاثير زيادي در انتخاب او داشت.
حالا شاهزاده علي مي‌دانست که ممکن است راي سازمان ورزش و فدراسيون فوتبال يکي نباشد؛ براي همين شرط حمايت از سعيدلو را برکناري کفاشيان اعلام کرد. حذف کفاشيان دومين حرکت اشتباه سازمان تربيت بدني بود. سعيدلو درمورد مشاوره کفاشيان به او مبني بر راي نياوردن در آسيا جمله‌اي گفته بود که دخالت سازمان تربيت بدني در فوتبال را همانند گذشته به ياد مي‌آورد: «مگر کارمند من مي‌تواند به من فشار بياورد و خواسته‌اش را به من تحميل کند؟ فدراسيون تحت اداره و امر من است نه من تحت امر آنها!» (گفت‌و‌گوي آقاي سعيدلو با خبرآن‌لاين- 16/09/89)
اين تاسف‌آورترين جمله‌اي است که مي‌توان از قول رئيس ورزش يک کشور شنيد و تاسف‌آورتر رئيس فدراسيوني است که بر مبناي اساسنامه‌اش مستقل و بدون دخالت بايد اداره شود.
چرا سعيدلو راي نياورد؟
مهم‌ترين دليلي که علي سعيدلو را بازنده اصلي انتخابات 6 ژانويه 2011 دوحه قطر کرد؛ بي‌تفاوتي او به رايزني‌هاي مستقل از سوي رئيس سازمان تربيت بدني و تيم همکاران او بود. در آسيا کسي سعيدلو را نمي‌شناسد. به سابقه بخواهيد بدانيد در ورزش ايران هم سعيدلو با دو سال سابقه جايگاه خيلي ارزشمندي ندارد.
اين دليل بايد سبب مي‌شد که حداقل فدارسيون فوتبال از سعيدلو حمايت و او را معرفي کند. اما علي کفاشيان هيچ‌گاه در مصاحبه‌هاي خود به طور قاطع و جدي از سعيدلو حمايت نکرد و حتي در حالت عجيب و دوگانه هميشه مي‌گفت که سعيدلو ممکن است راي نياورد و حتي بن همام گفته سعيدلو شايد راي نياورد. از کنار اين مساله نبايد به سادگي گذشت که نه مشاوران سازمان و نه مراکز تصميم‌گيري انتخابات کنفدراسيون فوتبال آسيا هيچ کدام اعتقاد کامل به انتخاب رئيس نداشتند و مشاوران سعيدلو فقط منتظر معجزه بودند تا اتفاقي بيفتد.
اما مهم‌ترين اشتباه استراتژيک رئيس سازمان ورزش بود. او مي‌دانست که يک سال پيش تيم رقيب بن همام راي نياورده و بايد حداقل تعداد راي‌هايش را حساب مي‌کرد. يعني سعيدلو اگر مي‌خواست انتخاب شود اول بايد از گرفتن تمام راي‌هاي لابي شاهزاده مطمئن مي‌شد و بعد به دنبال راي‌هايي از اردوي بن همام مي‌گشت تا بازنده نباشد. اما نه تنها همه تيم بن همام عليه سعيدلو راي دادند ـ آنها به همان آدم چاقي راي دادند که کنار همام به تهران آمده بود – که سعيدلو چند راي هم از آن طرف از دست داد. در اصل از همان اول او چند راي را از دست داده بود.
سعيدلو هر چند 20 راي خوب و ممتاز با وجود گمنام بودن در فوتبال آسيا به دست آورد که بايد ممنون شاهزاده علي باشد، اما در همين لابي هم برخي از کشورها بودند که به طور ذاتي با ورزش ايران مشکل دارند. سوريه –کمي باورش عجيب است- برخلاف دولت خود در ورزش با ايران بارها مخالفت کرده است. کشور دوم اين‌لابي لبنان است که همانند سوريه عمل مي‌کند. بعدي امارات است که بايد ورزش اين کشور را يکي از مخالفان اصلي دانست. يمن ديگر کشور عربي است که در گروه شاهزاده مخالف ايران بود. عراق هم به سعيدلو راي نداد. اين يعني رئيس، اشتباهات زيادي مرتکب شده است
سعيدلو مانع اصلي عضويت ايران
گمنامي سعيدلو که براي دو سال است به ورزش آمده در کنار عدم رايزني مستقل مشاوران و تيم انتخاباتي او شايد مهم‌ترين دليل باخت رئيس ورزش ايران بود. البته فوتبال ايران در انتخابات شش ژانويه دو بار شکست خورد؛ کناره‌گيري کفاشيان دليلي بود که بعد از باخت سعيدلو ديگر انتخابات براي ما تمام شده باشد. کفاشيان گفته که کناره‌گيري او به خاطر حمايت از سعيدلو بوده است اما کناره‌گيري او در واقع دخلي به سعيدلو نداشت وايران در حالي بعد از 12 سال صندلي مهم و تاثيرگذار هيات اجراي فوتبال آسيا را از دست داد که مهم‌ترين دليل شکستش بي‌توجهي به اصول اوليه ديپلماسي و تصميم‌گيري بود.
