منوچهر نوذری از سال 1341 فعالیت هنری خود را با بازیگری آغاز کرد و تا سالها بعد از آن ضمن کارگردانی و بازیگری در چند اثر بلند سینمایی به چهره ای شناخته شده در زمینه دوبلاژ تبدیل شد. وی در دوران بعد از انقلاب به عنوان یکی از مجری های موفق صداوسیما فعالیت داشت و سرانجام در سال 1384 به ملکوت اعلا پیوست.
نظر شما
نظرات
- انتشار یافته: 6
- در انتظار بررسی: 0
- غیر قابل انتشار: 0
-
چرا آدمهای قدیم اینقدر با صفا و زلال بوده اند. چرا نور از صورت مردم رفته؟
-
هیچ زنده ای خوب نمی شه و هیچ مرده ای هم بد نمی شه !
-
ناشناس جان آواز دهل شنیدن از دور خوش است. در هر زمانی آدم خوب و بد در کنار هم وجود داره. نه لزوما همه ی قدیمی ها آدم های کاردرستی بودن و نه مردم الان همه شون بدن. تا منظور شما از نورانیت و زلال بودن و صفا داشتن چی باشه؟
-
چقدر شبیه رضا عطاران خودمان است
-
با صفا و زلال درسته ؛ اما نورانیت دیگه از آن حرفهاست
-
قدیمیا با اصلالت بودن. نوع نگاهشون لبخندشون واقعی و صاف بوده. نه بعضی از امروزیا که لبخند می زنن و دارن زیرابتو می زنن.