به گزارش مشرق به نقل از پرس تی وی، اگرچه امريکا داراي يک رئيس جمهور آفريقايي-امريکايي است، نژادپرستي همچنان ارزانترين و موثرترين ابزار سياسي براي اين است که قرباني را قرباني کننده جلوه دهند.
هيچ کس مانند يک قرباني سرکوب توانايي نفرت ورزيدن ندارد و در اين زمينه امريکا هيچ کمبودي ندارد. ما آنها را «۹۹ درصد» ميناميم.
دو قلب
هفته گذشته به يک نوجوان ۱۵ ساله و سياهپوست امريکايي گفته شد که وي خواهد مرد. امکان نجات وي وجود داشت اما «شوراي تصويب پيوند عضو» در يک بيمارستان محلي به اين نتيجه رسيد که اين نوجوان ممکن است «داروهاي خود را به موقع مصرف نکند.» و به همين دليل پيوند انتقال قلب به وي موفقيت آميز نخواهد بود.
آنتوني استوکس به قلبي که براي ادامه زندگي احتياج دارد، دست نخواهد يافت. حقيقتا کسي بهانه آنها را باور نخواهد کرد. ضوابط و معيار پيوند عضو و ديگر عمليات تخصصي پزشکي، يعني آن دسته عمليات پزشکي که اقليتها بويژه فقرا و کهنه سربازان از آن محرومند، به شدت شخصي است. هنري کيسينجر اين افراد را «مصرف کنندگان بيمصرف» توصيف کرده است.
هيچ رحمي در کار نيست
اصل مالتوس (گرفته شده از نظريات توماس رابرت مالتوس، متفکر انگليسي) که پايه و اساس فلسفه نئو-محافظه کاري است ميگويد، اعضاي غير سودمند و غير توليد کننده جامعه بايد از بين بروند.
با وجود اين، لفظ «توليد کننده» ظاهرا معناي غيرملموسي به خود گرفته است. «مصرف کنندگان بيمصرف» عموما به عنوان کساني تعريف ميشوند که کار ميکنند، ابداع ميکنند و اغلب تحت کنترل نيستند. يک «مصرف کننده بيمصرف» اصولا براي يک «انديشکده» کار نميکند يا در وال استريت يک بانکدار نيست و يا يک لابيگر در واشنگتن به شمار نميرود.
«مصرف کنندگان بيمصرف» غذا و خوراکي را توليد ميکنند که خانواده شما مصرف ميکند. اين احتمال وجود دارد که شما هم يک «مصرف کننده بيمصرف» باشيد.
جاي نيکسون خالي است
به نظر ديک چني، کمتر از يک صد تن از مردم جهان شايسته زندگي کردن هستند. به همين دليل، اينکه خود چني بر اساس معيارهاي شخصي من در دسته «مصرف کنندگان بيمصرف» قرار بگيرد، آنچنان غيرمعقول نيست.
يک سال پيش، چني ۷۱ ساله، معاون رئيس جمهور سابق امريکا که از نظر جسماني وضعيت نابساماني دارد و در سراسر جهان به عنوان تهديدي براي بشريت شناخته ميشود، بواسطه پيوند عضو، به يک قلب جديد دست يافت.
تعداد کمي در تاريخ بشريت هستند که به اندازه ديک چني شايسته يک مرگ زودهنگام باشند. چنين جملهاي ممکن است افراطي و بيرحمانه به نظر برسد اما در حقيقت نه افراطي است و نه بيرحمانه. اگر چني نبود، ميليونها انسان ِ کشته شده امروز زنده بودند. «مهرباني و شفقت» تشکيلات درماني طمع ورزِ امريکا را ميتوان مرهون سياستهاي چني دانست.
آنتوني استوکس ۱۵ ساله
اگر آنتوني سفيد پوست بود، عمل پيوند قلب براي وي انجام ميشد؟ پاسخ براي من از روز روشنتر است: «البته که انجام ميشد.» نژادپرستي تنها مشکل موجود در امريکاست؟ البته که نه. بيماري امريکا فراتر از نفرت نژادي است و ترکيبي از مسيحيت تبشيري، صهيونيسم، بيگانه هراسي و جهل بيماري امريکاست؛ بيماري که ميليونها نفر از مردم اين کشور را متقاعد کرده است زندگي در بردگي و بيچارگي تا زماني که کساني هستند که ذرهاي بيشتر از شما در رنج هستند، مسئلهاي ندارد.
آنتوني استوکس ۱۵ ساله که يک شطرنج باز حرفهاي و دانش آموزي فقير است، از بسياري از جهات مانند فرزندان خود من محکوم به مرگ شده است.
آيا قلبي که بايد به استوکس ۱۵ ساله پيوند زده ميشد همان قلبي است که به ديک چني ميليونر پيونده زده شده است؟ با وجود اينکه عمل پيوند چني يک سال پيش انجام شد، جواب اين سوال ميتواند مثبت باشد چرا که چني در ليست انتظار يا مورد ارزيابي شوراهاي بيمارستاني قرار نميگيرد.
دوستان و خويشاوندان آنتوني استوکس علنا در مورد تبعيض عليه اين نوجوان ۱۵ ساله به دليل نمرههاي ضعيف وي در مدرسه فرياد اعتراض سر دادهاند. هنوز کسي از مسئله نژاد حرف نزده است اما به زودي اين نيز مطرح خواهد شد.
بگذاريد آنتوني استوکس را با ديک چني مقايسه کنيم. در سال ۲۰۱۱ ميلادي، من به نيجريه سفر کردم و در آنجا با جاناتان گودلاک رئيس جمهور نيجريه و مقامات عالي رتبه اين کشور ديدار داشتم. يک سال بعد رئيس جمهور نيجريه و مقامات امنيتي اين کشور به امريکا آمدند. من با آنها در کنار نمايندگان وزارت دادگستري در نيويورک ديدار داشتم.
در اين ديدار در مورد ديک چني هم صحبت شد. به اطلاع ما رسيد که ۳۷ ميليون دلار رشوه پرداخت شد تا ديک چني از حکم حبس در نيجريه به دليل کلاهبرداري نجات پيدا کند. از سوي ديگر، جنايات وي در نيجريه نقض قوانين امريکا نيز محسوب ميشوند اما در اين ديدار هيچ اشارهاي به پيگرد قانوني علیه وي نشد.
در عين حال، ديک چني اگر امريکا را ترک کند، به اتهام ارتکاب جنايات جنگي محاکمه ميشود. سرهنگ لاورنس ويکرسون مشاور کالين پاول، وزير خارجه سابق امريکا در مورد چني ميگويد:
«وي (چني) دچار تشويش و نگراني شده است و میترسد که به عنوان يک جنايتکار جنگي مورد محاکمه قرار بگيرد به همين دليل از عبارات و الفاظي جسورانه استفاده ميکند زيرا وقتي کسي تصميم ميگيرد طوري عمل کند که گويي هرگز تحت پيگرد قرار نخواهد گرفت، جسورانه و گستاخانه رفتار ميکند: يعني طوري عمل ميکند که گويي ابدا نگران نيست اما در حقيقت ترس خود را پنهان ميکند.»
دلايل زيادي وجود دارد که چني انتظار داشته باشد به عنوان جنايتکار به کشورهاي ديگر «تحويل داده شود» اما در عين حال دلايل زيادي هم وجود دارد که اين امر هرگز رخ ندهد. هرچه باشد، اگر چني دستگير و سپس اعدام شود، بيشتر اعضاي دولت امريکا با چنين سرنوشتي روبرو خواهند شد.
حکم اعدام بر اساس اصل مالتوس
واقعيت اين است که وضعيت حتي بدتر و هولناک تر از موضوع نژادپرستي و حتي «حکومت پليسي» است که بيشتر مردم امريکا اکنون اعتقاد دارند در آن زندگي ميکنند. امري که با توجه به جاسوسي گسترده از امريکاييها، انکار آن غيرممکن است.
بيمه درماني و مراقبتهاي اساسي پزشکي قرار بود حق مردم باشد. اين موضوع به روشني در مقدمه اعلاميه استقلال امريکا ذکر شده است: «زندگي، آزادي و جستجوي خوشبختي».
چارلز ديکنز در قرن ۱۹ ميلادي از «دريچههاي اطميناني» سخن گفت که انگليس از طريق آنها در عهد ملکه ويکتوريا جمعيت خود را کنترل ميکرد: جنگ، زندان، بيماري، گرسنگي و ...
اوه بله...استعمارگري قرن نوزدهم راهي بود که از طريق آن مردم حذف ميشدند.
بر اساس اين معيارها، هولوکاست، تشکيل اسرائيل و حتي زندانهاي گولاگ استالين و چرخه بيپايان جنگها همگي يک هدف را دنبال ميکردند که آن حذف مردم معمولي بود.
امروز مسئله يک پسر، يک قلب، يک مستبد و مردمي مطرح است که آنچنان قسي القلب شدهاند که هيچ چيز احساسات آنها را جريحه دار نميکند.
فيلم، تلويزيون و اينترنت باعث شده است همه چيز معقول به نظر برسد.
يک پسر ممکن است بميرد. ۲۵۰ هزار سوري خواهند مرد و کسي احساس ناراحتي نميکند. اين روش و رويکردي است که چني به ما آموخته است.اين چيزي است که ما (امريکا) انجام دادهايم.
تنها چند هفته پيش، حکم نهايي دادگاه زيمرمن برخي از مردم امريکا را بهت زده کرد. البته عدهاي را نيز خوشحال کرد.