به گزارش مشرق، لیویا لئو آگوستی سفیر سابق سوئیس در ایران، طی گفتگو با نشریه "بازلر سایتونگ" از خاطرات خود در دیدار با آیت الله رفسنجانی و محمود احمدی نژاد سخن گفت.
آگوستی، در این گفتگو خاطرنشان کرد: متأسفانه در کل چهار سال من تنها زن سفیر در محافل دیپلماتیک ایران بودم. آن را بیشتر به مانند یک امتیاز می دانم. مقامات ایرانی بسیار حرفه ای عمل می کردند و برخورشان با من همواره با احترام همراه بود. از نظر آنها، نه گفتن به یک خانم سخت است. البته اینکه من تنها زن بودم، در ذهن سیاستمداران بهتر می ماند.
وی در بخشی دیگر از این مصاحبه گفت: اولین شام دیپلماتیک با وزیر خارجه وقت، منوچهر متکی، کمی پیچیده شد. تنها محدودیت رسمی این بود که فراموش نکنم مقامات ایرانی با زنان دست نمی دهند، زیرا در قوانین اسلامی لمس کردن نامحرم ممنوع است.
متن این گفتگو آمده است:
خانم لوی، شما به تازگی از تهران به سوئیس آمده اید. آیا نگاه شما به سوئیس تغییر کرده است؟
من بخاطر سوئیس در تهران بودم. به طور مداوم با همکارانم در برن تماس داشتم و در جریان رسانه ها بودم. هر سال نیز یکی دو بار برای تعطیلات به سوئیس می آمدیم. از سوئیس جدا نشده بودیم. با این حال، پس از چهار سال و نیم دوری از خانه، اکنون نگاه متفاوتی پیدا کرده ام.
شما ۵سال پیش مجبور شدید یک تصمیم قابل توجه بگیرید. به تهران رفتید و کار خود را به عنوان تنها سفیر زن آغاز کردید. آیا این یک نکته منفی بود یا یک امتیاز محسوب می شد؟
متأسفانه در کل چهار سال من تنها زن سفیر در محافل دیپلماتیک ایران بودم. آن را بیشتر به مانند یک امتیاز می دانم. مقامات ایرانی بسیار حرفه ای عمل می کردند و برخورشان با من همواره با احترام همراه بود. از نظر آنها، نه گفتن به یک خانم سخت است. البته اینکه من تنها زن بودم، در ذهن سیاستمداران بهتر می ماند.
ولی شما در اوایل کارتان با تشریفات ایران چندان آشنایی نداشتید.
بله. اولین شام دیپلماتیک با وزیر خارجه وقت، منوچهر متکی، کمی پیچیده شد. تنها محدودیت رسمی این بود که فراموش نکنم مقامات ایرانی با زنان دست نمی دهند، زیرا در قوانین اسلامی لمس کردن نامحرم ممنوع است.
شما روسری نیز به سر می کردید، چطور بود؟
بدون روسری راحت تر بودم، ولی به عنوان یک دیپلمات، از قوانین کشوری که در آن هستم تبعیت می کنم. این کار برای من تازگی نداشت. من در سال ۲۰۰۸، میشلین کالمی ری را در سفرش به تهران که به دلیل قرارداد تأمین گاز انجام شد همراهی کرده بودم.
او را به این متهم کردند که چرا روسری به سر کرده، ولی او در هواپیما گفت که براساس قوانین ایران مجبور به انجام این کار بوده و انتخاب دیگری نداشته است.
ازسوی دیگر، دختران جوان ایرانی لباس های رنگین و بسیار متنوع بر تن می کنند. جامعه ایران به حد باورنکردنی دارای تنوع است. شما به عنوان خارجی بسیار مورد استقبال قرار می گیرید. جامعه ایران یک جامعه شاد، با روحیه و بسیار تحصیلکرده است.
دیدار با رفسنجانی و روحانی چطور بود؟
آیت الله رفسنجانی بسیار بانزاکت و با ادب بود و احمدی نژاد هم بسیار مودبانه و حرفه ای با من برخورد می کرد. نخستین دیدار من با او، 40 دقیقه به طول انجامید که بسیار طولانی بود.
آیا در مدت اقامت در ایران لحظات نگران کننده نیز داشتید؟
خیر. من هرگز از چیزی هراس نداشتم. ولی یک سال اول بسیار سخت بود. کمی پس از دریافت منصب ام می بایست پرونده فردی که ملیت ایرانی-آمریکایی داشت و ماه ها بود که در زندان بسر می برد را پیگیری می کردم. سپس درگیری های پس از انتخابات روی داد.
حمله به سفارت انگبس در نوامبر ۲۰۱۱برای محافل دیپلماتیک بسیار نگران کننده بود. در چنین شرایطی باید خیلی مراقب باشید و خود را برای هر سناریویی آماده کنید، زیرا همان طور که می دانید سوئیس حافظ منافع ایالات متحده در ایران است.
تظاهرات هایی هم در مقابل سفارت ما انجام شد، ولی خوشبختانه به حمله ختم نشد. اکنون که منصب خود را در تهران تحویل داده ام، همه کارها بر عهده دیپلمات های مرد افتاده است.
آگوستی، در این گفتگو خاطرنشان کرد: متأسفانه در کل چهار سال من تنها زن سفیر در محافل دیپلماتیک ایران بودم. آن را بیشتر به مانند یک امتیاز می دانم. مقامات ایرانی بسیار حرفه ای عمل می کردند و برخورشان با من همواره با احترام همراه بود. از نظر آنها، نه گفتن به یک خانم سخت است. البته اینکه من تنها زن بودم، در ذهن سیاستمداران بهتر می ماند.
وی در بخشی دیگر از این مصاحبه گفت: اولین شام دیپلماتیک با وزیر خارجه وقت، منوچهر متکی، کمی پیچیده شد. تنها محدودیت رسمی این بود که فراموش نکنم مقامات ایرانی با زنان دست نمی دهند، زیرا در قوانین اسلامی لمس کردن نامحرم ممنوع است.
متن این گفتگو آمده است:
خانم لوی، شما به تازگی از تهران به سوئیس آمده اید. آیا نگاه شما به سوئیس تغییر کرده است؟
من بخاطر سوئیس در تهران بودم. به طور مداوم با همکارانم در برن تماس داشتم و در جریان رسانه ها بودم. هر سال نیز یکی دو بار برای تعطیلات به سوئیس می آمدیم. از سوئیس جدا نشده بودیم. با این حال، پس از چهار سال و نیم دوری از خانه، اکنون نگاه متفاوتی پیدا کرده ام.
شما ۵سال پیش مجبور شدید یک تصمیم قابل توجه بگیرید. به تهران رفتید و کار خود را به عنوان تنها سفیر زن آغاز کردید. آیا این یک نکته منفی بود یا یک امتیاز محسوب می شد؟
متأسفانه در کل چهار سال من تنها زن سفیر در محافل دیپلماتیک ایران بودم. آن را بیشتر به مانند یک امتیاز می دانم. مقامات ایرانی بسیار حرفه ای عمل می کردند و برخورشان با من همواره با احترام همراه بود. از نظر آنها، نه گفتن به یک خانم سخت است. البته اینکه من تنها زن بودم، در ذهن سیاستمداران بهتر می ماند.
ولی شما در اوایل کارتان با تشریفات ایران چندان آشنایی نداشتید.
بله. اولین شام دیپلماتیک با وزیر خارجه وقت، منوچهر متکی، کمی پیچیده شد. تنها محدودیت رسمی این بود که فراموش نکنم مقامات ایرانی با زنان دست نمی دهند، زیرا در قوانین اسلامی لمس کردن نامحرم ممنوع است.
شما روسری نیز به سر می کردید، چطور بود؟
بدون روسری راحت تر بودم، ولی به عنوان یک دیپلمات، از قوانین کشوری که در آن هستم تبعیت می کنم. این کار برای من تازگی نداشت. من در سال ۲۰۰۸، میشلین کالمی ری را در سفرش به تهران که به دلیل قرارداد تأمین گاز انجام شد همراهی کرده بودم.
او را به این متهم کردند که چرا روسری به سر کرده، ولی او در هواپیما گفت که براساس قوانین ایران مجبور به انجام این کار بوده و انتخاب دیگری نداشته است.
ازسوی دیگر، دختران جوان ایرانی لباس های رنگین و بسیار متنوع بر تن می کنند. جامعه ایران به حد باورنکردنی دارای تنوع است. شما به عنوان خارجی بسیار مورد استقبال قرار می گیرید. جامعه ایران یک جامعه شاد، با روحیه و بسیار تحصیلکرده است.
دیدار با رفسنجانی و روحانی چطور بود؟
آیت الله رفسنجانی بسیار بانزاکت و با ادب بود و احمدی نژاد هم بسیار مودبانه و حرفه ای با من برخورد می کرد. نخستین دیدار من با او، 40 دقیقه به طول انجامید که بسیار طولانی بود.
آیا در مدت اقامت در ایران لحظات نگران کننده نیز داشتید؟
خیر. من هرگز از چیزی هراس نداشتم. ولی یک سال اول بسیار سخت بود. کمی پس از دریافت منصب ام می بایست پرونده فردی که ملیت ایرانی-آمریکایی داشت و ماه ها بود که در زندان بسر می برد را پیگیری می کردم. سپس درگیری های پس از انتخابات روی داد.
حمله به سفارت انگبس در نوامبر ۲۰۱۱برای محافل دیپلماتیک بسیار نگران کننده بود. در چنین شرایطی باید خیلی مراقب باشید و خود را برای هر سناریویی آماده کنید، زیرا همان طور که می دانید سوئیس حافظ منافع ایالات متحده در ایران است.
تظاهرات هایی هم در مقابل سفارت ما انجام شد، ولی خوشبختانه به حمله ختم نشد. اکنون که منصب خود را در تهران تحویل داده ام، همه کارها بر عهده دیپلمات های مرد افتاده است.
منبع:آوا دیپلماتیک
