گروه سياسي مشرق - "علي ربيعي" معجوني جالب است؛ از فرماندهي سپاه و معاونت وزارت اطلاعات و مسؤوليت دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي گرفته تا فعاليت‌هاي صنفي و کارگري و مطبوعاتي و پژوهشي و اجتماعي و تدريس در دانشگاه را در کارنامه خود دارد.

دکتر "علی ربیعی" متولد محله جوادیه در جنوب شهر تهران از یک خانواده کارگری است.‍ پیش از پیروزی  ا‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍نقلاب اسلامی از فعالان سیاسی و مذهبی بود. وی همچنین از فعالان اعتصابات کارگری در دوران مبارزه در سال‌های ۵۶ و ۵۷ بود.

او پیش از انقلاب تکنیسین کارخانه "جنرال موتورز"، "ارج" و "قرقره پرستو" بود و در همان زمان از سران اعتصاب شهرک اکباتان و کارخانه محل کار خود، که منجر به برخورد ساواک شد. وی در سال ۱۳۵۹ با "نرگس حسین‌زاده" از کارمندان وزارت کار ازدواج کرد که ما حصل این ازدواج چهار فرزند بود. همسر وی در سال ۱۳۸۵ و فرزند کوچک وی (محمدجواد) در سال ۱۳۸۶ به رحمت ایزدی پیوستند.

ربيعي پس از انقلاب اسلامی به کمیته پیگیری شورای انقلاب پیوست و همزمان از مؤسسان شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی و مسؤول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی تهران بود.

او از ابتدای انقلاب اسلامی به عنوان نماینده کارگران به  عضویت شورای عالی کار درآمد؛ اما با شروع جنگ تحمیلی از همان سال ۱۳۵۹ به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پیوست و ۶۵ ماه خدمت در جبهه‌های غرب و مناطق عملیاتی را در کارنامه خود دارد.

ربیعی در دوره رياست جمهوري سيد محمد خاتمی، مشاور اجتماعی او شد و در زمان تصدی دبیر شورای عالی امنیت ملی توسط "حسن روحانی" وی مسؤول اجرایی دبیرخانه و ریاست کمیته سیاستگذاری تبلیغات و کمیته امنیت داخلی شورای عالی امنیت ملی را عهده‌دار بود.


ربيعي همچنين در کنار علی یونسی (رئيس وقت سازمان قضايي نيروهاي مسلح) و سرمدی، عضو کمیته تحقیق سه‌نفره رياست‌جمهوري وقت براي حل و فصل موضوع تخلف در بازجويي‌هاي مربوط به قتل‌هاي زنجيره‌اي در اواخر دهه 70 بود.

ربیعی پس از مدت‌ها فعالیت اجرایی، تداوم فعالیت خود را بر حوزه تحقیق آموزش و پژوهش متمرکز کرد. وی دانشیار پایه ۲۳ دانشگاه بوده و در حوزه‌های جامعه‌شناسی ارتباطات، رفاه اجتماعی و مدیریتی به پژوهش می‌پردازد که مقالات و کتب متعددی از وی در این حوزه ها به انتشار رسیده است.

وی عضو هیئت مدیره چند انجمن علمی است و در سال ۱۳۹۰ به عنوان پژوهشگر نمونه انتخاب شد. ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍

علي ربيعي مسؤوليت‌هاي زير را عهده‌دار بوده است:
-    دبیر ستاد مبارزه با فساد و ارتقاء سلامت نظام اداری در دولت از 1379تا 1384
-    مشاور اجتماعی رپیس جمهور 1376 تا 1384
-    مسؤول اجرایی دبیر خانه شورای عالی امنیت ملی و مسؤول کمیته های تبلیغات امور اجرایی 1372-1384
-    معاون پارلمان و حقوقی وزارت اطلاعات و مديرکل اطلاعات آذربايجان‌غربي با نام مستعار "عباد" از 1366 تا 1376
-    عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و عضو شورای فرماندهی پایگاه تهران، شوراهای فرماندهی کشوری و قرارگاه حمزه سیدالشهداء(ع)
-    مسئول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی از پیروزی انقلاب تا 1360

سوابق فعالیت‌های مدنی

-    عضو موسس و عضو شورای مرکزی خانه کارگر
-    مدیر مسئول و سردبیر روزنامه کارگر
-    عضو شورای عالی کار از 1359 تا 1361
-    عضو موسس و عضو هیئت امناء موسسه آموزش عالی کار
-    عضو موسس و عضو هیئت امناء موسسه آموزش عالی غزالی


سوابق صنفی
-    عضو هیئت مدیره شرکتهای ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره)
-    عضو هیئت مدیره شرکت سرمایه گذاری صنایع غذایی نماد کوثر
-    عضو هیئت مدیره شرکت نشاسته گلوگز بنیاد شهید
-    رئیس هیئت مدیره شرکت اکسدانه کوثر  
-     رئیس هیئت مدیره شرکتهای صنعتی ساوه بنیاد مستضعفان
-    رئیس هیئت مدیره شرکت رزین های صنعتی ایران
-    عضو هیئت مدیره شرکت تولید داروی تاکستان ستاد اجرایی فرمان امام

سوابق تحصيلي
-     ليسانس مديريت دولتي. دانشگاه تهران
-    فوق ليسانس مديريت امور فرهنگي ( علوم اجتماعي ). دانشگاه علامه طباطبايي
-     دكتراي تخصصي PHD مديريت استراتژيك
•    سوابق هيات علمي
-    عضو هيات علمي دانشگاه پيام نور در مرتبه دانشیار پایه ۲۳
ـ    مدرس دانشکده  مبانی علوم سیاسی علوم اجتماعی دانشگاه تهران
ـ    مدرس گروه مدیریت فرهنگی دانشگاه آزاد ، واحد علوم و تحقیقات
ـ    مدرس گروه مدیریت مؤسسه آموزش عالی کار


سوابق تدريس
   تدريس در مقطع دكترا و كارشناسي ارشد دانشكده علوم سياسي دانشگاه تهران
•    تدريس در مقطع كارشناسي ارشد دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران ، گروه ارتباطات
•    تدريس در دانشكده اطلاعات مقاطع كارشناسي و كارشناسي ارشد
•    تدريس در مقطع كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم تحقيقات – گروه ارتباطات و مدیریت فرهنگی
•    تدريس در رشته های مدیریت، ارتباطات و جامعه شناسی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاه پيام نور
•    تدريس در مؤسسه آموزش عالي كار در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد

دستاوردها و جوایز
•    برنده قلم بلورين به خاطر كسب عنوان بهترين سرمقاله در سال 1377 در جشنواره مطبوعات
•    پژوهشگر برتر دانشگاه پیام نور در سال 1390
•    عضویت در مراکز علمی و پژوهشی
•    - سردبیر نشریه علمی ترویجی «جامعه ، فرهنگ و رسانه» . از خرداد 1389
•    -عضو هیات تحریریه فصلنامه علمی پژوهشی CULTURE AND SOCIETY IN THE MIDDLE EAST
•    عضو  هیئت تحریریه فصلنامه علمی – پژوهشی مجله جهاني رسانه دانشگاه تهران (GMJ ). 1389
•    عضو هیئت  تحریریه فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد
•    عضو هیئت  تحریریه فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد اجتماعی فرهنگی
•    عضو هیئت مدیره انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات
•    عضو هیئت مدیره انجمن علمی علوم سیاسی ایران
•    عضو انجمن جامعه شناسی ایران
•    عضو انجمن علمی جهانگردی ایران


سوابق مسؤوليت‌هاي علمي و پژوهشي
•    مشاور مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام از 1374 تاكنون ادامه دارد.
•    عضو شوراي سياستگذاري مركز بررسي هاي راهبردي رياست جمهوري با حكم رئيس جمهور تا مرداد 1384
•    رئيس موسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسي از سال 1368 تا 1373
•    عضو شورای تخصصی گروه مدیریت بازرگانی و MBA و شورای تخصصی مدیریت رسانه و ارتباطات دانشگاه پیام نور. 1388
•    دبیر شورای تخصصی گروه دکترای جامعه شناسی در مرکز تحصیلات تکمیلی مقطع دکتری  دانشگاه پیام نور. 1390
•    عضو کمیته علمی چهارمین سمینار بررسی مسائل مطبوعات ایران. معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی. 1391
•    دبیر علمی همایش ملی تولید و حمایت از کار و کارگر ایران. مؤسسه کار. مؤسسه کار و تأمین اجتماعی
•    عضو کمیته علمی همایش علمی مدیریت استراتژیک فرهنگی شهر تهران (ماتریس فرهنگی) شهرداری تهران 1391