تعجبی ندارد که قوچان نژاد وقتی از سوی "کارلوس کی‌روش" به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد فوتبالدوستان عاشق و جوان ایران شناختی از وی نداشتند. سه گل در سه بازی پایانی ایران در رقابتهای مقدماتی جام جهانی 2014 برزیل سرنوشت این ایرانی متولد مشهد را دستخوش تغییر کرد. قوچان‌نژاد ایران را به بهشت برد.
رضا در بازی با کره‌جنوبی در اولسان تک گل ایران را به ثمر رساند و بلیت برزیل را برای این تیم رزرو کرد. این سومین گل پیاپی او بود. این بازیکن دو هفته قبل دروازه قطر را باز کرده بود و هفته بعدش به لبنان گل زده بود. رضا بخش کلیدی فوتبال ایران در راه صعود به جام جهانی بود.
بر پایه گزارش اینساید فوتبول، این مهاجم به سرعت از یک بازیکن صفر به یک قهرمان تبدیل شد. جایگاه وی در کنار بازیکنان افسانه‌ای ایران نظیر حسن روشن، خداداد عزیزی و وحید هاشمیان قرار گرفت. همه سه مهاجم یاد شده در صعود ایران به جام‌های جهانی 1978، 1998 و 2006 نقشی کلیدی داشتند. البته هیچکدام از این سه مهاجم در قیاس با عملکردشان در مقدماتی در خود رقابتهای جام جهانی لذتی نبردند. روشن به دلیل آسیب‌دیدگی رقابتهای جام جهانی 1978 را از دست داد.
البته رضا معتقد است می‌تواند این الگو را بهم بزند. "ما تیمی داریم که از قبل قوی‌تر شده، با مجموعه‌ای از بازیکنان جوان و باتجربه. فکر می‌کنم سال آینده در جام جهانی برزیل می‌توانیم تاریخ ساز شویم."
قوچان‌نژاد در 22 اکتبر سال 2011 در یک عصر پاییزی در ورزشگاه "هرمان فاندرپورتن" در لی‌یر بلژیک از سوی کی‌روش کشف شد. سنت ترویدن در آن بازی خارج از خانه به لطف یک نمایش درخشان از سوی قوچان‌نژاد موفق شد تیم لی‌یرس را با نتیجه دو بر صفر شکست دهد. "کی‌روش پس از بازی به من زنگ زد. او گفت: فکر می‌کنم تو کشورت را دوست داشته باشی و بتوانی به ما کمک کنی. اهمیتی ندارد چقدر از کشورت دور بوده‌ای."
باور کردن این موضوع سخت است اما قوچان‌نژاد در سن 21 سالگی در آستانه کناره‌گیری از فوتبال بود. "من 11 سال را با هیرنفین سپری کردم. ابتدا در آکادمی فوتبال این تیم و سپس در تیم بزرگسالان (رضا نخستین بار با پیراهن هیرنفین در آوریل 2006 مقابل آلکمار در لیگ هلند به میدان رفت). همینطور که فصل‌ها می‌گذشت من متوجه شدم که دشوار است که هم روی فوتبال خود تمرکز داشته باشم و هم تحصیل. سپس متوجه شدم که تحصیل برایم در اولویت است."
پس از گذشت فقط چند هفته از ترک باشگاه، او با "مارک اوورمارس"، کسی که در آن زمان مدیرفنی تیم دسته دومی گو اهد ایگلز بود، ملاقات کرد. "مارک به من گفت چیزی در بازی من وجود دارد که او را یاد جوانی‌های خودش می‌اندازد. من به او گفتم در صورتی می‌توانم به این تیم بپیوندم که اجازه داشته باشم 15 دقیقه زودتر زمین تمرین را ترک کنم تا بتوانم در دانشگاه حضور پیدا کنم. در آن زمان دانشجوی حقوق و تئوری سیاسی بودم. باشگاه با خواست من موافقت کرد و من به عنوان یک بازیکن آماتور به این تیم پیوستم."
شش ماه بعد رضا با انعقاد قراردادی دو و نیم ساله به تیم "کامبور لیوواردن" پیوست. این بازیکن ایرانی تنها 9 ثانیه پس از اولین حضورش با پیراهن این تیم گلزنی کرد. این اتفاق در 22 ژانویه سال 2010 و در بازی با فیندام رخ داد. با این گل، این مهاجم به رکورد "یوهان کرایف" به عنوان زنندگان سریع‌ترین گل در لیگ حرفه‌ای هلند دست پیدا کرد. فصل بعد، رضا شمار گل‌های خود را دو رقمی کرد. وی در 24 بازی، 13 گل به ثمر رساند." من واقعا از یک بال به یک مهاجم تغییر پست دادم و به طور مرتب شروع کردم به گلزنی. حس من مقابل دروازه هفته به هفته بهتر شد."
در 17 ژوئن سال 2011 رضا به سنت ترویدن بلژیک پیوست. با وجودی که باشگاه بشدت تلاش می‌کرد تا از سقوط به دسته پایین تر جلوگیری کند، این مهاجم عملکرد خوبی از خود نشان داد و سریع تبدیل شد به بازیکن کلیدی این تیم. البته 11 گلی که وی برای این تیم به ثمر رساند، باعث نشد که سنت ترویدن در لیگ برتر بلژیک باقی بماند. البته توانمندی رضا از چشم کی‌روش دور نماند. شش ماه برای رضا زمان برد تا برگه سفر به ایران را در دست داشته باشد و برای کشور زادگاهش بازی کند.
ژانویه گذشته، رضا بار دیگر باشگاه خود را عوض کرد. او از سنت ترویدن به استاندارد لی‌یژ نقل مکان کرد. وی تا سال 2016 با این تیم قرارداد امضا کرد. "این یک قدم رو به جلو در دوران بازیگری من به حساب می‌آید. هرگز برای باشگاهی که هدف قهرمانی داشته باشد بازی نکرده بودم. این یعنی فشار بیشتر و بنابراین تجربه بیشتری کسب می‌کنم. این بهترین راه برای آماده سازی برای جام جهانی است."
رضا بیرون از زمین فوتبال آدم متفاوتی است. پلی استیشن و آیپاد و یا خودروهای تندرو را فراموش کنید. سرگرمی‌های او سیاست و نواختن ویولون است. او از زمان بچگی تا حال هر روز ویولون نواخته است. "من موسیقی کلاسیک می‌نوازم. البته با دوستانم موسیقی هیپ هاپ هم کار می‌کنیم. هر روز تمرین می‌کنم. زیرا وقتی من فوتبالیستی 35 ساله شوم، فوتبال دیگر شغل من نیست و دوست دارم یک ویولونیست حرفه‌ای شوم." البته تا همین الان الگوی یک ملت بودن برای این بازیکن کفایت می‌کند.
