به گزارش مشرق به نقل از مهر، حدود 10 هزار سال پیش، دنباله دار آیسون (ISON) دورترین لایه منظومه شمسی ما را که به آن ابر اورت گفته می شود، ترک کرد، پاییز امسال در ماه نوامبر این دنباله دار یخی به نقطه اوج سفر خود می رسد و شرایطی را برای مشاهده آن توسط رصدگران زمین فراهم می کند.

دنباله دار آیسون سپتامبر گذشته توسط دو ستاره شناس تازه کار روسی کشف شد. دانشمندان آیسون را به عنوان دنباله دار قرن توصیف کرده اند و براساس اظهارات آنها این دنباله دار طی مسیر خود و رسیدن به نقطه حضیض خورشیدی یا نزدیک ترین فاصله با خورشید منظومه ما، جان سالم به در می برد.

آیسون یک دنباله دار خورشید خراش است، این اجسام به علت وجود احتمال تخریب آنها به واسطه نزدیکی مدارشان به خورشید، به این نام مشهور شده اند، مدار این نوع اجسام در فاصله یک میلیون 367 هزار کیلومتری از خورشید حرکت می کند و دانشمندان تخمین زده اند که نزدیک ترین عبور آیسون از مقابل خورشید زمین در فاصله یک میلیون 174 چهار کیلومتری خواهد بود.

در طول ماه جاری یا شاید در ماه آگوست، آیسون قرار است از خط انجماد مرزی که در فاصله 370 میلیون کیلومتری تا 450 میلیون کلیومتری خورشید عبور کند. تشعشع ستاره ما از این فاصله روی این دنباله دار تأثیر گذاشته و قسمت اعظم آب آن را گرفته و موجب می شود که آیسون روشن تر به نظر برسد.

مسیر این دنباله دار از این نقطه به بعد سخت تر می شود، پس از عبور آن در ماه اکتبر از کنار مریخ و پس از آن مشتری در اواسط نوامبر تشدید تشعشع خورشیدی موجب ذوب شدن مواد بیشتری در آیسون می شود و فشار ذرات خورشیدی ممکن است که این دنباله دار را به قطعاتی بشکند و طوفانهای خورشیدی ممکن است دنباله آن را از هم بدرد.

در این سفر پرمخاطره همه چشمها به دنباله دار قرن دوخته شده است. تصویر این دنباله دار پیش از این توسط تلسکوپ فضایی هابل و فضاپیمای سوئیفت ثبت شده و در ماه های آینده ناسا برنامه هایی برای رصد آن با تلسکوپ خورشیدی خود دارد.

ناسا در ماه سپتامبر یک بالون رصدگر دنباله دار را به فاصله 37 کیلومتری بالای سطح زمین ارسال می کند تا بتواند تصاویری از آیسون با کمترین مداخله جوی بگیرد.

اگر خورشید با دنباله دار آیسون مهربان باشد، دنباله دار قرن طی چند هفته در ماه نوامبر قابل مشاهده خواهد بود.