به گزارش مشرق، به نقل از یورو اسپورت عربی، وقتی نخستین دوره رقابت‌های لیگ برتر انگلیس با نام جدید آن (پریمیر لیگ) در سال 1992 برگزار شد تنها یک بازیکن مسلمان وجود داشت و آن هم محمدعلی عمار (ملقب به نیما بود) که در تاتنهام توپ می‌زد اما الان تعداد این بازیکنان از انگشتان دست هم بیشتر شده است و بسیاری از بازیکنان مسلمان به ویژه کشورهای آفریقایی فوتبال انگلیس را برای لژیونر شدن انتخاب می‌کنند.

5 فوریه سال 2012 روز خاصی برای لیگ برتر انگلیس و بازیکن مسلمان شاغل در این لیگ بود. در آن روز نیوکاسل در ورزشگاه خانگی خود از استون ویلا پذیرایی کرد. در دقیقه 30 دمبابا بازیکن مسلمان ساحل عاجی آن زمان نیوکاسل دروازه حریف را باز کرد تا ورزشگاه سنت جیمز پارک غرق در شادی شود اما شادی دمبابا با تماشاگران بسیار تفاوت داشت. او بعد از گلزنی به طرف نقطه کرنر رفت و به همراه بایس سیسه هموطن مسلمانش سجده شکر به جا آورد، صحنه‌ای که پیش از این نه تنها سنت جیمس پارک بلکه دیگر ورزشگاه‌های انگلیس به خود ندیده بودند.


بین‌المللی شدن فوتبال باعث سرازیر شدن بازیکنان از سراسر جهان به لیگ‌های معتبری چون لیگ برتر انگلیس، رقابت‌های سری A ، رقابت‌های لیگا، لاشامپیونه و بوندسلیگا شده است. تیم‌ها به دنبال استفاده از بازیکنان با استعداد و جوان هستند و رنگ و نژاد و دین آن هم تاثیری در این انتقال ندارد. همین مسئله باعث شده است تا لیگ برتر انگلیس به یکی از متنوع‌ترین لیگ‌های جهان از نظر تنوع بازیکن تبدیل شود به طوری که بازیکنانی از دورترین نقاط آفریقا به لیگ جزیره می‌روند تا در کنار لذت بردن از فوتبال به نان و نوا هم برسند.

در حال حاضر لیگ برتر انگلیس به مأوای أمن و مکانی دل‌انگیز برای بازیکنان مسلمان تبدیل شده است. آن‌ها در کنار کسب شهرت به ثروت و رفاه هم دست می‌یابند اما این باعث می‌شود تا بعضی از آن‌ها از عقاید دینی و سنت‌های رایج در کشورهای مسلمان خود دست شویند و پای در وادی دیگری نهند چرا که دین در شرایط سخت و خاص غربت، دستاویزی خوب برای آن‌ها به شمار می‌آید و باعث آرامش روحی و روانی آن‌ها می‌شود.

پافشاری بازیکنان مسلمان به عقاید و احکام دینی خود باعث شده تا باشگاه‌ها هم برای فراهم کردن بستر لازم برای آن‌ها به تکاپو و تلاش افتند. به عنوان مثال بعضی از مدیران باشگاه‌ها در لیگ برتر انگلیس برای راحت بودن بازیکنان مسلمان خود آشپز مسلمان استخدام کرده‌اند یا مکان‌های جداگانه‌ای برای شست و شو و نماز خواندن ساخته‌اند که این باعث می‌شود تا مسلمانان فوتبالیست علاقه زیادی برای حضور در لیگ جزیره داشته باشند. چنین شرایطی به ندرت در لیگ‌های معتبر اروپایی وجود دارد به عنوان مثال در ایتالیا و فرانسه به ندرت باشگاه‌ها چنین اقدام‌هایی را انجام می‌دهند اما در لیگ اسپانیا و آلمان تا حدودی شرایط بهتراست و باشگاه‌ها برای بازیکنان مسلمان خود احترام قائل هستند که نمونه آن فردریک کانوته در سویا و اریک آبیدال در بارسلونا یا فرانک ریبری در بایرن مونیخ است.

تلویزیونی رسمی انگلیس در جدید‌ترین اقدام حمایتی خود از مسلمانان اعلام کرد که در ماه مبارک رمضان به طور مستقیم اذان پخش خواهد کرد. بدون شک بازیکنان مسلمان نقش بسزایی در این تصمیم داشته‌اند. کانال چهار انگلیس هم سه‌شنبه هفته گذشته در خبری جداگانه اعلام کرد که اذان صبح را از روز نخست ماه رمضان تا روز آخر پخش خواهد کرد که این برای نخستین بار است که تلویزیون انگلیس چنین اقدامی را انجام می‌دهد. رالف لی مدیر این شبکه تلویزیونی گفت: اذان صبح لحظات آرام‌بخشی را برای عبادت فراهم می‌کند. امیدواریم که با این کار توجه مسلمان را به خود جلب کنیم.

توجه مسئولان لیگ برتر انگلیس به مسلمانان به این خلاصه نمی‌شود. تا چندی پیش مسئولان برگزاری بازی‌ها یک شیشه شامپاین را به بهترین بازیکن میدان می‌دادند اما با توجه به اینکه مشروبات الکلی در نزد مسلمانان حرام است و بازیکنانی چون دمبابا و یحیی توره از دریافت آن خودداری می‌کردند شکل و نوع جایزه تغییر کرد به طوریکه الان دیگر به بهترین بازیکن میدان تنها یک جام کوچک داده می‌شود.

بازیکنان مسلمان لیگ برتر انگلیس با وجود بهتر شدن شرایط با چالش‌های دیگری هم روبه‌رو هستند که یکی از آن‌ها ماه مبارک رمضان است. چگونه یک بازیکن می‌تواند 18 ساعت در طول روز چیزی نخورد و نیاشامد و 90 دقیقه در یکی از معتبرترین و سخت‌ترین لیگ‌های جهان به میدان رود؟

بعضی از بازیکنان شاغل در این لیگ اصرار دارند که در هر حالتی باید روزه گیرند، بعضی دیگر می‌گویند که در تمرین روزه‌خواری نمی‌کنند اما در روز مسابقه چاره‌ای جز روزه‌خواری ندارند. مدیران باشگاه‌ها باید راهکاری مناسب برای این مسئله پیدا کنند به طوری که نه کباب بسوزد و نه سیخ. اما بدون شک تصمیم‌گیری آن هم برای چنین موضوع حساسی نه برای بازیکنان و نه برای مدیران و مربیان آسان نیست.

خود بازیکنان نظرات مختلفی در این زمینه دارند. ابو دیابی هافبک آرسنال گفت:‌ مسئولان آرسنال دوست دارند که من در تمرین روزه نگیرم اما آن‌ها می‌دانند که ماه رمضان لحظاتی خاص برای من است. آن‌ها می‌خواهند که برای بهتر شدن عملکرد من همه چیز را به بهترین نحو زیر نظر گیرند.

دمبابا ستاره 28 ساله کنونی چلسی اعتراف کرد که در زمان حضورش در نیوکاسل با مدیران این تیم در ماه رمضان به مشکل خورد اما بر روی عقیده خود پافشاری کرد: «همیشه احساس می‌کردم که رییس باشگاه از روزه گرفتنم ناراحت است اما من به او گفتم، گوش کن. وظیفه‌ام را به بهترین شکل در زمین انجام خواهم داد. اگر عملکرد خوبی نداشتم این حق را دارید که مرا نیمکت‌نشین کنید. این تمام چیزی است که می‌توانم بگویم.»

مامادی سیدیبه مهاجم 33 ساله استوک سیتی از دیگر بازیکنان مسلمانانی است که با دغدغه روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان مواجه است. او گفت: بعضی از بازیکنان هستند که حتی در روز مسابقه هم روزه می‌گیرند بدون آنکه مشکلی به وجود آید. من باید تاکید کنم که در تمرین روزه می‌گیرم اما در روز مسابقه برای ندادن بهانه به مشکل تراشان ترجیح می‌دهم که روزه نگیرم.

از دیگر مشکلات و چالش‌های بازیکنان مسلمان در لیگ جزیره بحث اسپانسرهایی است که باشگاه‌ها نام آن‌ها را بر روی پیراهن‌شان تبلیغ می‌کنند. بعضی از باشگاه‌ها، شرکت‌های شرط‌بندی را بر روی پیراهن‌های خود می‌نویسند که این باعث ناراحتی بازیکنان مسلمان شده است. واکنش آن‌ها به این مشکل هم متفاوت است. دمبابا از بازیکنانی است که روی این مسئله هم حساسیت زیادی دارد و به نوعی صف‌شکن به شمار می‌آید. او فصل گذشته به سران باشگاه نیوکاسل هشدار داد که چنانچه اسم اسپانسر خود را تغییر ندهند چاره‌ای جز جدایی نخواهد داشت. او این گونه استدلال آورد که ترویج شرکت شرط‌بندی بر روی پیراهن‌ها آموزه‌های اسلام را به خطر می‌اندازد.

فاتان الینگتون بازیکن مسلمان 32 ساله سابق ویگان و بولتون نظری مخالف با دمبابا دارد. او گفت: هیچ اسپانسری بر روی من تاثیر نخواهد گذاشت. این تصمیمی است که به بازیکنان ربطی ندارد و ما نمی‌توانیم واکنش نشان دهیم هرچند که در اسلام با شرط‌بندی و قمار مخالفت شده است.

علی‌الحبسی سنگربان عمانی بولتون همچنین نظری دارد. او گفت: ما بازیکن هستیم و این مسائل به مدیران باشگاه‌ها مربوط است.

به طور کلی بازیکنان مسلمان در لیگ برتر انگلیس با چالش‌های خاصی روبه‌رو هستند، حتی تماشاگران هم بر روی رفتارهای آن‌ها حساس هستند. آلن باردو مدیر فنی نیوکاسل در فصل 2012 – 2011 گفت که عملکرد دمبابا به خاطر روزه گرفتن او بود. این واکنش باردو بر روی تماشاگران تاثیر گذاشت و باعث شد تا آنها تعداد گل‌های او را از ابتدای ماه مبارک رمضان تا انتها به صورت آوازگونه در جریان بازی‌ها بخوانند. البته باید این راهم گفت که دمبابا با سجده‌های پیاپی خود بعد از گل زدن بر روی کودکان انگلیسی تاثیر گذاشته است، به طوریکه آن‌ها در پارک‌های ورزشی نیوکاسل به هنگام گل زدن سجده می‌کنند بدون آنکه معنای آن را بفهمند. این نشان می دهد که آموزه‌های اسلامی به فرهنگ انگلیس اضافه شده است و آن را دستخوش تغییر قرار داده است.

منبع: ایسنا