به گزارش مشرق به نقل از تسنیم، امروزه صنعت پالایش فرآورده های نفتی ایران از نظر توان فنی به نقطه ای رسیده که بنزین فوق سوپر با درجه اکتان بیش از 95 را در برخی پالایشگاههای کشور با موفقیت به تولید رسانده است.

هم اکنون در 9 پالایشگاه تولید فرآورده های نفتی ایران، تولید بنزین از استاندارد یورو 5 با درصد گوگرد 10 PPM و بدون آلاینده بنزن تا بنزین استاندارد یورو 2 با درصد گوگرد بیش از 100 PPM صورت می گیرد.

جالب تر از این تنوع تولید، تنوع عرضه بنزین است چرا که طبق یک استراتژی نانوشته در صنعت پالایش و پخش فرآورده های نفتی، هرچه تولید شده در رویکردی عادلانه به باک خودروها می رسد. این رویکرد که تجمیع تمامی تولیدات و عرضه معجونی از بنزین را به دنبال داشته وقتی جالب تر می شود که واحدهای آروماتیکی صنعت پتروشیمی نیز به تولید بنزین اقدام می کنند.

تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی همواره در طی سالهای گذشته محور انتقاد کارشناسان بوده چرا که اکثر کارشناسان وجود اکتان بالای تولیدات پتروشیمی را نشانه تولید بنزین مناسب نمی دانند. در برخی اظهار نظرهای کارشناسان سوخت و محیط زیست، از تولیدات واحدهای آروماتیکی به عنوان محلول هایی قابل اشتغال نام برده شده که به هیچ وجه قابل شناسایی به عنوان بنزین نیستند.

پیگیری از نحوه تولید، انتقال، ذخیره سازی و عرضه بنزین کشور حاکی از این است که تولید بنزین سبک با قابلیت آرام سوزی بالا (اکتان بیش از 95)، بنزین یورو 5 با اکتان 95، بنزین یورو 4 با اکتان 93 تا 95 ، بنزین سوپر با اکتان 91 تا 93، بنزین معمولی با اکتان 87 تا 90 و بنزینی با اکتان 83 در مجموعه صنعت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران تولید می شود که با احتساب تولیدات مجمتع های پتروشیمی با اکتانی بین 93 تا 100 به صورتی مخلوط در جای جای ایران عرضه می شود.

این معجون عرضه شده که در کلانشهرهای کشور با شهرهای کوچک و در شهرهایی در نزدیکی مبادی تولید با شهرهای دور دست یکسان نیست، نتیجه تولید و عرضه فرآورده اصلی تأمین سوخت حمل و نقل کشور است.