به گزارش مشرق، جلال چراغپور در گفت و گو با تسنیم، به بررسی وضعیت تیم ملی فوتبال ایران و برنامههایی که این تیم باید در فاصله یک سال تا حضور در جام جهانی برزیل مد نظر قرار دهد پرداخت. او از دلایل جداییاش از تراکتورسازی نیز صحبت کرد.
یم ملی به جام جهانی 2014 صعود کرد و حالا یک سال زمان داریم تا این تیم را برای حضور در برزیل آماده کنیم. به نظر شما چه مسائلی از اهمیت بیشتری برخوردار است و باید در این مدت بیشتر به آنها توجه شود؟
مردم از این موفقیت خوشحال شدند و جشن گرفتند اما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که به جام جهانی رفتن و در جام جهانی بازی کردن دو مقوله جدا از هم هستند. رفتن به جام جهانی شادی خودش را داشت و حالا در جام جهانی بازی کردن مختصات خودش را دارد. برای اینکه در جام جهانی هم مردم خوشحال شوند، احساس شعف کنند و فوتبال ملیمان در ویترین جام جهانی دیده شود و وضعیتی مانند عربستان در جام جهانی پیدا نکنیم، تیم ملی باید پروسهای را طی کند.
کیروش هم گفت میداند که این فوتبال خیلی کار دارد و همینطور هم هست. در چند روز گذشته جام کنفدراسیونها برگزار شد و با دیدن بازیها متوجه میشویم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. همه در این جام هستند. تاکید میکنم کیروش مربی بزرگی است و کارش را هم خوب بلد است و از این نظر جای نگرانی نیست اما ابزار محدود است.
تا حضور در جام جهانی یک سال دیگر میگذرد و میانگین سنی تیم بالاتر میرود. در دیدار برابر کره هم ما از روی انفجار عضله یک جوان 23 ساله به گل رسیدیم. ضمن اینکه قوچاننژاد بازیکنی است که از سوی کیروش دیده شده و توانست آن صحنه را برابر کره جنوبی به وجود بیاورد. چند استعداد دیگر نیاز داریم تا به تیم اضافه شود.
به طور قطع باید برای تکنولوژی دروازهبانیمان هم فکری اساسی شود. درست است که رحمان احمدی خیلی زحمت کشیده و درون دروازه بسیار جنگید ولی باز هم نیاز به کلاس بالاتری در این پست داریم. قسمت بعدی مرکز میدان است که اشکالات اصلی در آنجا وجود دارد. برابر کره جنوبی بازی را بردیم اما باید ببینیم که آیا فوتبال را هم بردیم؟
اتفاقا یکی از مواردی که کارشناسان به آن توجه دارند میانگین سنی تیم ملی است که شما هم به آن اشاره کردید. با توجه به اینکه بازیکنان جوان باید به تیم اضافه شوند، به نظر شما این کار چگونه باید انجام بگیرد که تیم ملی دچار افت نشود؟
کیروش جدول زمانبندی خوبی برای این کار ترتیب داده است ضمن اینکه آبروی خودش هم برایش اهمیت دارد زیرا بعد از اینکه از تیم ملی رفت بازهم میخواهد کار کند. او با توجه به جدول زمانبندی که تهیه کرده میداند چگونه باید این کار را انجام دهد.
فکر میکنم کیروش متوجه شده که سن تیم ملی در میانه میدان زیاد است. تیموریان، نکونام و سایر بازیکنانی که در میانه میدان بازی میکنند و در سطح اینها هستند سنشان بالا رفته و پدیدهای هم در این قسمت نداریم. شاید دژاگه بتواند میانه زمین را ترمیم کند ولی به غیر از او سایر بازیکنان مانند محمد نوری، پژمان نوری و ... پا به سن گذاشتهاند. بنابراین اشکال اصلی ما در این بخش است.
نقطه قوت تیم ملی ما را در چه زمینههایی میبینید؟
نقطه قوت فوتبال ما این است که بازیکنانمان نمای فردی هوشمندانهای دارند. این نمای فردی که میگویم شاید فقط ویژه ایرانیها باشد و یا تنها در بعضی از کشورها دیده شود. اینجا بازیکنی مانند جباری، نویدکیا و کریمی تولید میشود. همین گلی که برابر کره زدیم به خاطر هوش قوچاننژاد بود و همه چیز در این ضربه وجود داشت.
خداداد عزیزی هم یک نابغه بود و در دیدار برابر آلمان بسیار زیبا ماتئوس را دریبل زد. گلی که به استرالیا زدیم هم از جمله این حرکتها بود. در مجموع باید بگویم چندان دست و پا بسته هم نیستیم. کیروش به این نقطه قوت پی برده و گاهی بازی را به عهده خود بازیکنان میگذارد. در حال حاضر شجاعی را در ترکیب میگذارد تا چیزی از خودش نشان دهد. او معتقد است اگر توپ برای ما باشد موقعیت خودش ایجاد میشود.
به هر حال کره را شکست دادیم و به عنوان سرگروه به جام جهانی صعود کردیم. بعضی اعتقاد دارند چون چهارمین حضورمان را تجربه میکنیم باید از گروهمان صعود کنیم. نظر شما چیست؟
احساس من این است که ما تمام موجودیت فوتبالمان را در یک ظرف ریختیم و به مصاف کره، لبنان و قطر رفتیم و اوج فوتبالی که نمایش دادیم مقابل کره جنوبی بود اما این نوع بازی برای جام جهانی قابل قبول نیست. این یک واقعیت است. نوع بازی با کره برای صعود به جام جهانی خوب بود ولی نمیتوان آن را به جام جهانی برد؛ در این صورت حتما اتفاقات بدی رخ خواهد داد.
تیم فعلی با تیم جام جهانی 98 که همه در اوج بودند قابل مقایسه نیست. آن تیم، رویایی و غیر قابل تکرار بود و پس از جام جهانی فرانسه 9-8 نفر به اروپا رفتند. در جام جهانی 2006 برابر پرتغال و مکزیک قرار گرفتیم و چند نفر از نسل قبلی هم در تیم ملی حضور داشتند و بعضی از آنها هم با برانکارد از زمین بیرون آمدند. وقتی که از این جام جهانی برمیگردیم فکر میکنم فوتبال ما برای سالها دچار مشکل میشود و در خط حمله و میانی دچار فقر بازیکن میشویم. پس از برگشت از این جام جهانی باید به صورت جدی به این مسائل بپردازیم.
چند وقت قبل به عنوان دستیار جلالی کار خودتان را شروع کردید اما از این تیم جدا شدید.درباره دلیل جداییتان صحبت کنید.
اول دلیلی مطرح شد که باید بگویم اصلا شرافتمندانه نبود. آن یک راز خانوادگی بود که در جایی مطرح کردم چون آن فرد را محرم دانستم و نباید این را به عنوان دلیل عدم همکاری من مطرح میکردند. ضمن اینکه من اصلا وصل نشدم که بخواهم جدا شوم. میتوانم بگویم که دلیل عدم همکاری من موارد زیادی میتواند باشد ولی آن یک مورد نبود.
گفته شد به دلیل اینکه مکان اسکان شما در خوابگاه در نظر گرفته شده بود، این موضوع موجب ناراحتی شما شده است.
رفتن من دلایل زیادی داشت وقتی فردی را میبرند باید نزاکت او حفظ شود. اگر این مسئله حفظ نشود مانند این است که قالب یخی را مقابل آفتاب قرار دهید. در این حالت یخ ذره ذره آب و کوچک میشود.
یم ملی به جام جهانی 2014 صعود کرد و حالا یک سال زمان داریم تا این تیم را برای حضور در برزیل آماده کنیم. به نظر شما چه مسائلی از اهمیت بیشتری برخوردار است و باید در این مدت بیشتر به آنها توجه شود؟
مردم از این موفقیت خوشحال شدند و جشن گرفتند اما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که به جام جهانی رفتن و در جام جهانی بازی کردن دو مقوله جدا از هم هستند. رفتن به جام جهانی شادی خودش را داشت و حالا در جام جهانی بازی کردن مختصات خودش را دارد. برای اینکه در جام جهانی هم مردم خوشحال شوند، احساس شعف کنند و فوتبال ملیمان در ویترین جام جهانی دیده شود و وضعیتی مانند عربستان در جام جهانی پیدا نکنیم، تیم ملی باید پروسهای را طی کند.
کیروش هم گفت میداند که این فوتبال خیلی کار دارد و همینطور هم هست. در چند روز گذشته جام کنفدراسیونها برگزار شد و با دیدن بازیها متوجه میشویم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. همه در این جام هستند. تاکید میکنم کیروش مربی بزرگی است و کارش را هم خوب بلد است و از این نظر جای نگرانی نیست اما ابزار محدود است.
تا حضور در جام جهانی یک سال دیگر میگذرد و میانگین سنی تیم بالاتر میرود. در دیدار برابر کره هم ما از روی انفجار عضله یک جوان 23 ساله به گل رسیدیم. ضمن اینکه قوچاننژاد بازیکنی است که از سوی کیروش دیده شده و توانست آن صحنه را برابر کره جنوبی به وجود بیاورد. چند استعداد دیگر نیاز داریم تا به تیم اضافه شود.
به طور قطع باید برای تکنولوژی دروازهبانیمان هم فکری اساسی شود. درست است که رحمان احمدی خیلی زحمت کشیده و درون دروازه بسیار جنگید ولی باز هم نیاز به کلاس بالاتری در این پست داریم. قسمت بعدی مرکز میدان است که اشکالات اصلی در آنجا وجود دارد. برابر کره جنوبی بازی را بردیم اما باید ببینیم که آیا فوتبال را هم بردیم؟
اتفاقا یکی از مواردی که کارشناسان به آن توجه دارند میانگین سنی تیم ملی است که شما هم به آن اشاره کردید. با توجه به اینکه بازیکنان جوان باید به تیم اضافه شوند، به نظر شما این کار چگونه باید انجام بگیرد که تیم ملی دچار افت نشود؟
کیروش جدول زمانبندی خوبی برای این کار ترتیب داده است ضمن اینکه آبروی خودش هم برایش اهمیت دارد زیرا بعد از اینکه از تیم ملی رفت بازهم میخواهد کار کند. او با توجه به جدول زمانبندی که تهیه کرده میداند چگونه باید این کار را انجام دهد.
فکر میکنم کیروش متوجه شده که سن تیم ملی در میانه میدان زیاد است. تیموریان، نکونام و سایر بازیکنانی که در میانه میدان بازی میکنند و در سطح اینها هستند سنشان بالا رفته و پدیدهای هم در این قسمت نداریم. شاید دژاگه بتواند میانه زمین را ترمیم کند ولی به غیر از او سایر بازیکنان مانند محمد نوری، پژمان نوری و ... پا به سن گذاشتهاند. بنابراین اشکال اصلی ما در این بخش است.
نقطه قوت تیم ملی ما را در چه زمینههایی میبینید؟
نقطه قوت فوتبال ما این است که بازیکنانمان نمای فردی هوشمندانهای دارند. این نمای فردی که میگویم شاید فقط ویژه ایرانیها باشد و یا تنها در بعضی از کشورها دیده شود. اینجا بازیکنی مانند جباری، نویدکیا و کریمی تولید میشود. همین گلی که برابر کره زدیم به خاطر هوش قوچاننژاد بود و همه چیز در این ضربه وجود داشت.
خداداد عزیزی هم یک نابغه بود و در دیدار برابر آلمان بسیار زیبا ماتئوس را دریبل زد. گلی که به استرالیا زدیم هم از جمله این حرکتها بود. در مجموع باید بگویم چندان دست و پا بسته هم نیستیم. کیروش به این نقطه قوت پی برده و گاهی بازی را به عهده خود بازیکنان میگذارد. در حال حاضر شجاعی را در ترکیب میگذارد تا چیزی از خودش نشان دهد. او معتقد است اگر توپ برای ما باشد موقعیت خودش ایجاد میشود.
به هر حال کره را شکست دادیم و به عنوان سرگروه به جام جهانی صعود کردیم. بعضی اعتقاد دارند چون چهارمین حضورمان را تجربه میکنیم باید از گروهمان صعود کنیم. نظر شما چیست؟
احساس من این است که ما تمام موجودیت فوتبالمان را در یک ظرف ریختیم و به مصاف کره، لبنان و قطر رفتیم و اوج فوتبالی که نمایش دادیم مقابل کره جنوبی بود اما این نوع بازی برای جام جهانی قابل قبول نیست. این یک واقعیت است. نوع بازی با کره برای صعود به جام جهانی خوب بود ولی نمیتوان آن را به جام جهانی برد؛ در این صورت حتما اتفاقات بدی رخ خواهد داد.
تیم فعلی با تیم جام جهانی 98 که همه در اوج بودند قابل مقایسه نیست. آن تیم، رویایی و غیر قابل تکرار بود و پس از جام جهانی فرانسه 9-8 نفر به اروپا رفتند. در جام جهانی 2006 برابر پرتغال و مکزیک قرار گرفتیم و چند نفر از نسل قبلی هم در تیم ملی حضور داشتند و بعضی از آنها هم با برانکارد از زمین بیرون آمدند. وقتی که از این جام جهانی برمیگردیم فکر میکنم فوتبال ما برای سالها دچار مشکل میشود و در خط حمله و میانی دچار فقر بازیکن میشویم. پس از برگشت از این جام جهانی باید به صورت جدی به این مسائل بپردازیم.
چند وقت قبل به عنوان دستیار جلالی کار خودتان را شروع کردید اما از این تیم جدا شدید.درباره دلیل جداییتان صحبت کنید.
اول دلیلی مطرح شد که باید بگویم اصلا شرافتمندانه نبود. آن یک راز خانوادگی بود که در جایی مطرح کردم چون آن فرد را محرم دانستم و نباید این را به عنوان دلیل عدم همکاری من مطرح میکردند. ضمن اینکه من اصلا وصل نشدم که بخواهم جدا شوم. میتوانم بگویم که دلیل عدم همکاری من موارد زیادی میتواند باشد ولی آن یک مورد نبود.
گفته شد به دلیل اینکه مکان اسکان شما در خوابگاه در نظر گرفته شده بود، این موضوع موجب ناراحتی شما شده است.
رفتن من دلایل زیادی داشت وقتی فردی را میبرند باید نزاکت او حفظ شود. اگر این مسئله حفظ نشود مانند این است که قالب یخی را مقابل آفتاب قرار دهید. در این حالت یخ ذره ذره آب و کوچک میشود.