به گزارش مشرق، دکتر حمید خداداد در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ویژگی‌های وزیر ورزش آینده خاطر نشان کرد: این که وزیر ورزش آینده سیاسی باشد یا ورزشی فرقی نمی‌کند، مهم آشنا بودن عمیق به محیط و فضای ورزشی و پیگیری اهداف کلان ورزش است، نه این که پس از قرار گرفتن در این پست فقط به فکر منافع شخصی خود باشد و از اهداف کلان ورزش دور شود.
وی افزود: ابتدا باید مشخص کنیم که در ورزش کدام یک از ابعاد ورزش (قهرمانی، حرفه‌ای، همگانی و آموزش و پرورش) در اولویت قرار داد که به عنوان اهداف کلان پیگیری شود که البته تصور می‌کنم در این باره طراحی و تدوین دوباره سند جامع ورزش که سالیان قبل این سند توسط جمعی از متخصصان علم ورزشی طراحی و مسکوت مانده است، بهترین راهکار در این زمینه باشد.
این استاد دانشگاه با بیان این نکته که علمی بودن به تنهایی وزیر ورزش و جوانان اثر بخشی لازم را برای ورزش کشور ندارد، تصریح کرد: بسیاری از تحصیلکرده‌های تربیت بدنی در مقطع ارشد و دکترا به دلیل درگیر بودن با طرح‌ها و پروژه های تحقیقاتی و پژوهشی کمترین فعالیت را در محیط‌های ورزشی دارند و به نوعی اکثر آنها به صورت عملیاتی با ورزش بیگانه هستند به همین خاطر از لحاظ قدرت اجرایی ضعیف هستند و به درد مدیریت نمی‌خورند. به نظر می رسد در راس ورزش باید مدیری توانمند و قوی قرار بگیرد که بتواند در برابر نمایندگان مجلس شورای اسلامی از حقوق تضعیف شده ورزش چه در بخش زنان و چه مردان دفاع کند؛ بدون شک هر چقدر راس مدیریت وزین باشد، در انتخاب معاونان و مشاوران خود نیز عملکرد موفقی خواهد داشت.
خداداد یکی از ایرادهای وارده به روسای سابق سازمان تربیت بدنی یا وزیر ورزش را اتکای بیش از اندازه به منابع مالی دولت دانست و گفت: یکی از مشکلات عدیده‌ای که در حال حاضر فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها گریبانگیر آن هستند، وابستگی مالی آنها به دولت برای تامین بودجه است. در حالی که اگر فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها بتوانند به سمت درآمدزایی حرکت و خود را از انحصار دولت خارج کنند، بدون شک یکی از مشکلات اساسی ورزش که همان تامین اعتبارات است مرتفع خواهد شد. لذا یکی از ویژگی‌های وزیر ورزش آینده باید در همین راستا باشد که باشگاه‌ها را در جهت درآمدزایی تشویق کند.
وی خاطرنشان کرد: ورزش چون یک پدیده اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است، کسی که در آینده چنین پستی را احراز می‌کند باید وجهه سیاسی داشته باشد که در جهت توسعه همه جانبه ورزش تلاش کند و از تمام قدرت و توان خود برای پیشبرد اهداف ورزش استفاده کند.
وی افزود: ابتدا باید مشخص کنیم که در ورزش کدام یک از ابعاد ورزش (قهرمانی، حرفه‌ای، همگانی و آموزش و پرورش) در اولویت قرار داد که به عنوان اهداف کلان پیگیری شود که البته تصور می‌کنم در این باره طراحی و تدوین دوباره سند جامع ورزش که سالیان قبل این سند توسط جمعی از متخصصان علم ورزشی طراحی و مسکوت مانده است، بهترین راهکار در این زمینه باشد.
این استاد دانشگاه با بیان این نکته که علمی بودن به تنهایی وزیر ورزش و جوانان اثر بخشی لازم را برای ورزش کشور ندارد، تصریح کرد: بسیاری از تحصیلکرده‌های تربیت بدنی در مقطع ارشد و دکترا به دلیل درگیر بودن با طرح‌ها و پروژه های تحقیقاتی و پژوهشی کمترین فعالیت را در محیط‌های ورزشی دارند و به نوعی اکثر آنها به صورت عملیاتی با ورزش بیگانه هستند به همین خاطر از لحاظ قدرت اجرایی ضعیف هستند و به درد مدیریت نمی‌خورند. به نظر می رسد در راس ورزش باید مدیری توانمند و قوی قرار بگیرد که بتواند در برابر نمایندگان مجلس شورای اسلامی از حقوق تضعیف شده ورزش چه در بخش زنان و چه مردان دفاع کند؛ بدون شک هر چقدر راس مدیریت وزین باشد، در انتخاب معاونان و مشاوران خود نیز عملکرد موفقی خواهد داشت.
خداداد یکی از ایرادهای وارده به روسای سابق سازمان تربیت بدنی یا وزیر ورزش را اتکای بیش از اندازه به منابع مالی دولت دانست و گفت: یکی از مشکلات عدیده‌ای که در حال حاضر فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها گریبانگیر آن هستند، وابستگی مالی آنها به دولت برای تامین بودجه است. در حالی که اگر فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها بتوانند به سمت درآمدزایی حرکت و خود را از انحصار دولت خارج کنند، بدون شک یکی از مشکلات اساسی ورزش که همان تامین اعتبارات است مرتفع خواهد شد. لذا یکی از ویژگی‌های وزیر ورزش آینده باید در همین راستا باشد که باشگاه‌ها را در جهت درآمدزایی تشویق کند.
وی خاطرنشان کرد: ورزش چون یک پدیده اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است، کسی که در آینده چنین پستی را احراز می‌کند باید وجهه سیاسی داشته باشد که در جهت توسعه همه جانبه ورزش تلاش کند و از تمام قدرت و توان خود برای پیشبرد اهداف ورزش استفاده کند.
