با این حال برگزاری انتخابات شورای شهر یکبار دیگر نشان داد که ورزشکاران، قهرمانان و همچنین مدیران ورزشی با استفاده از محبوبیت و شناختی که در میان مردم دارند، از شانس بیشتری نسبت به سایرین برای رسیدن به کرسی‌های سیاسی و اجتماعی برخوردارند. در انتخابات شورای شهر تهران، انتخاب ورزشی‌ها به رقم بی سابقه‌ای رسید و شش کرسی از 30 کرسی خیابان بهشت به اهالی ورزش رسید.
علیرضا دبیر قهرمان پیشین کشتی ایران، حسین رضازاده قوی‌ترین مرد سابق جهان، هادی ساعی قهرمان سابق تکواندوی المپیک، حبیب کاشانی مدیرعامل پیشین پرسپولیس، احمد دنیا مالی رئیس سابق فدراسیون قایقرانی و عباس جدیدی قهرمان سابق کشتی جهان موفق شدند با آرای خوبی به عنوان اعضای جدید شورای شهر تهران انتخاب شوند. البته دبیر، ساعی و کاشانی پیش از این هم در شورای شهر تهران فعالیت داشتند.
حضور ورزشی‌ها در انتخابات شوراهای شهر به تهران محدود نمی‌شود. در سایر شهرهای ایران هم ورزشی‌ها در انتخابات حضور فعالی داشتند که البته تعدادی از آنها موفق شدند به شورای شهر راه یابند.
محمد حسین جعفری مدیرعامل سابق تراکتورسازی که به خاطر حضور در شورای شهر از حضور در باشگاه تراکتورسازی انصراف داده بود در نهایت موفق شد با 26 هزار و 224 رای به عنوان دوازدهم شورای شهر تبریز برسد.
هدایت الله ممبینی داور پیشین فدراسیون فوتبال هم که پیش از این برای انتخابات مجلس از شهر اهواز تلاش کرده بود موفق شد به عنوان نفر دوم شورای شهر اهواز انتخاب شود. همچنین فریدون اصفهانیان رئیس کمیته داوران هم با 11 هزار و 7 رای به عنوان نفر پنجم شورای شهر زنجان انتخاب شد.
حضور درانتخابات شوراها علاوه بر اهالی فوتبال، ورزشکاران و قهرمانان سایر رشته‌ها را هم به خود جلب کرده بود. بهنام محمودی بازیکن پیشین تیم ملی والیبال ایران هم در شورای شهر کرج ثبت نام کرده بود. وی موفق شد با آرای نسبتا خوبی به عنوان نفر سوم شورای این شهر انتخاب شود.
اسدالله کبیر مربی بسکتبال شهرداری گرگان هم از دیگر افراد ورزشی بود که شانس خود را برای حضور در عرصه‌ای به غیر از ورزش امتحان کرد. کبیر که در شهر گرگان به عنوان کاندیدای شورای شهر حضور یافته بود در نهایت موفق شد با 12 هزار و 293 رای به رده ششم شورای شهر گرگان برسد.
البته حضور در انتخابات شورای شهر آزاد است و هر شخصی با توجه به توانایی‌های خود در حل مشکلات می‌تواند در این عرصه فعالیت کند ولی حالا باید منتظر ماند و دید ورزشکارانی که در طول سال‌های گذشته حیطه فعالیتشان از سالن‌های ورزشی، باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها فراتر نرفته است و صرفا به خاطر شهرت و اعتبارشان به این مسیر آمده‌اند، می‌توانند گره‌‌ای از مشکلات مردم شهر خودشان باز کنند یا خیر.
