به گزارش سرویس فرهنگی مشرق به نقل از فارس، کتاب «قلب من فروشی نیست! (تجارت سیاه اعضای بدن در آسیا)» توسط پروین چوبی، تدوین و گردآوری شده است و انتشارات طنین قلم در سال 1391 در مشهد آن را به چاپ رسانده است.
از جمله حقایق تکان دهنده مطرح شده در این کتاب مربوط به جدا سازی اعضای بدن زندانیان بی گناه در چین است که صرفا بخاطر انجام یک تمرین معنوی، زندانی شدهاند. آنان در حالی که زنده هستند اعضای بدنشان در آورده شده و به فروش میرسد.
در این مورد این گونه نوشته شده است: «در ماه مارس 2006 اخبار تکان دهندهای از سرزمین چین افشا شد حزب کمونیست چین در اردوگاههای مخفی کار اجباری، اندامهای حیاتی (قلب، کلیه، کبد، قرنیه و ...) بدن هزاران نفر از تمرین کنندگان زندانی فالون گونگ را در حالی که زندهاند از بدنشان خارج کرده و برای پیوند اعضا در معرض فروش قرار میدهد، سپس باقی مانده اجساد در کورههای زباله سوز از بین برده میشوند. دو تن از فعالان حقوق بشر کانادایی به نام دیوید ماتاس (وکیل بینالمللی حقوق بشر) و دیوید کیلگور (وزیر پیشین امور خارجه کاندار در آسیا - اقیانوسیه) تحقیقات خود را در این زمینه جهت بررسی صحت این ادعا شروع کردند.
در بخشهایی از این کتاب میخوانیم:
«طی سالهای اخیر کشورهای فقیر آسیا به محل مناسبی برای پیوند اعضا تبدیل شدهاند کمبود اهدا کنندگان اعضا در کشورهای ثروتمند موجب گردیده تا خارجیهای مبتلا به بیماریهای مختلف برای خرید اعضای بدن، به کشورهای فقیری چون چین، پاکستان، هند، فیلیپین و ... هجوم بیاورند با وجود اینکه خریداری اعضای بدن به علت عدم رعایت مسائل بهداشتی و فقدا قوانین حمایتی لازم از اهدا کنندگان اعضا در بسیاری از کشورهای جهان ممنوع است، اما سود سرشار از خرید و فروش اعضای بدن بقدری زیاد است که بازارهای سیاه تجارت اعضا بدون در نظر گرفتن این محدودیتها همچنان پر رونق میباشند. بر اساس قوانین بینالمللی، کشورها میتوانند با پذیرش بیماران خارجی و ارائه خدمات درمانی به آنها بصورت قانونی کسب درآمد کنند، اما این امکان، موجب بروز پدیدهای به نام «توریسم پیوندی» گردیده که از طریق آن بیماران نیازمند پیوند اعضا در پوشش مسافرتهای توریستی اقدام به مسافرت به این کشورها نمایند...
از جمله حقایق تکان دهنده مطرح شده در این کتاب مربوط به جدا سازی اعضای بدن زندانیان بی گناه در چین است که صرفا بخاطر انجام یک تمرین معنوی، زندانی شدهاند. آنان در حالی که زنده هستند اعضای بدنشان در آورده شده و به فروش میرسد.
در این مورد این گونه نوشته شده است: «در ماه مارس 2006 اخبار تکان دهندهای از سرزمین چین افشا شد حزب کمونیست چین در اردوگاههای مخفی کار اجباری، اندامهای حیاتی (قلب، کلیه، کبد، قرنیه و ...) بدن هزاران نفر از تمرین کنندگان زندانی فالون گونگ را در حالی که زندهاند از بدنشان خارج کرده و برای پیوند اعضا در معرض فروش قرار میدهد، سپس باقی مانده اجساد در کورههای زباله سوز از بین برده میشوند. دو تن از فعالان حقوق بشر کانادایی به نام دیوید ماتاس (وکیل بینالمللی حقوق بشر) و دیوید کیلگور (وزیر پیشین امور خارجه کاندار در آسیا - اقیانوسیه) تحقیقات خود را در این زمینه جهت بررسی صحت این ادعا شروع کردند.
در بخشهایی از این کتاب میخوانیم:
«طی سالهای اخیر کشورهای فقیر آسیا به محل مناسبی برای پیوند اعضا تبدیل شدهاند کمبود اهدا کنندگان اعضا در کشورهای ثروتمند موجب گردیده تا خارجیهای مبتلا به بیماریهای مختلف برای خرید اعضای بدن، به کشورهای فقیری چون چین، پاکستان، هند، فیلیپین و ... هجوم بیاورند با وجود اینکه خریداری اعضای بدن به علت عدم رعایت مسائل بهداشتی و فقدا قوانین حمایتی لازم از اهدا کنندگان اعضا در بسیاری از کشورهای جهان ممنوع است، اما سود سرشار از خرید و فروش اعضای بدن بقدری زیاد است که بازارهای سیاه تجارت اعضا بدون در نظر گرفتن این محدودیتها همچنان پر رونق میباشند. بر اساس قوانین بینالمللی، کشورها میتوانند با پذیرش بیماران خارجی و ارائه خدمات درمانی به آنها بصورت قانونی کسب درآمد کنند، اما این امکان، موجب بروز پدیدهای به نام «توریسم پیوندی» گردیده که از طریق آن بیماران نیازمند پیوند اعضا در پوشش مسافرتهای توریستی اقدام به مسافرت به این کشورها نمایند...