به گزارش مشرق به نقل از فارس، «آلکس فیشمن»، خبرنگار نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» از موفقیت محرمانه واشنگتن در تشکیل ائتلافی جدید در منطقه خاورمیانه خبر داد که به صورت رمزی آمریکایی‌ها آن را محور «4+1» می‌نامند.
 
فیشمن گفت: این نامگذاری اشاره به کشورهای عربستان سعودی، اردن و امارات عربی متحده در کنار تشکیلات خود گردان فلسطین است که کشورهایی عربی هستند و یکی که در این محور به کار برده شده، کشوری غیر عربی یعنی «ترکیه» است.
 
این خبرنگار صهیونیستی در ادامه افزود: آمریکا تمام تلاش خود را به کار بسته تا این ائتلاف به هر طریق ممکن پای بگیرد به این امید که در آینده یک عضو دیگر غیر عربی یعنی «اسرائیل» را نیز به خود بپذیرد.
 
فیشمن در ادامه گزارش خود در باره این ائتلاف که آن را «محور فشار» نامیده بود، توضیح داد که این ائتلاف را باید نتیجه تلاش‌های ویژه جان کری، وزیر خارجه آمریکا و «چاک هل»، وزیر دفاع این کشور به شمار آورد.
 
وی هدف از تشکیل ائتلاف فوق الذکر را پیش از هر چیز برقراری همکاری بین این کشورها در حوزه‌های امنیتی و تبادل اطلاعات و برآوردها و پیش بینی‌ها و انجام دیدارهایی بین سران امنیتی و نظامی این کشورها بیان کرد.
 
فیشمن افزود: تاکنون کسی نمی‌داند که به عنوان مثال دیدارهایی اسرائیلی – سعودی در حوزه امنیتی صورت گرفته است، اما دولت آمریکا تلاش می‌کند، این نزدیکی‌ها را بیش از پیش افزایش دهد و به نظر می‌رسد که هگل و کری و کسانی‌که با آنها همکاری دارند، بیش از پیش به کشورهای منطقه سفر خواهند کرد تا بر شمار این دیدارها و تقویت و گسترش این روابط بیافزایند.   
 
خبرنگار نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» در ادامه گزارش خود نوشت که «ایهود باراک»، وزیر جنگ سابق اسرائیل پیشتر تلاش کرده بود تا نقشه دفاعی – منطقه‌ای را به دولت آمریکا و همچنین «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر اسرائیل ارائه دهد که مشابه طرح کنونی به اجرا گذاشته شده توسط هگل و کری است.
 
فیشمن افزود: طرح باراک از همکاری در یک حوزه تنها سخن می‌گفت که همان سیستم هشدار و دفاع موشکی بالستیک بود و معنای این طرح آن بود که اسرائیل می‌توانست اطلاعاتی درباره سیستم‌های موشکی موجود در بحرین و عربستان سعودی و ترکیه به دست آورد و آنها را در اختیار کشورهای همجوار خود مانند اردن قرار دهد تا از آن برای محافظت از آسمان خود از حملات هوایی و موشکی استفاده کند و چه بسا زمینه استقرار موشک‌های پاتریوت آمریکایی در خاک اردن را جهت مقابله با نیروی هوایی و موشک‌های سوریه فراهم کند.
 
به اعتقاد فیشمن که این دیدگاه و ایده‌ باراک پیشتر به سران کشورهای اردن و عربستان سعودی منتقل شده بودند، اما با استقبال سران این کشورها مواجه نشده بودند، همانگونه که با استقبالی در داخل اسرائیل نیز مواجه نشد.
 
خبرنگار نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» در ادامه با تاکید بر اینکه تغییر شرایط منطقه‌ای دیدگاه‌ها و مواضع را نیز در قبال این طرح تغییر داد به همکاری‌های اسرائیلی - اردنی و اقدام اردن به آموزش افراد مسلح و معارضان سوری اشاره می‌کند و می‌نویسد که این همکاری‌ها به سود اسرائیل نیز می‌باشد و دیدارهای محرمانه نتانیاهو از امان تایید کننده این امر است.
 
وی همکاری اسرائیلی – سعودی را سخت‌تر از دیگر همکاری‌ها می‌داند، اما تاکید می‌کند که گویی در خفا و پشت در‌های بسته توافقاتی صورت گرفته است و همکاری‌های جدید اسرائیلی – سعودی را باید رهاورد دیداری به شمار آورد که فوریه گذشته در کنفرانس وزرای دفاع در برلین صورت گرفت که وزیر دفاع عربستان سعودی نیز در آن حضور داشت.
 
فیشمن درباره این دیدار می‌گوید: درحالی که شاهزاده «سلمان بن عبد العزیز»، ولی‌عهد و وزیر دفاع عربستان سعودی در لابی‌های محل برگزاری نشست قدم می‌زد و گروهی از مشاوران و معاونان و محافظان در پی او بودند، یکباره از گروه همراهش جدا می‌شود تا با شور و شوق بسیار با «ایهود باراک»، وزیر جنگ وقت اسرائیل دست دهد که به طور تصادفی آن لحظه از کنار او می‌گذشت.
 
خبرنگار نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» معتقد است که دولت امریکا به خوبی می‌داند که فراهم کردن زمینه و امکان گفت‌وگوی سعودی – اسرائیلی موضوعی است که نتانیاهو را به سرحد جنون می‌رساند، چون همکاری با مجموعه کشورهای عربی که عربستان سعودی رهبری آنها را در دست دارد برای اسرائیل از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. همانگونه که همکاری با اردن و روابط متقابل با امارات متحده عربی این امکان را به اسرائیل می‌دهد که عمق استراتژیک خود را افزایش دهد، عمقی که هیچ‌گاه از آن برخوردار نبوده تا این رژیم را در قبال تهدیدات و خطرهای امنیتی در امان نگه‌دارد.
 
همچنین به باور این خبرنگار نظامی صهیونیستی در میان کشورهای فوق برقراری چنین رابطه‌ای با ترکیه برای اسرائیل راحت‌تر است، چون تل‌آویو پیشتر دارای روابطی امنیتی و اقتصادی و دیپلماتیک با آنکارا بوده است.
 
خبرنگار نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» تاکید می‌کند: اما این ائتلاف تاکنون نتوانسته بزرگ‌ترین و قدرتمندترین عربی را به خود منضم کند و آن کشور مصر است که هم اکنون تحت تسلط و حاکمیت «جماعت اخوان المسلمین» این کشور قرار دارد و در حال حاضر دارای تفاوت‌های بسیاری با کشورهای عضو ائتلاف «4+1» است که نگرانی‌های مشترکی دارند و از جمله مهمترین این نگرانی‌ها «ایران و به قدرت رسیدن اسلامگرایان در منطقه» است.
 
فیشمن می‌گوید: با این حال آمریکایی‌ها امیدوار هستند که بتوانند حتی به قیمت نادیده گرفتن «محمد مرسی»، رئیس جمهوری مصر باشد و این اقدام را در راستای تاکید بر رابطه با ارتش مصر که دارای استقلال در حوزه توافقنامه‌های امنیتی است، توجیه خواهند کرد.
 
خبرنگار نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» در پایان تاکید می‌کند که آمریکایی‌ها به وجود تناقضات و اختلافاتی در داخل این ائتلاف اذعان می‌کنند، اما اعتقاد دارند که می‌توانند این مشکلات و تناقضات را از پیش رو بردارند و در این خصوص تاکید می‌کنند که به هر طریق ممکن باید از منافع خود در منطقه حمایت و محافظت کنند، همانطور از طریق این ائتلاف فرصت‌های سازش بین اسرائیل با فلسطینیان را تقویت کنند.