به گزارش مشرق، دکتر حسين ايزدي در گفتگو با مهر در قم درباره سريال مختارنامه اظهار داشت: مختار بن ابي عبيد ثقفي در فضايي حرکت سياسي خود را شروع کرد که منطقه عراق که بسيار ملتهب و دچار فراز و نشيب?هاي عميق سياسي شده بود، به شدت تحت تاثير مسائل بعد از واقعه کربلا قرار داشت و شهادت امام حسين(ع) تحولات سياسي و گروه?هاي مختلفي را تحت شعاع خود قرار داده بود.

وي با بيان اينکه برخي از مردم کوفه که از عدم همراهي اباعبدالله الحسين(ع) احساس شرم و گناه داشتند گروه?هاي مختلف را براي قيام تشکيل داده بودند که معروف?ترين آنها، قيام توابين بود، اظهار داشت: در جريانات بعد از شهادت امام حسين(ع)، شخصيت?ها و گروه?هاي سياسي مثبت و منفي فعال بودند و نقش بسزايي در تحولات منطقه عراق ايفا کردند، در اين ميان شهر کوفه به لحاظ استراتژيک نقطه کليدي محسوب مي?شد و با تصرف آن شايد تمام عراق زير سلطه قرار مي?گرفت و اين مطلب را بسياري از سياسيون آن زمان از جمله مختار به خوبي مي?دانستند.

ايزدي افزود: البته تا زماني که يزيد بن معاويه زنده بود و عبيدالله بن زياد در کوفه حضور داشت به لحاظ نظام پليسي و اختناق و شکنجه?اي که در عراق حاکم شده بود، گروه?هاي سياسي امکان بروز و ظهور علني نداشتند و به شدت احتياط کرده و از هر گونه حرکت سياسي دوري مي?کردند.

وي ادامه داد: يکي از اين افرادي که به دنبال تغييرات سياسي در عراق بوده، مختار بن ابي عبيد ثقفي بود، در تاريخ زندگي او به وضوح روشن است که به دنبال تغييرات عمده سياسي درمنطقه عراق بود، البته بسياري از مورخان معقتدند به دنبال موقعيت و امارت نيز بوده ولي بسيار حساب?گرانه و دقيق عمل مي?کرد تا به پيروزي قطعي برسد.

عضو هيئت علمي گروه تاريخ دانشگاه باقرالعلوم(ع) اظهار داشت: فضاي اختناق و امنيتي عراق تا سال 65 و اواخر عمر يزيد بن معاويه ادامه داشت، مختار به واسطه عبدالله بن عمر از زندان آزاد و به مکه مي?رود، خبر مرگ يزيد و رقابت ميان بني اميه براي تعيين جانشيني و غفلت از شخصيت?هاي سياسي عراق، موقعيت را براي فعاليت گروه?هاي سياسي فراهم نمود، مختار در اين زمان درمکه و همراه با عبدالله بن زبير از شخصيت?هاي مطرح سياسي زمان خود بود و از او براي پيشبرد اهدافش استفاده مي?کرد.

مختار با شعار «يا لثارات الحسين» دست به قيام زد

وي با اشاره به دلايل ترک مختار از مکه گفت: اختلاف نظر سياسي و عدم واگذاري موقعيت و پست و مقام از سوي عبدالله بن زبير به مختار موجب مي?شود، مختار مکه را ترک و راهي کوفه شود. وقتي مختار به کوفه بر مي?گردد، بازماندگان توابين که از نبرد عين الورده به کوفه برگشته و دراين حين شيعيان وايرانيان مقيم کوفه از فضاي شکست ايجاد شده بسيار ناراحت و تحت تاثير مسائل بعد از واقعه کربلا بودند و مي?خواستند عاملين قتل امام حسين(ع) را مجازات کنند، مختار موقعيت را مناسب ديد و با شعار «يا لثارات الحسين» دست به قيام زد.

ايزدي افزود: آغاز قيام مختار، حرکتي سياسي براي تسلط بر عراق بوده ولي وقتي انتقام از عاملان شهادت امام حسين(ع) و يارانش را مي?گيرد و همين اقدام ارزشمند سبب مي?شود تمايلات و انگيزه?هاي سياسي او پشت پرده باقي بماند و از او به نيکي ياد کنند.

وي تصريح کرد: گرچه دل مردم به خاطر به هلاکت رسيدن عاملان شهادت امام حسين(ع) تشفي خاطر يافتند و دوستداران اهل بيت(ع) خرسند شدند ولي مورخان و تاريخ نگاران هرگز اهداف و انگيزه?هاي سياسي مختار را انکار نمي?کنند، او به عنوان يک رجل سياسي و نظامي به دنبال تغيير حکومت سياسي عراق و برهم زدن فضاي سياسي بوده و نسبت به کسب موقعيت و امارت بي?علاقه نبوده است.

دست اندرکاران مختارنامه به شخصيت مختار نگاه مثبتي داشتند

وي گفت: علت ماندگاري اين شخصيت صرفا گرفتن انتقام خون امام حسين(ع) و شهداي کربلا است و اگر اين چنين نبود او نيز مانند بسياري از شخصيت?هاي سياسي و نظامي که بعد از قيام حسيني ظهور و افول کردند، مي?شد و در خاطر کسي نمي?ماند.

وي با بيان اينکه مختار تمايلات سياسي و حکومتي خاصي در کنار علاقه شديد شيعي و علوي داشته است، يادآور شد: در منابع تاريخ آمده است که مختار سرعبيدالله را براي امام زين العابدين مي?فرستد و اين درحالي است که امام در حال غذا خوردن بودند، حضرت بعد ازچند سال تبسم مي?کنند و مي?فرمايند: زماني که سراباعبدالله الحسين(ع)را براي عبيدالله بردند اودرحال غذا خوردن بود.

ايزدي افزود: برجسته کردن شخصيت مختار با عنوان اين فيلم تناسب دارد و اين فيلم سعي مي?کند، وجه مثبت مختار يعني انتقام گيري را برجسته و نمايش دهد، البته به مرور تمايلات سياسي او را نشان خواهد داد ولي اساساً نگاه دست اندرکاران اين فيلم به شخصيت مختار نگاه مثبتي است.

عکس العمل مراجع به نمايش چهره حضرت عباس اقدام سنجيده?اي بود

وي با تاکيد برعدم نمايش چهره ائمه اطهار(ع) در فيلم?ها گفت: عدم نمايش چهره ائمه اطهار(ع) و مقدسين دو وجه فقهي و مذهبي دارد، بنابراين نبايد چهره آنها نشان داده شود، تجربه فيلم محمد رسول??الله(ص) تجربه خوبي است که مي?توان از اين مدل و يا از مدل?هاي فيلم امام علي(ع) و امام رضا(ع) استفاده کرد.

ايزدي افزود: البته امروز درموقعيتي هستيم که تاثيرگذاري يک فيلم و حرکت سينمايي بسيار موثرتر از سخنراني و کتاب است، بنابراين بايد از اين ابزار متناسب با مباني فقهي و اعتقادي و مذهبي به گونه?اي استفاده کنيم که درعرصه?هاي مختلف بين?المللي و تبليغي تاثيرگذار باشد.

عضوهيئت علمي گروه تاريخ دانشگاه باقرالعلوم(ع) تصريح کرد: اينکه مراجع عظام نسبت به نمايش دادن چهره حضرت عباس (ع) عکس العمل نشان دادند، اقدام سنجيده?اي است. نشان دادن مقدسين مذهبي مثل عباس بن علي (ع) قداست و حرمت شخصيت وي را کاهش مي?دهد و ذهنيت?هاي بدي ايجاد مي?کند و لذا جايگاه اصلي آنها حفظ نمي?شود.

وي گفت: اين انتقاد، استفاده از ابزارهاي جديد فيلم سازي و سينما را منع نمي?کند بلکه امروز جمهوري اسلامي بايد به نقطه?هاي مطلوب?تري دست يابد و مسئولين عرصه فرهنگ و هنر بايد با پشتيباني و حمايت از اين گونه فيلم?ها تاريخ و عقيده و فرهنگ ملت ايران را به جهانيان معرفي کنند.