به گزارش مشرق به نقل از فارس، در حالی که کمتر از یک هفته تا زمان آغاز دور جدید مذاکرات هستهای میان ایران و گروه 1+5 باقی مانده، «ری تکیه» عضو ارشد شورای روابط خارجی آمریکا با انتشار یادداشتی در روزنامه «واشنگتنپست»، به فضای مثبت حاکم بر مذاکرات «آلماتی 1» اشاره کرده و نوشته است که نباید به ایران اجازه داد غنیسازی را ادامه دهد.
البته این رویکرد تازهای نیست و معمولا هرگاه جو مذاکرات به سمت مثبت شدن پیش میرود، رسانهها و اندیشکدههای غربی خط خبری منفی به راه میاندازند و به کلی اساس مذاکرات را زیر سوال میبرند.
آنچه که در یادداشت اخیر تکیه بیش از هر چیز به چشم میآید این است که وی اساسا ماهیت برنامه هستهای ایران را نظامی در نظر گرفته و اینطور القا میکند که ایران در اصل برای سرپوش گذاشتن بر نیات اصلی برنامه هستهای خود مذاکرات را ادامه میدهد. وی با همین فرضیه غلط هم نتیجه گرفته است که نباید به ایران اجازه غنیسازی حتی 5درصدی داد.
این عضو سابق وزارت خارجه آمریکا در مسیر بیاعتبار کردن مذاکرات با ایران حتی معاهده منع گسترش را هم زیر سوال برده و آن را «ذاتا سهلانگار» و «غیرقابل اعتماد» توصیف کرده است.
تکیه در بخشی از این یادداشت مینویسد: تهران میداند که با هر بار ساخت تجهیزات هستهای جدید، ریسک مورد حمله قرار گرفتن را افزایش داده است. برای کاهش این خطر است که دیپلماتهای ایرانی تاکید میکنند که 1+5 حق غنیسازی ایران را به رسمیت بشناسد. هدف از این امر دستیابی به پوششی قانونی بر برنامه هستهای است.
وی سپس به دیپلماتهای غربی توصیه میکند که این حق را به رسمیت نشناسند، چراکه «حمله آمریکا یا اسرائیل به تأسیسات غیرقانونی ایران توجیهپذیرتر از زمانی است که این تأسیسات از سوی اعضای دائم شورای امنیت قانونی شناخته شود. تاکید ایران برای به رسمیت شناخته شدن حق غنیسازی امری است که با هدف دستیابی به سرپوشی مشروع برای اهداف تسلیحات هستهای طراحی شده است».
تکیه بحث تعلیق غنیسازی 20درصد اورانیوم را هم که اولین بار از سوی غربیها مطرح شد، تلاش هوشمندانه ایران برای «تطمیع غرب» و در عوض رسیدن به مشروعیت غنیسازی 5درصد دانسته است. وی نوشته است که اگر غرب بخواهد در قبال تعلیق غنیسازی 20درصد، حق غنیسازی ایران را به رسمیت بشناسد، «در دام تهران برای از بین بردن احتمال اقدام نظامی آمریکا یا اسرائیل، افتاده است».
وی سپس بدون اشاره به همکاریهای گسترده ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و گروه 1+5 نوشته است: در تاریخ ده ساله تلاشهای دیپلماتیک، جمهوری اسلامی قاطعانه و مصصم بر این ادعا که مستحق ساخت تاسیسات هستهای است، تاکید کرده است. در مقابل قدرتهای بزرگ هر بار در ممنوعیتهایشان تجدید نظر کرده، اهدافشان را کاهش داده و چشماندازشان را محدودتر کردهاند.
عضو ارشد شورای روابط خارجی آمریکا به اعضای 1+5 توصیه میکند که آنها هم باید به همین میزان مواضعی قاطع در برابر ایران داشته باشند. وی میافزاید: بهترین راه برای خلع سلاح ایران، تاکید بر یک خط قرمز پایه و ساده است: ایران باید به تمام قطعنامههای شورای امنیت مربوط به زیرساختهای هستهای عمل کند (غنیسازی را متوقف کند).
دور جدید مذاکرات ایران و گروه 1+5 قرار است روز 16 فروردین بار دیگر در «آلماتی» قزاقستان برگزار شود. ایران و اعضای 1+5 دور قبلی این مذاکرات در قزاقستان را «سودمند» ارزیابی کردهاند.
البته این رویکرد تازهای نیست و معمولا هرگاه جو مذاکرات به سمت مثبت شدن پیش میرود، رسانهها و اندیشکدههای غربی خط خبری منفی به راه میاندازند و به کلی اساس مذاکرات را زیر سوال میبرند.
آنچه که در یادداشت اخیر تکیه بیش از هر چیز به چشم میآید این است که وی اساسا ماهیت برنامه هستهای ایران را نظامی در نظر گرفته و اینطور القا میکند که ایران در اصل برای سرپوش گذاشتن بر نیات اصلی برنامه هستهای خود مذاکرات را ادامه میدهد. وی با همین فرضیه غلط هم نتیجه گرفته است که نباید به ایران اجازه غنیسازی حتی 5درصدی داد.
این عضو سابق وزارت خارجه آمریکا در مسیر بیاعتبار کردن مذاکرات با ایران حتی معاهده منع گسترش را هم زیر سوال برده و آن را «ذاتا سهلانگار» و «غیرقابل اعتماد» توصیف کرده است.
تکیه در بخشی از این یادداشت مینویسد: تهران میداند که با هر بار ساخت تجهیزات هستهای جدید، ریسک مورد حمله قرار گرفتن را افزایش داده است. برای کاهش این خطر است که دیپلماتهای ایرانی تاکید میکنند که 1+5 حق غنیسازی ایران را به رسمیت بشناسد. هدف از این امر دستیابی به پوششی قانونی بر برنامه هستهای است.
وی سپس به دیپلماتهای غربی توصیه میکند که این حق را به رسمیت نشناسند، چراکه «حمله آمریکا یا اسرائیل به تأسیسات غیرقانونی ایران توجیهپذیرتر از زمانی است که این تأسیسات از سوی اعضای دائم شورای امنیت قانونی شناخته شود. تاکید ایران برای به رسمیت شناخته شدن حق غنیسازی امری است که با هدف دستیابی به سرپوشی مشروع برای اهداف تسلیحات هستهای طراحی شده است».
تکیه بحث تعلیق غنیسازی 20درصد اورانیوم را هم که اولین بار از سوی غربیها مطرح شد، تلاش هوشمندانه ایران برای «تطمیع غرب» و در عوض رسیدن به مشروعیت غنیسازی 5درصد دانسته است. وی نوشته است که اگر غرب بخواهد در قبال تعلیق غنیسازی 20درصد، حق غنیسازی ایران را به رسمیت بشناسد، «در دام تهران برای از بین بردن احتمال اقدام نظامی آمریکا یا اسرائیل، افتاده است».
وی سپس بدون اشاره به همکاریهای گسترده ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و گروه 1+5 نوشته است: در تاریخ ده ساله تلاشهای دیپلماتیک، جمهوری اسلامی قاطعانه و مصصم بر این ادعا که مستحق ساخت تاسیسات هستهای است، تاکید کرده است. در مقابل قدرتهای بزرگ هر بار در ممنوعیتهایشان تجدید نظر کرده، اهدافشان را کاهش داده و چشماندازشان را محدودتر کردهاند.
عضو ارشد شورای روابط خارجی آمریکا به اعضای 1+5 توصیه میکند که آنها هم باید به همین میزان مواضعی قاطع در برابر ایران داشته باشند. وی میافزاید: بهترین راه برای خلع سلاح ایران، تاکید بر یک خط قرمز پایه و ساده است: ایران باید به تمام قطعنامههای شورای امنیت مربوط به زیرساختهای هستهای عمل کند (غنیسازی را متوقف کند).
دور جدید مذاکرات ایران و گروه 1+5 قرار است روز 16 فروردین بار دیگر در «آلماتی» قزاقستان برگزار شود. ایران و اعضای 1+5 دور قبلی این مذاکرات در قزاقستان را «سودمند» ارزیابی کردهاند.