به گزارش مشرق به نقل از فارس، مهدی تهرانیدوست اظهار داشت: مطالعاتی که بر روی خانوادههای تک فرزند صورت گرفته نشاندهنده مشکلات روانی و رفتاری خاصی نبوده است.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، افزود: گزارشها نشان میدهد در تک فرزندی ، توجه پدر و مادر به فرزند خود بیشتر است؛ در عین حال کنترل شدیدتری نیز بر روی این فرزندخواهند بود، چرا که تمام هم و غم پدر و مادر همان یک فرزند است.
تهرانی دوست ادامه داد: اگر چه در اینجا شخصیت پدر و مادر نیز موثر است ولی مطالعات نشان داده که کنترل و توجه بیش از حد ممکن است تأثیراتی بر روی رشد آنها بگذارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: پدر و مادرهای دارای یک فرزند، تمام سرمایه فکری و روانی خود را برای آن فرزند هزینه میکنند اما نمی دانند که این کار میتواند مشکلاتی برای فرزند ایجاد کند.
رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران، از جمله این مشکلات را کنترل دائم کودک دانست و افزود: این مسئله میتواند اضطراب را در این بچهها بیشتر کند.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با رد این مطلب که بچههای تک فرزند رشد اجتماعی ندارند گفت: به هر حال احتمالاتی وجود دارد که نشان میدهد تعامل فرزندان با خواهر و برادر میتواند در بروز زمینههای رشد اجتماعی و هیجانی تأثیر مثبت داشته باشد.
رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران گفت: ارتباط و تعامل بچهها با همدیگر میتواند بستر رشد اجتماعی را بیشتر کند ولی این بدان معنا نیست که بچههای تک فرزند در این زمینه ضعف جدی داشته باشند، چرا که مطالعات نشان داده تک فرزندها نیز مانند سایر بچهها توانستهاند توانمندیهای بالایی به دست بیاورند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران باتامل افزود: به هر حال ما تک فرزندی را نه توصیه میکنیم و نه رد میکنیم.
تهرانیدوست در پاسخ به پرسش فارس مبنی بر اینکه توجه بیش از حد به این کودکان به معنای تزلزل و لوس شدن این بچهها نیست گفت: ممکن است یکسری ویژگیها را همین تک فرزند بودن برای کودک به وجود بیاورد اما در عین حال توانمندیهای بیشتری را برایشان به بار میآورد.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: این مسئله درست است که اگر کنترل پدر و مادر روی فرزند بیشتر از حد معلوم باشد باعث ضعیف شدن مهارتهای کودک میشود و وابستگی فرزند را به دنبال خواهد داشت اما این مسئله برای همه مصداق ندارد و این قانون نیست که بچههای تک فرزند حتماً چنین ویژگیای را پیدا کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اصول فرزندپروری را مهم دانست و متذکرشد: اصول فرزندپروری در محیطی که بچهها در آن رشد پیدا میکنند مهم است چه در خانوادههای تک فرزند چه چند فرزند.
تهرانیدوست افزود: در مواردی پدر و مادر وقت کافی پیدا نمیکنند تا به کودکان آموزش مناسب بدهند چرا که مهارت فرزندپروری آنها ضعیف است و ممکن است کودکان را مورد تنبیه قرار دهند؛ فرقی نمیکند که تک فرزند باشند یا چند فرزند.
رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران با بیان این مطلب که تنبیه هیچوقت اصل نبوده، اظهار داشت: تنبیه بدنی و فیزیکی به هیچ عنوان در اصول فرزندپروری توصیه نمیشود اما اگر تنبیه به صورت عام و به صورت جریمه و محروم کردن باشد میتواند در اصول فرزندپروری مورد استفاده قرار بگیرد.
وی تاکید کرد: اصل تشویق برتنبیه مقدم است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه به خانواده ها پیشنهاد کرد برای رشد کودک بهتر است در محیط خانواده بستر امن و مناسبی ایجادکنند تا کودک از نظر هیجانی، رفتاری و شناختی بتواند رشد پیدا کند و آسیب نبیند.
وی تأکیدکرد: در عین حال این محیط باید دارای نظم و انضباط خاص خودش باشد یعنی قانونمدار باشدو تحت شرایط تشویق و گاهی اوقات تنبیه به معنای کلی خودش قرار بگیرد.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: مهم این است که خانوادهها اصول فرزندپروری را به صورت متعادل اعمال کنند یعنی توجه بیش از حد و افراطی به کودک نداشته باشند و کنترل بیش از حد هم نکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: از طرف دیگر نباید کودک رها باشد تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد و نگرانی نیز در مورد کاری که انجام میدهد نداشته باشند.
تهرانی دوست به خانواده های دارای یک فرزند گفت: باید حالت تعادل در ارتباط با فرزند رعایت شود تا تربیت و رشد کودک مناسب باشد و ناهنجاری های رفتاری و هیجانی در کودک روی ندهد.
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: در تربیت کودکان اصل تشویق بر تنبیه تقدم دارد و خانوادهها باید بین کنترل بیش از حد و رهاکردن بیش از حد کودکان تعادل ایجاد کنند.