به گزارش مشرق به نقل از شهر، حبيب الله بهمني، كارگردان در رابطه با کيفيت فيلم هاي اكران شده در سي و يكمين جشنواره فيلم فجر با بيان اينكه در فيلم هاي امسال تنوع اقليمي و جغرافيايي ديده مي‌شود، افزود: در اين جشنواره حضور نسل جوان را مي بينيم که توانستند فرصت پيدا كنند. آنها در غيبت فيلمسازهاي بزرگ خودي نشان دادند و اين از نقاط قوت اين جشنواره است.
وي ادامه داد: كاش اين فرصت هر ساله به جوان ها داده مي‌شد تا ميدان عرضه كارهايشان را پيدا كنند و نشان بدهند چه در زمينه تكنيك و چه در زمينه محتوا كمتر از فيلمسازهاي قبل نيستند و مي توانند حرف هاي زيادي براي گفتن داشته باشند.
بهمني در رابطه با اينكه فيلمسازهاي اولي در حد فيلم‌هاي مستند يا تله فيلمي كار ارائه كردند، با بيان اينکه بايد در اين رابطه جو غالب را در نظر گرفت، اظهار داشت: فارغ از بررسي تك تك فيلم ها، مي توان گفت كه اين كليت حضور جريان تازه‌اي را در سينماي ايران نشان مي‌دهد. اين جريان با نسل جوان صورت مي‌گيرد و اين از نقاط مثبت جشنواره امسال است.
فيلم هايي که فقط شمال تهراني بودند
وي به نقاط مثبت ديگر اين جشنواره مبني بر وجود تنوع اقليمي اشاره كرد و گفت: در جشنواره امسال از بوشهر، لرستان، كرمان و ... فيلم داشتيم. اين، تنوع اقليمي در سينماي ايران را نشان مي‌دهد كه مي‌تواند تمام جامعه ايران را نمايندگي كند؛ نه فقط تهران و آن هم شمال تهران را.
اين كارگردان در رابطه با موفقيت فيلم‌هايي كه بازيگر مشهور ندارند يا فيلم بومي شهرهاي ديگر محسوب مي‌شوند، اظهار داشت: سينما بايد در ذات خود جذابيت داشته باشد كه اين بحث مفصلي دارد؛ اما مي‌تواند در ذائقه‌سازي مخاطب موثر واقع شود. اگر ذائقه مخاطب با فيلم‌هايي كه بيشتر جهت محتوايي دارند و ارزش خاصي در درون فيلم وجود دارد نه در چهره‌هايي كه از بيرون خود وام مي‌گيرند؛ همسو شود و به نوعي مي توان گفت که اگر ذائقه سازي‌ها به سمتي بروند كه نگاه فرهنگي مردم از ظاهر به باطن حرکت كند، بعيد نيست كه روزي برسد كه مردم فقط به موضوع و محتواي فيلم توجه كنند نه اينكه چه كسي فيلم را بازي مي‌كند و مخاطب هم به خاطر او به سينما برود. بايد ببيند چه چيزي دارد در فيلم گفته مي‌شود.
وي ادامه داد: سنجش افكار عمومي اگر به اين سمت برود كه آنچه در فيلم گفته مي‌شود اهميت پيدا كند، نه آن كسي كه مي گويد، در آن زمان در نگاه مردم هم اين فيلم‌هايي با چهره هاي ناشناخته مي‌تواند اهميت پيدا كند. الان برعكس است و همه صرفا نگاه مي‌كنند كه چه كسي مي‌گويد؛ گرچه فيلم ساختار ضعيفي داشته باشد. بايد اين نگاه را تغيير داد و به سمت اصلاح ذائقه ها حركت داد كه اين موضوع هم در پروسه كوتاه مدت امكان‌پذير نيست و يك شبه محقق نمي‌شود. بايستي يك پروسه تقريبا طولاني مدت را طي كرد. همچنان كه در اوايل پيروزي انقلاب اسلامي مردم بيشتر به ارزش فيلم و خود فيلم توجه مي‌كردند؛ نه آدم‌ها و حواشي از اين قبيل. بعد از اين دوره ذائقه‌ها به ستاره‌سازي تغيير پيدا كرد، ستاره‌ها به حقانيت فيلم‌ها تبديل شدند و خودشان ارزش فيلم‌ها شدند؛ نه محتواي فيلم‌ها.
وي عنوان کرد: اين مسأله‌اي است كه يك بار اتفاق افتاده و دوباره مي تواند تكرار شود. بايد به طور کلي جهت مردم در سينما به اين سمت برود كه به محتوا، مضمون و كيفيت فيلم توجه كنند؛ از جمله كيفيت فني، محتوايي و ساختاري فيلم؛ نه اينكه چه كسي فيلم را ساخته و چه كسي در آن بازي كرده است. اين موضوع الان آفتي است كه سينماي ما را به خود دچار كرده است.
نسبت ساختار و محتوا در سينماي ايران
بهمني در رابطه با فيلم هاي کنوني سينما و به خصوص جشنواره جشنواره امسال، اظهار داشت: فيلم‌ها يا محتواي خوبي دارند و ساختار مطلوبي ندارند يا برعكس محتواي خوبي ندارند اما ساختار خوبي دارند. بايد در چنين جشنواره‌هايي به تركيب اينها توجه كرد و به فيلمي با تركيب اين چنيني جايزه داد.
وي با اشاره به اينكه جشنواره فقط يك موقعيتي است براي نمايش توليدهاي سينمايي است، گفت: مهم خود فيلم‌ها هستند كه چگونه توليد مي‌شوند. چه كساني با چه شيوه‌اي توليد مي‌كنند و چه چيزي مي‌مي‌گويند. اين موارد مهم هستند و اميدوارم فيلمسازها به نيازهاي واقعي جامعه توجه كنند و ذائقه ها به سمت درك محتواي فيلم‌ها حركت كند. يعني احساس نياز در مخاطب هم وجود داشته باشد كه چيزي را دنبال كنند كه نياز واقعي‌شان باشد.
وي در رابطه با اينکه فيلم‌هاي امسال تا چه اندازه‌اي توانستند به نيازهاي مردم در فيلم‌ها توجه كنند، گفت: مي‌توان گفت فيلم‌هايي بودند كه به اين زوايا توجه كردند. اميدوارم مردم كه داوران اصلي هستند در اكران عمومي فيلم‌ها را مورد حمايت قرار دهند. به دليل اينكه در جشنواره تعداد محدودي مخاطب براي ديدن فيلم مي‌آيند و انتخاب مي‌كنند. در اكران عمومي است كه بايد از فيلم‌هاي خوب حمايت به عمل بيايد.
بهمني درباره پرداختن فيلم ها به مشکلات جامعه، تصريح کرد: فيلم آينه‌اي است برابر جامعه و مي‌توانيم بگوييم كه نشان دهنده خود مردم است؛ اما مهم اين است كه جمع‌بندي به كجا مي‌رسد، جهت‌گيري نهايي چيست و چه نتيجه‌گيري مي‌خواهد بكند. بنابراين آينه صرف مسأله‌اي را حل نمي‌كند.
