به گزارش مشرق به نقل از مهر، در حالیکه گرد وغبار پیری و فراموشی بر او و سازش نشسته ، همچنان می نوازد و می گوید، دیگر سازهای هنرمندان این رشته از صدا افتاده و در کنج پستوها خاک می خورد.

به رغم این بی رونقی، همچنان موسیقی اصیل ترکمن، غنا و ماندگاری اش را مدیون هنرمندان به رنج خو گرفته ای است که خود نیز همانند هنر آبا و اجدادیشان به فراموشی سپرده شده اند.

با این همه رنج، هنوز هستند هنرمندان بی نام و نشانی که زخمه بر تار می زنند تا هنر آبا و اجدایشان رااز فراموشی نجات دهند و ماندگار کنند.

این هنرمندان بی نام و نشان به رغم سالها فعالیت در حسرت برآورده شدن نیازهای اولیه شان هستند که یکی از این خواسته ها بیمه شدن و حمایت کردن مسئولان است.

ستار تراس از هنرمندان پیشکسوت موسیقی ترکمن که حدود 40 سال به نوازندگی و خوانندگی می پردازد، با بیان اینکه با دوتار ترکمنی اخت شده ام، از مشکلات فراروی فعالیت در این رشته می گوید.

وی در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: از وقتی برخی موسیقی ها نو و وارداتی آمدند و تهاجم فرهنگی نیز شدت گرفت، بساط هنرمندان موسیقی سنتی نیز کم کم جمع شد و بسیاری از این هنرمندان خانه نشین شده اند.

وی با اشاره به غنا و پیشنیه موسیقی اصیل و سنتی ترکمن، اظهار داشت: حدود 40 سال است که با تار ترکمنی زندگی می کنم و جزیی از زندگی ام شده است و از طریق امرار معاش می کنم.

این هنرمند موسیقی بیان داشت: آنچه در ساز ترکمنی و دوتار وجود دارد در دیگر سازهای موسیقی نمی توان یافت و از اینرو توانستم خلاء هایم را با دوتار ترکمنی پر کنم.

تراس با اظهار تاسف از گرایش به سازهای غربی و موسیقی های جدید یادآورشد: هنرمندان موسیقی سنتی انگشت شمار شده اند.

وی با بیان اینکه از طریق نوازندگی و خوانندگی خرج خانواده و روزی ام را تامین می کنم، افزود: اگر یک روز سازم را دست نگیرم، درآمدی ندارم.

وی با بیان اینکه بخشی از دلایل کم رونقی موسیقی اصیل به هنرمندان این رشته بر می گردد و برخی دلایل نیز ناشی از کم توجهی است، گفت: اگر مدتها ننوازم، کسی نمی گوید چرا ساز نمی زنی و یا نوازندگی نمی کنی.

ترک تحصیل بخاطر عشق به موسیقی

تراس از علاقه اش به موسیقی سنتی ترکمن می گوید و اضافه می کند: بخاطر علاقه زیاد به این رشته ترک تحصیل کردم و حدود 40 سال است که در این رشته فعالم و از طریق نوازندگی نان آور خانه هستم.

وی افزود: در مدت 40 سالی که در این رشته فعالیت دارم، حمایتهای چندانی از این رشته صورت نگرفته و تاکنون برای اجرای کنسرت داخلی و خارجی نیز دعوت نشده ام.

امیر تراس دیگر هنرمند موسیقی ترکمن که راه بردارش را ادامه داده است، نیز می گوید: اکنون این موسیقی بیشتر بصورت خانوادگی در برخی مناطق رواج دارد.

وی اظهار داشت: برخی از دلایل فراموشی و کم رونقی این موسیقی به کم توجهی های دولت و مردم نسبت به هنرمندان بر می گردد.

وی افزود: بردارم که حدود 40 سال در این رشته فعال است هنوز بیمه نیست و اگر تاپایان سال بیمه نشود، از سال آینده به دلیل شرایط سنی نمی تواند دیگر از مزایای بیمه شدن بهره مند شوند.

این هنرمند جوان ادامه داد: در حال حاضر بیشتر به اجرای موسیقی در مجالس های خصوصی و جشن ها مشغول هستیم و از این طریق به کسب درآمد می پردازیم.

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه حمایتهای ارشاد نیز از هنرمنان این رشته قابل توجه نیست درحالیکه راز ماندگاری موسیقی سنتی، بها دادان به فعالان این حوزه است.

امیر تراس درباره لزوم آموزش موسیقی سنتی برای حفظ و انتقال آن گفت: اقبال برای آموزش این رشته نیز کم است و اکنون بردارم در کلاسی که در منزلش راه انداخته به آموزش هنروجوان می پردازد.

وی خواهان برنامه ریزی و توجه بیشتر مسئولان امر از این رشته موسیقی شد.

به گزارش مهر، در شرایطی که اقتصاد موسیقی راه برون رفت "هنر موسیقی" را از چالشهای موجود بسته و تا هنگامی که "زخمه" بر "تار" معیشت زده می شود، موسیقی محلی ایران از جمله موسیقی اصیل اقوام گلستان از فراموشی رهایی نخواهند یافت.

در شرایط نابسامان حمایت از هنر موسیقی، انتظار معجزه از سرپنجه تدبیر فرهیختگان موسیقی همانند رویایی بیش نیست و امروزه  موسیقی نواحی ایران به‌عنوان مهمترین میراث موسیقی مورد کم مهری و کم توجهی قرار گرفته است.

گلستان نیز همانند دیگر نقاط میهن اسلامی، مهد بزرگان ادب و هنر ایران از جمله موسیقی است که برای پویایی و رونق این هنر اصیل و ماندگار، زخمه بر تار موسیقی می زنند تا شاید کورسوی چراغ هنر اصیل آبا و اجدادیشان را از بوته فراموشی نجات دهند.