به گزارش مشرق، کیهان در ویژه های خود نوشت:

توي مشت وزارت اطلاعات بوديم اما خبر نداشتيم !

يكي از فتنه گران فراري به هلند گفت وزارت اطلاعات بر تمام تحركات اپوزيسيون اشراف دارد و او هنگامي اين را فهميده كه به شكل دور از انتظار بازداشت شده است.

وب سايت راديو زمانه كه با بودجه دولت هلند و توسط طيفي از عناصر ضد انقلاب اداره مي شود، به نقل از اين فرد متواري و به استناد گفت وگوي وي با تعدادي از بازداشت شدگان نوشت: در بين اپوزيسيون ايران اعتقاد راسخي در اين باره وجود دارد كه دستگاه اطلاعاتي ايران مخالفان را رديابي مي كند و به اطلاعات محرمانه آنان دسترسي دارد.

 شايد اين تصور ناشي از ترس و يا توهم اين افراد تلقي شود اما شواهد محكمي در تاييد آن وجود دارد. آنها به فناوري هاي مختلف در اين زمينه دست پيدا كرده اند همان طور كه قادر به غني سازي شده اند.

اين ضد انقلاب مقيم هلند كه با اسم مستعار معرفي شده، مي افزايد: ما جمعي بوديم كه براي انجام فعاليت خيلي وسواس به خرج مي داديم و مثلا مراقب امنيت خود بوديم اما قبل از شروع كار همه ما را احضار كردند و فهميديم لو رفته ايم. نيروهاي امنيتي در دنياي ديجيتال كه همه چيز را به هم مربوط و متصل كرده، حاضرند و فرار از آنها و پنهانكاري خيلي دشوار است.

وي در توضيح پنهانكاري هاي گروه خود و علت احتمالي دستگيري مي نويسد: هر احتمالي وجود داشت. از اين كه يكي از بين جمع اخبار را خواسته يا ناخواسته درز داده باشد تا اين كه از طريق موبايل بچه ها روي قرار حساس شده باشند.

 ما به هيچ وجه از اينترنت استفاده نكرديم و مواقعي كه براي تنظيم كردن قرارهايمان از موبايل استفاده مي كرديم، پشت تلفن از محتواي كار صحبت نمي كرديم. فقط اين كه در اين ساعت در فلان جا باشيد. اما دو روز قبل از انجام كار همه را احضار كردند و از قضيه خبر داشتند. شايد يكي از بچه ها آدم آنها بود. اين احتمال هست، اما احتمال تلخ و ترسناكي است. من و بقيه بچه ها خيلي از هم سوال كرديم.

 دو به دو، در جمع. حدس ما اين است يا كسي ناخواسته پشت موبايل چيزي از دهانش در رفته است و آنها (دستگاه امنيتي) گل را گرفته اند يا اين كه از روي قراري كه پشت تلفن تنظيم مي كرديم حدس زده اند خبري است و با احضار يك نفر و استفاده از يك نقطه ضعف وادارش كرده اند كه حرف بزند. ما خط هاي ايرانسل خريده بوديم و قبل از شروع كار شماره هايمان را عوض كرديم. فكر مي كرديم با اين كار ديگر مكالماتمان شنود نمي شود. بعدا متوجه شديم كه ديد و تصور ما اشتباه است.

وي كه به مرور اظهارات برخي دستگيرشدگان پس از آزادي پرداخته بود، از قول يكي از آنها اظهار داشت: پرينت اس.ام.اس هاي شش ماه قبل از دستگيري مرا جلويم گذاشتند. خودم با چشم خودم ديدم و شكي در آن ندارم. دل به دريا زدم و آن را دستم گرفتم و ورق زدم. منتظر بودم بازجو با فحاشي و كتك آن را از دستم بگيرد اما برخوردي نكرد. فكر كنم مي خواست عمق فاجعه را ببينم و درهم بشكنم.

اس.ام.اس هاي قديمي من در بين پرينت ها بود. وقتي متوجه شد از ديدن اس.ام.اس ها شوكه شده ام با جديت و بدون رگه اي از تهديد گفت اين فقط يك نمونه از كارهاي ماست.

سايت وابسته به ضد انقلاب مقيم هلند پس از مرور انواع اين غافلگيري ها و تصريح بر اينكه اپوزيسيون زير چتر وزارت اطلاعات قرار دارد و نيروهاي امنيتي با آنها بازي مي كنند، مدعي شده كه جمهوري اسلامي فتنه سبز را با قدرت فناوري شكست داد و اين در حالي است كه فتنه سبز را ملت رشيد و غيور ايران با حضور از سر بصيرت در وسط خيابان جمع كردند و البته اين مهم، چيزي از ارزش و اقتدار نيروهاي اطلاعاتي و سربازان گمنام امام زمان(عج) كم نمي كند.

روزنامه نگاران بازداشتي قرار بود كدام خلأ را براي انگليس پر كنند؟

اظهار تأسف وزير خارجه سابق انگليس درباره بسته شدن سفارت اين رژيم در تهران، راز ارتباط بعدي اين رژيم با برخي روزنامه نگاران زنجيره اي را فاش مي كند.

«ديويد ميلي بند» دستور سال گذشته جانشين ويليام هيگ به بستن سفارت انگليس در تهران را اشتباه توصيف كرد و آن را «تقديم پيروزي به تندروها در تهران» دانست. به گزارش گاردين، ميلي بند كه در موسسه خدمات سلطنتي سخن مي گفت، اظهار داشت: با بستن سفارت مان در تهران كه به دستور ويليام هيگ صورت گرفت، يك پيروزي به تندروها تقديم شد و موضع آنها را در حكومت تقويت كرد. اين امر باعث كاهش تاثيرگذاري بريتانيا و محدود شدن درك ما از شرايط ايران شد.

وي افزود: «تصميم ويليام هيگ در بستن سفارت بريتانيا در تهران، نه تنها تأسف آور بلكه زيانبار بود زيرا نوعي پيروزي را دو دستي تقديم تندروها در ايران كرد. چگونگي پايان ماجراي حمله به سفارت ما در تهران فقط به كساني كمك كرد كه اميد به كشاندن روابط ايران و بريتانيا به بدترين وضعيت را در سر مي پروراندند. بريتانيا مي بايست حضور ديپلماتيك خود را در ايران حفظ مي كرد زيرا به اين ترتيب، مي توانستيم درك نزديك و دست اول از شرايط آن كشور داشته باشيم كه براي ما و همه متحدانمان، بسيار ارزشمند مي بود.»

اظهارات وزير خارجه سابق انگليس پرده از علت گسترش روابط شبكه دولتي اين رژيم (بي بي سي) با طيفي از روزنامه نگاران زنجيره اي مقيم داخل- در پوشش تهيه گزارش و خبر- برمي دارد.

 هرچند كه نفس همكاري رسانه اي با شبكه دولتي رژيم انگليس جرم محسوب مي شود اما در واقع تقليل اين همكاري به سطح «رسانه اي و خبر»، پوشاندن هدف اصلي اين ارتباطات در حوزه جمع آوري و انتقال اطلاعات و دادن مشورت هاي لازم به رژيمي است كه وزير خارجه سابق آن اذعان مي كند با تعطيلي سفارت دولت متبوعش، از تاثيرگذاري و درك از نزديك شرايط داخلي ايران محروم شده است.

طي هفته گذشته حدود 16 نفر از همكاران برخي روزنامه ها و رسانه هاي زنجيره اي كه فعاليت آنها از ماه ها پيش تحت كنترل وزارت اطلاعات قرار داشت، دستگير شدند. اين افراد در روزنامه هاي اعتماد و شرق و آرمان، هفته نامه آسمان، خبرگزاري ايلنا و سايت هاي بازتاب و جماران فعاليت مي كردند و پيش از اين در برخي نشريات شبه زنجيره اي نيز سابقه حضور داشته اند.

اهميت اين شبكه در جمع آوري اطلاعات براي لندن به حدي بود كه بلافاصله باعث واكنش توأم با عصبانيت و دستپاچگي معاون وزارت خارجه انگليس شد. الستر برت نسبت به بازداشت اين شبكه ابراز ناخرسندي كرده و مدعي شده بود: از دريافت گزارش بازداشت شماري از روزنامه نگاران ايراني به صرف اتهام داشتن ارتباط با روزنامه نگاران خارجي به شدت نگران شدم.

اين بازداشت هاي هدفمند، بخشي از تلاش مقامات ايران براي محدود كردن آزادي بيان و خاموش كردن صداهاي مستقل در اين كشور است. من از ايران مي خواهم اين افراد را آزاد كند.بودجه شبكه بي بي سي از سوي وزارت خارجه انگليس تأمين مي شود و سرويس جاسوسي MI6 به همراه وزارت خارجه براي اين رسانه سياستگذاري مي كنند.

راديو بي بي سي در كودتاي مرداد 1332 در خدمت سرويس جاسوسي ام آي سيكس و سازمان سيا قرار داشت. شبكه دولتي بي بي سي هم اكنون توسط شماري از روزنامه نگاران زنجيره اي فراري و زير نظر عناصر سلطنت طلب يا بهايي نظير مسعود بهنود، عنايت فاني و صادق صبا اداره مي شود.

يادآور مي شود در جريان فتنه سال 88 چند تن از عناصر بازداشت شده با سفارت انگليس در ارتباط بودند. آن زمان برخي ديپلمات هاي انگليسي نيز در ميان آشوبگران حضور داشتند كه بازداشت شده اما متاسفانه آزاد شدند و بلافاصله به كشور خود گريختند.

فارين پاليسي: كاش سرم صداقت مي خورديم تا به اشتباه مقابل ايران اعتراف كنيم

«حقيقت اين است كه ما اهميت زيادي به حقوق بشر نمي دهيم و وضعيت حقوق بشر در ميان متحدان ما در حد قابل مناقشه تا افتضاح قرار دارد».

اين ارزيابي را نشريه آمريكايي فارين پاليسي منتشر كرده است. استفن والت تحليلگر فارين پاليسي با مرور برخي حقايق كه بر زبان سياستمداران آمريكايي جاري نمي شوند اما واقعيت دارند، نوشت: «تصور كنيد يكي از مقامات بلندپايه سياست خارجي ايالات متحده قبل از يك نشست عمومي يا يك كنفرانس مطبوعاتي تصادفاً چند قرص سيديم پنتوتال (سرم صداقت) را خورده و شروع به اظهارنظر درباره حقيقت يكي از موضوعات مورد بحث كند. صحبت از واقعيت در جايي كه دروغگويي، سياست زدگي و ابهام معمولاً چيره شده است.

اگر سياستمداران در ملأ عام شروع به صحبت كردن درباره چيزي كنند كه در خفا به آن اعتقاد دارند، ممكن است ناگهان چه نوعي از «حقايق ناخوشايند» افشا شود؟ آنگاه چند حقيقت برتر كه شما هيچگاه از زبان هيچ مقام آمريكايي نمي شنويد خواهيد شنيد. يكي از آن حقايق اين است كه ما هرگز تسليحات اتمي خود را از بين نمي بريم و اين بدين معناست كه اين اتفاق در زمان عمر من و شما رخ نخواهد داد.»

به گزارش ديپلماسي ايراني، در ادامه تحليل فارين پاليسي و به عنوان حقيقت دوم انكار شده در سياست خارجي آمريكا آمده است: حقيقت اين است كه ما اهميت خيلي زيادي به حقوق بشر نمي دهيم. رؤساي جمهور، ديپلمات ها و ديگر سياستمداران هميشه درباره حقوق بشر صحبت مي كنند.

هم كنگره و هم قوه مجريه اغلب به كشورهاي ديگر در مورد اجراي حقوق بشر زورگويي مي كنند (مخصوصاً زماني كه اختلاف هاي ديگري هم با آنها داشته باشيم). اما زماني كه نگراني ها درباره حقوق بشر با منافع ديگر تداخل پيدا كند، نگراني هاي اخلاقي ما تقريباً هميشه در اولويت دوم قرار گرفته است.

اكثر آمريكايي ها اهميت نمي دهند كه تحريم هاي آمريكا عليه عراق موجب مرگ چند صد هزار نفر از مردم عراق كه خيلي از آنها كودك بودند شد و براي هيچ يك از مقامات ارشد كه در زمان دولت بوش اجازه شكنجه را صادر كرده بودند كيفرخواست صادر نشد يا حتي بازجويي جدي از آنها نشد (فقط تصور كنيد اگر كه يك دولت خارجي يكي از اسراي آمريكايي را با روش غرق گرفتگي مصنوعي شكنجه مي كرد، ما چه بلوايي به راه مي انداختيم.)

استفن والت تصريح مي كند: آمريكا متحدان زيادي دارد كه وضعيت حقوق بشر در آنها در محدوده «قابل بحث» تا «افتضاح» قرار دارد.
فارين پاليسي همچنين با بيان اين حقيقت كه «ما آمريكايي ها كارهاي احمقانه اي در سياست خارجي انجام داده و به آنها عادت كرده ايم» نوشت: همه مي دانند كه سياست خارجي ايالات متحده در قبال كوبا از اوايل 1960- كه نيم قرن مي شود- اشتباه بوده است اما اين رويه هرگز تغيير نكرده است از آن جايي كه به نظر مي رسيد مخاطرات آن ارزش اين كار را ندارد.

همچنين همه مي دانند كه اكثر متحدان ايالات متحده در سرتاسر دنيا براي دهه ها طفيلي آمريكا بوده اند و با بهره گيري از اين حمايت به دنبال منافع خود بوده اند اما گفتن اين موارد با صداي بلند خيلي ديپلماتيك نيست. اكثر خودي ها مي دانند كه جنگ افغانستان يك باخت بود اما ما قصد داريم وانمود كنيم كه يك پيروزي بوده است زيرا اين نظر سياسي امكان پذيرتر است.

 واضح است كه اساس رويكرد ما به برنامه هسته اي ايران اشتباه بوده است و ما در دو دهه اخير دلايل زيادي به اين كشور داده ايم كه به دنبال يك نيروي بازدارنده هسته اي باشد و براي خودمان يك گودال ديپلماتيك عميق تر حفر كرده ايم. اما انتظار نداريم كه مقامات به اين حقيقت ساده اذعان كنند، و آن هم نه در انظار عمومي.

تحليلگر آمريكايي در پايان نوشت: همانطور كه گفتم اين يك فانتزي بيهوده است. من واقعاً نمي خواهم ببينم كه كري، هگل، مك دونو، ليو يا بقيه با «سرم صداقت» چگونه خواهند بود. اما اين نوعي سرگرمي است كه تصور كني كه آنها در يك لحظه خاص، مخصوصاً زماني كه خويشتنداري ها و محدوديت هاي معمول وجود نداشته باشند ممكن است چه چيزي را بروز دهند. انتظار داريد آنها پرده از كدام رازها بردارند؟

چراغ چشمك زن خطر روي نقشه اروپا روشن است

چراغ چشمك زن خطر همچنان بر فراز نقشه اروپا در سال جديد ميلادي ديده مي شود. اروپا با حد بالايي از تهديد مواجه است.
ماهنامه فرانسوي لوموند ديپلماتيك با درج اين تحليل نوشت: در اتحاديه اروپا بورس هاي اوراق بهادار همچنان رو به بالا مي روند اما سال 2013 از نقطه نظر اجتماعي، بدترين سال از ابتداي بحران 2008 به حساب مي آيد.

 رياضت كشي اقتصادي به مثابه يك اعتقاد راسخ و ضربات پي درپي بر دولت رفاه همچنان ادامه خواهند يافت. اين امر، خواسته دولت آلمان است. براي نخستين بار در تاريخ، برلين بر قاره اروپا سلطه يافته و با دستي آهنين آن را هدايت مي كند. «مرد بيمار» اتحاديه اروپا، اسپانيا، شاهد افزايش تنش هاي سياسي خواهد بود. ايتاليا نيز وضع مشابهي دارد.

لوموند ديپلماتيك با بيان اينكه «موج شديد اعتراضات اجتماعي در برخي كشورهاي اروپايي همچون سيل بنزين روان شد و در انتظار يك كبريت براي اشتعال است» افزود: انفجارهاي ديگري نيز ممكن است در ساير كشورهاي اروپاي جنوبي (يونان، پرتغال، ايتاليا) اتفاق بيافتد، كشورهايي كه فروپاشي اجتماعي آنها را به ستوه آورده است. اتحاديه اروپا در سال 2013 از تونل تاريك نابساماني خود خارج نخواهد شد. و حتي همه چيز ممكن است بدتر شود اگر بازارهاي مالي- با تشويق نوليبرال ها- به فرانسه حمله برند.

اين نشريه فرانسوي خاطرنشان كرد: آمريكا در خاورميانه و در برابر محور ايران، سوريه و حزب الله، محوري شامل برخي كشورهاي منطقه به راه انداخته تا ارتباطات محور ايران با يكديگر را قطع كند و ايران را از متحدان منطقه اي محروم كند. اين كار ترجيحاً بايد تا قبل از انتخابات ايران انجام شود كه در آن طرفداران سازش مقابل خط مشي «عدم سازش در برابر آمريكا» قرار مي گيرند.

لوموند درباره آمريكا نوشت: احتمال حمله آمريكا به تأسيسات اتمي ايران ضعيف است. اوباما مي داند كه اكثريت افكار عمومي آمريكا ديگر نمي خواهند درگير جنگ جديدي شوند. عراق كه نيروهاي پنتاگون روز 31 دسامبر 2011 آن را ترك كردند، هنوز فاصله زيادي با تجربه صلح دارد. جبهه افغانستان هنوز و دستكم تا سال 2014 گشوده است. جنگ سوريه هر روز شديدتر مي شود. و جبهه ديگري نيز ممكن است بزودي در شمال مالي باز شود همه اين جبهه ها بيش از اندازه درگيري ايجاد مي كنند.