به گزارش مشرق، او در پاسخ به سوال يکي از کاربران که نظرش را درخصوص آقاي مشايي پرسيده بود، گفت: «قاعدتا از آدم‌هايي که در کار فرهنگي‌اند در مورد سياسيون نمي‌پرسند. شناختي که من نسبت به آقاي مشايي دارم بيشتر فرهنگي است و بسيار علاقمند است که فرهنگ رشد درست داشته باشد»
او در ادامه آرزو کرد: «اي کاش خيلي از آدم‌ها مثل آقاي مشايي به فرهنگ ايراني - اسلامي علاقمند بودند. اول وقت نماز مي?خواندند و شاهنامه را هم با دستکش بلند نمي‌کردند.»
رئيس سابق مرکز موسيقي صدا و سيما، در پاسخ به سوال ديگري که از تمهيدات آتي فرهنگستان هنر درخصوص موسيقي پرسيده بود، با اشاره به «کساني که از خدا متعصب‌ترند» توضيح داد: «خدا يک جوازهايي داده اما بعضي از بزرگواراني که ما در اين عالم باهاشان روبرو هستيم- مديراني که دست‌اندرکارند و خودشان هم مي‌دانند که منظور من چيست و کيست؟-چيز ديگري مي گويند. ما يک رنج‌هايي کشيده بوديم و کار به يک جاهايي رسيده بود و ما داشتيم يک موقعيتي را احراز مي‌کرديم و يک چيزي به تصرف مسلمانان ما در مي‌آمد. بعضي از دوستان ما که علاقه‌شان به بهشت از ما بيشتر بود، اجرشان براي رسيدن شايد کمتر، اين بساط را به هم ريختند.»
وي به سوال کاربر ديگري که پرسيده بود استاد معلم چرا ديگر مثنوي نمي گويند؟ اينگونه پاسخ گفت: «ما از شعر به ضرورت استفاده کرديم نه براي تفريح و نه براي تفرج. بلکه مسائلي که بايد گفته مي‌شد را يادآور شديم.زماني مثنوي مي گفتيم و همه را هم چاپ نکرديم.»
عضو اسبق شوراي شعر وزارت فرهنگ و ارشاد، درخصوص ارتباط «شعر و کار فرهنگي» با «تصدي پست دولتي» توضيح داد: «چرا هنرمند و شاعر نبايد پست دولتي داشته باشد در حاليکه پيغمبر(ص) رئيس مدينه بود و امير المونين علي(ع) که در فصاحت و بلاغت و خيلي هنرهاي ديگر سرآمد همه بشريت بود، حاکم کوفه و همه کشورهاي اسلامي بود؟ و اين منافاتي ندارد. افلاطون گمان مي‌کرد که حکيمان بايد حاکم باشند يا حاکمان بايد حکيم باشند، در صورتي که فکر مي کنم بهتر بود مي گفت: شاعران بايد حاکم باشند يا حاکمان شاعر.»
