به گزارش مشرق به نقل از فارس، نشست پرسش و پاسخ فیلم «یک تابستان طولانی» عصر امروز در تالار کنفرانس مرکز همایش‌های برج میلاد با حضور علی خزاعی‌فر کارگردان، سیاوش حقیقی تهیه‌کننده، حسین طاهری و امیرحسین رفیعا بازیگران، داود رحمانی مدیر فیلم‌برداری، محمدرضا شهیدی‌فرد مجری برگزار شد.
بنابراین گزارش در ابتدای این نشست علی خزاعی‌فر گفت: این فیلم محصول صداوسیمای خراسان رضوی است این مرکز اخیراً به این فکر افتاد کارش را از تله‌فیلم توسعه دهد و فیلم بسازد.
وی با تأکید بر مشهدی بودن فیلم بیان داشت: تمامی عوامل فیلم بومی خراسان هستند یکی از جنبه‌‌های بومی بودن فیلم لهجه آن است شاید از نظر غیرمشهدی‌ها شیرین بیاید اما در مشهد در برابر این لهجه مقاومت وجود دارد و ممکن است برخی مخاطبان آن را پس بزنند.
خزاعی‌فر در مورد سابقه فیلم‌سازی خود گفت: من پیش از این سه تله‌فیلم خیابان ارج، کویر و کوبتر با کوبتر را برای مرکز صداوسیمای خراسان رضوی ساخته‌ام. من تقریباً سه سال پیش خیلی دیر به سینما وارد شدم.
این کارگردان در ادامه توضیحات خود گفت: در مورد قاب‌های فیلم باید بگویم من فیلم «یک تابستان طولانی» را یک شعر روستایی می‌دانم و در انتخاب قاب‌ها بسیار وسواس‌گونه عمل کردیم.
در ادامه این نشست داود رحمانی نیز در مورد فیلم‌برداری اثر گفت: ما برای پیدا کردن مکان مناسب فیلم‌برداری جستجوی زیادی در خراسان رضوی انجام دادیم و بلاخره به روستای کن رسیدیم. این روستا یک روستای پلکانی است و ما به خاطر وسایل سنگین فیلم‌برداری با مشکل روبه‌رو بودیم و به جهت چیدمان خانه‌ها و کوچه‌ها مجبور بودیم وسایل را با الاغ جابه‌جا کنیم البته باید بگویم زمزمه‌ها برای ساخت این فیلم با نگاه فیلم تلویزیونی بود اما بلاخره تبدیل به فیلم سینمایی شد.
در ادامه این برنامه سیاوش حقیقی درباره انگیزه ساخت فیلم بیان داشت: مدتی پیش مقام معظم رهبری به روستایی در خراسان اشاره کردند که در زمان جنگ همه مردان آن به جنگ رفته بود و یک نفر مرد نیز در آن نبود و همین سخن رهبری نخ تسبیح داستان ما شد.
در ادامه بحث کارگردان فیلم در مورد ژانر «یک تابستان طولانی» گفت: برخی از من می‌پرسند که ژانر فیلم کودک است یا دفاع مقدس است که باید بگویم ژانر فیلم بالغ شدن است.
شهیدی‌فرد پس از این سخن، خزایی‌فر را مورد خطاب قرار داد و گفت: آیا شما شوخی می‌کنید یا واقعاً چنین ژانری وجود دارد.
خزایی‌فر در پاسخ اظهار داشت: بله، چنین ژانری در ادبیات و سینمای ما وجود دارد و در آن قهرمان نوجوان در تقابل با یک وضعیت نامطلوب زودتر از معمول بالغ می‌شود.
وی در ادامه توضیحات خود بیان داشت: این فیلم با مجموعه‌ای از خاطرات آغاز می‌شود و تقابل مرگ جوانی که بر اثر حادثه از دنیا رفته با تأثیر شهدا بر خانواده‌ها را به تصویر می‌کشد.
خزایی‌فر در مورد استفاده از لهجه تأکید کرد: رشته من روان‌شناسی است و به نظرم لهجه بسیار مهم است لهجه بخشی از هویت فیلم است که باید درست دربیاید.
در بخش دیگری از این جلسه طاهری بازیگر فیلم اظهار داشت: این دهمین کار سینمایی من است و آقای خزایی‌فر تأکید داشتند که من از لهجه مشهدی استفاده کنم و به نظرم بازیگر باید در خدمت نمایش باشد و من نیز سعی کردم این کار را به درستی انجام دهم.
به گزارش فارس، در ادامه نشست امیرحسین رفیعا بازیگر کودک بیان داشت: من 10 سال دارم و سه سال است که تئاتر کار می‌کنم.
وی به خواست خزاعی‌فر یکی از دیالوگ از فیلم مبنی براینکه «بابابزرگ تو فکر می‌کنی حسن سجادی می‌ره بهشت را» عنوان کرد.
در پایان این نشست حقیقی با انتقاد از اینکه تنها در سینمای ایران است که ما دنبال استار هستیم، گفت: خارج از این جلسه در فضای رسانه‌ای می‌خواهم موضوعی را طرح کنم اینکه آیا اگر جای آقای خزایی‌فر در تیتراژ فیلم اسم یک کارگردان استار را می‌گذاشتند باز هم سؤال‌ها و برخوردها همین بود.
بنابراین گزارش در ابتدای این نشست علی خزاعی‌فر گفت: این فیلم محصول صداوسیمای خراسان رضوی است این مرکز اخیراً به این فکر افتاد کارش را از تله‌فیلم توسعه دهد و فیلم بسازد.
وی با تأکید بر مشهدی بودن فیلم بیان داشت: تمامی عوامل فیلم بومی خراسان هستند یکی از جنبه‌‌های بومی بودن فیلم لهجه آن است شاید از نظر غیرمشهدی‌ها شیرین بیاید اما در مشهد در برابر این لهجه مقاومت وجود دارد و ممکن است برخی مخاطبان آن را پس بزنند.
خزاعی‌فر در مورد سابقه فیلم‌سازی خود گفت: من پیش از این سه تله‌فیلم خیابان ارج، کویر و کوبتر با کوبتر را برای مرکز صداوسیمای خراسان رضوی ساخته‌ام. من تقریباً سه سال پیش خیلی دیر به سینما وارد شدم.
این کارگردان در ادامه توضیحات خود گفت: در مورد قاب‌های فیلم باید بگویم من فیلم «یک تابستان طولانی» را یک شعر روستایی می‌دانم و در انتخاب قاب‌ها بسیار وسواس‌گونه عمل کردیم.
در ادامه این نشست داود رحمانی نیز در مورد فیلم‌برداری اثر گفت: ما برای پیدا کردن مکان مناسب فیلم‌برداری جستجوی زیادی در خراسان رضوی انجام دادیم و بلاخره به روستای کن رسیدیم. این روستا یک روستای پلکانی است و ما به خاطر وسایل سنگین فیلم‌برداری با مشکل روبه‌رو بودیم و به جهت چیدمان خانه‌ها و کوچه‌ها مجبور بودیم وسایل را با الاغ جابه‌جا کنیم البته باید بگویم زمزمه‌ها برای ساخت این فیلم با نگاه فیلم تلویزیونی بود اما بلاخره تبدیل به فیلم سینمایی شد.
در ادامه این برنامه سیاوش حقیقی درباره انگیزه ساخت فیلم بیان داشت: مدتی پیش مقام معظم رهبری به روستایی در خراسان اشاره کردند که در زمان جنگ همه مردان آن به جنگ رفته بود و یک نفر مرد نیز در آن نبود و همین سخن رهبری نخ تسبیح داستان ما شد.
در ادامه بحث کارگردان فیلم در مورد ژانر «یک تابستان طولانی» گفت: برخی از من می‌پرسند که ژانر فیلم کودک است یا دفاع مقدس است که باید بگویم ژانر فیلم بالغ شدن است.
شهیدی‌فرد پس از این سخن، خزایی‌فر را مورد خطاب قرار داد و گفت: آیا شما شوخی می‌کنید یا واقعاً چنین ژانری وجود دارد.
خزایی‌فر در پاسخ اظهار داشت: بله، چنین ژانری در ادبیات و سینمای ما وجود دارد و در آن قهرمان نوجوان در تقابل با یک وضعیت نامطلوب زودتر از معمول بالغ می‌شود.
وی در ادامه توضیحات خود بیان داشت: این فیلم با مجموعه‌ای از خاطرات آغاز می‌شود و تقابل مرگ جوانی که بر اثر حادثه از دنیا رفته با تأثیر شهدا بر خانواده‌ها را به تصویر می‌کشد.
خزایی‌فر در مورد استفاده از لهجه تأکید کرد: رشته من روان‌شناسی است و به نظرم لهجه بسیار مهم است لهجه بخشی از هویت فیلم است که باید درست دربیاید.
در بخش دیگری از این جلسه طاهری بازیگر فیلم اظهار داشت: این دهمین کار سینمایی من است و آقای خزایی‌فر تأکید داشتند که من از لهجه مشهدی استفاده کنم و به نظرم بازیگر باید در خدمت نمایش باشد و من نیز سعی کردم این کار را به درستی انجام دهم.
به گزارش فارس، در ادامه نشست امیرحسین رفیعا بازیگر کودک بیان داشت: من 10 سال دارم و سه سال است که تئاتر کار می‌کنم.
وی به خواست خزاعی‌فر یکی از دیالوگ از فیلم مبنی براینکه «بابابزرگ تو فکر می‌کنی حسن سجادی می‌ره بهشت را» عنوان کرد.
در پایان این نشست حقیقی با انتقاد از اینکه تنها در سینمای ایران است که ما دنبال استار هستیم، گفت: خارج از این جلسه در فضای رسانه‌ای می‌خواهم موضوعی را طرح کنم اینکه آیا اگر جای آقای خزایی‌فر در تیتراژ فیلم اسم یک کارگردان استار را می‌گذاشتند باز هم سؤال‌ها و برخوردها همین بود.
