به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، چندی است کشور وارد مواجهه اقتصادی تمام عیاری با دشمنان شده است. می توان اذعان داشت یکی از سنگین ترین تحریم ها علیه یک کشور، این روزها از سوی جوامع غربی، علیه این مردم مرز و بوم اعمال شده است. همین نیز موجب شده تا شاهد وضعیتی خاص باشیم که منجر به شرایطی شده که از آن با عنوان دقیق قابل توجه "اقتصاد مقاومتی" یاد شده است. ماجرایی که اکنون شاهد اجرایی شدن آن در بخش های مختلف کشور هستیم.
در این بین، یک بررسی اجمالی در ورزش کشور، حاکی از آن است که برخلاف سایر بخش ها که به نوعی در تلاش برای نزدیک شدن به مدل "اقتصاد مقاومتی" هستند، این قسمت به راه خود ادامه می دهد و تا کنون تدبیری در این راستا صورت نگرفته است. تنها واکنش نیز تعطیلی برخی اقدامات است که حاکی از انفعال دستگاه ورزش (اعم از وزارت و کمیته المپیک) در قبال این واقعه مهم است. در حقیقت، به قدری در پی انتخابات و سمت ها هستند که فراموش کرده اند وظایفی ذاتی دارند که این روزها به کلی، فراموش شده و ان تدبیر صحیح و هوشمندانه امور ورزش است.
× سفر دسته جمعی به لندن و ورزشی نیمه تعطیل!
در حالی که کشور خود را در یک مقابله بزرگ و حساس می بیند، ورزش کشور خود را مهیای المپیک لندن می کند؛ اما چه نسبتی با این رویداد دارد؟ سفر دسته جمعی مدیران مربوط و نامربوط به لندن، حاکی از آن است که دستگاه ورزش اساسا تدبیری در این زمینه ندارد و باری به هر جهت پیش می رود. این سفر به قدری با هزینه های بیهوده همراه بود که هنوز فهرستی از اعضای کاروان و میهمانان منتشر نشده است. هنوز نیز مشخص نیست به چه دلیل بایستی شماری گسترده از اشخاص از دو ساختمان واقع در خیابان سئول، عازم لندن شوند و چنان هزینه ای بار بر بودجه عمومی شود؟ آیا با توجه به وضعیت کشور، نیاز بود این شمار قابل توجه عازم شوند؟ ثمر این کاروان بزرگ برای کشور چه بوده است؟ آیا حضور این مسافران که عموما وضعیتی توریستی داشتند، لزومی داشت؟ و ...
این پرسش ها پاسخی دارد که شاید بتوان در وضعیت کنونی ورزش بدان رسید. این روزها، دستگاه ورزش به حداقل فعالیت رسیده و حتی اعزام های خارجی نیز یکی پس از دیگری منتفی می شود. این نشان از آن دارد که تصمیم گیران، بدون توجه به آنچه در حال روی دادن است، طی طریق کرده و ثمره این شده است که با بحران کنونی مواجه شویم. البته، با تاسف باید اذعان داشت که این وضعیت همچنان هم وجود دارد. شاهد این ادعا نیز سفر رئیس کمیته و همراهانش به سفری بیهوده به برزیل با هزینه ای نجومی برای ورزش در روزها کنونی است. در حقیقت، نه تنها برنامه ریزی نداشته و درگیر منازعات گاها شخصی بوده اند، که همچنان در سوداهای غیر از مدیریت صحیح ورزش هستند. امروز ورزش، گویای نسبت مدیریت این عرصه با "اقتصاد مقاومتی" است!
× باشگاه های میلیاردی و جهاد مردمی
در دیگر سو، شاهد فعالیت باشگاه های ورزشی و به خصوص فوتبال هستیم. در چنین وضعیتی که به نوعی شاهد جهاد مردمی در مقابله با قدرت های جهانی هستیم، باشگاه ها نه تنها بر روند قبلی خود هستند که بر غلظت آن نیز افزوده اند. بودجه عمومی است که این روزها در این عرصه به تاراج می رود. شاید (فقط شاید!) بتوان برخی دلایل را برای این هزینه کردهای نجومی در باشگاه ها داشت؛ اما در دوران کنونی که هر روز بر دامنه تحریم ها افزوده می شود، چه استدلالی وجود دارد؟ اساسا، مدیران باشگاه ها دغدغه ای در این عرصه دارند که اگر داشتند، شاهد وضعیت کنونی نبودیم! به راستی، چه دلیلی دارد که به یک بازیکن میلیارد تومان پول از بودجه عمومی پرداخت شود؛ اما برخی به دلیل این معارضه کنونی، حتی نتوانند مایحتاج خود را تامین کنند یا با معضل بیکاری مواجه باشند؟ این چه نسبت یابی با "اقتصاد مقاومتی" است که میلیاردها تومان در باشگاه ها هزینه می شود و بی تفاوت به وضعیت جامعه است؟ و ...
نگاهی اجمالی از وضعیت بخش های مختلف ورزش حاکی از بی تفاوتی از اتفاق مهمی است که در جامعه روی داده است. مدیران در پی کسب کرسی کمیته هستند و مدیران باشگاه ها نیز پرداخت های میلیونی و میلیاردی خود! نتیجه نیز سرگردانی و به تعطیلی کشیده شدن ورزش در بخش های قهرمانی است. این حاکی از آن است که سیاست گذاران دستگاه ورزش آنقدر درگیر دعوا و بحث های بی ثمر شده اند که حتی قادر به تدبیری ساده برای برون رفت از وضعیت کنونی و رسیدن به شرایطی بهتر و رو به جلوتر نیستند. در وضعیت کنونی کشور، ورزش چه نسبتی با آن دارد و به کدام سو می رود؟ پاسخ کمی تاسف برانگیز و تلخ است ... راستی، سفر بعدی آقایان به کدام کشور است و بازیکن میلیاردی بعدی کیست ...
در این بین، یک بررسی اجمالی در ورزش کشور، حاکی از آن است که برخلاف سایر بخش ها که به نوعی در تلاش برای نزدیک شدن به مدل "اقتصاد مقاومتی" هستند، این قسمت به راه خود ادامه می دهد و تا کنون تدبیری در این راستا صورت نگرفته است. تنها واکنش نیز تعطیلی برخی اقدامات است که حاکی از انفعال دستگاه ورزش (اعم از وزارت و کمیته المپیک) در قبال این واقعه مهم است. در حقیقت، به قدری در پی انتخابات و سمت ها هستند که فراموش کرده اند وظایفی ذاتی دارند که این روزها به کلی، فراموش شده و ان تدبیر صحیح و هوشمندانه امور ورزش است.
× سفر دسته جمعی به لندن و ورزشی نیمه تعطیل!
در حالی که کشور خود را در یک مقابله بزرگ و حساس می بیند، ورزش کشور خود را مهیای المپیک لندن می کند؛ اما چه نسبتی با این رویداد دارد؟ سفر دسته جمعی مدیران مربوط و نامربوط به لندن، حاکی از آن است که دستگاه ورزش اساسا تدبیری در این زمینه ندارد و باری به هر جهت پیش می رود. این سفر به قدری با هزینه های بیهوده همراه بود که هنوز فهرستی از اعضای کاروان و میهمانان منتشر نشده است. هنوز نیز مشخص نیست به چه دلیل بایستی شماری گسترده از اشخاص از دو ساختمان واقع در خیابان سئول، عازم لندن شوند و چنان هزینه ای بار بر بودجه عمومی شود؟ آیا با توجه به وضعیت کشور، نیاز بود این شمار قابل توجه عازم شوند؟ ثمر این کاروان بزرگ برای کشور چه بوده است؟ آیا حضور این مسافران که عموما وضعیتی توریستی داشتند، لزومی داشت؟ و ...
این پرسش ها پاسخی دارد که شاید بتوان در وضعیت کنونی ورزش بدان رسید. این روزها، دستگاه ورزش به حداقل فعالیت رسیده و حتی اعزام های خارجی نیز یکی پس از دیگری منتفی می شود. این نشان از آن دارد که تصمیم گیران، بدون توجه به آنچه در حال روی دادن است، طی طریق کرده و ثمره این شده است که با بحران کنونی مواجه شویم. البته، با تاسف باید اذعان داشت که این وضعیت همچنان هم وجود دارد. شاهد این ادعا نیز سفر رئیس کمیته و همراهانش به سفری بیهوده به برزیل با هزینه ای نجومی برای ورزش در روزها کنونی است. در حقیقت، نه تنها برنامه ریزی نداشته و درگیر منازعات گاها شخصی بوده اند، که همچنان در سوداهای غیر از مدیریت صحیح ورزش هستند. امروز ورزش، گویای نسبت مدیریت این عرصه با "اقتصاد مقاومتی" است!
× باشگاه های میلیاردی و جهاد مردمی
در دیگر سو، شاهد فعالیت باشگاه های ورزشی و به خصوص فوتبال هستیم. در چنین وضعیتی که به نوعی شاهد جهاد مردمی در مقابله با قدرت های جهانی هستیم، باشگاه ها نه تنها بر روند قبلی خود هستند که بر غلظت آن نیز افزوده اند. بودجه عمومی است که این روزها در این عرصه به تاراج می رود. شاید (فقط شاید!) بتوان برخی دلایل را برای این هزینه کردهای نجومی در باشگاه ها داشت؛ اما در دوران کنونی که هر روز بر دامنه تحریم ها افزوده می شود، چه استدلالی وجود دارد؟ اساسا، مدیران باشگاه ها دغدغه ای در این عرصه دارند که اگر داشتند، شاهد وضعیت کنونی نبودیم! به راستی، چه دلیلی دارد که به یک بازیکن میلیارد تومان پول از بودجه عمومی پرداخت شود؛ اما برخی به دلیل این معارضه کنونی، حتی نتوانند مایحتاج خود را تامین کنند یا با معضل بیکاری مواجه باشند؟ این چه نسبت یابی با "اقتصاد مقاومتی" است که میلیاردها تومان در باشگاه ها هزینه می شود و بی تفاوت به وضعیت جامعه است؟ و ...
نگاهی اجمالی از وضعیت بخش های مختلف ورزش حاکی از بی تفاوتی از اتفاق مهمی است که در جامعه روی داده است. مدیران در پی کسب کرسی کمیته هستند و مدیران باشگاه ها نیز پرداخت های میلیونی و میلیاردی خود! نتیجه نیز سرگردانی و به تعطیلی کشیده شدن ورزش در بخش های قهرمانی است. این حاکی از آن است که سیاست گذاران دستگاه ورزش آنقدر درگیر دعوا و بحث های بی ثمر شده اند که حتی قادر به تدبیری ساده برای برون رفت از وضعیت کنونی و رسیدن به شرایطی بهتر و رو به جلوتر نیستند. در وضعیت کنونی کشور، ورزش چه نسبتی با آن دارد و به کدام سو می رود؟ پاسخ کمی تاسف برانگیز و تلخ است ... راستی، سفر بعدی آقایان به کدام کشور است و بازیکن میلیاردی بعدی کیست ...