به گزارش مشرق،باید توجه کرد که پیمانکاران چینی در حالی از توسعه فاز 11 پارسجنوبی کنار گذاشته شدند که توسعه این فاز یکی از پروژههای مهمی است که میتواند در توسعه فازهای دیگر نقش داشته باشد؛ کمااینکه توسعه فاز 12 بسته به میزان توسعه این فاز دارد. در حقیقت وضعیت رو به رشد توسعه این فاز میتواند در توسعه فازهای مهم پارسجنوبی نقش کلیدی داشته باشد.
البته در مورد این فاز از گذشته نیز نگرانیهایی وجود داشت؛ چرا که چینیها پیش از این نیز در توسعه این فاز تاخیرهایی داشتند و بعد از گذشت چند سال کمترین پیشرفت فیزیکی در توسعه این فاز از خود نشان ندادند و همواره گزارشهای منتشر شده حاکی از آن بود که توان اجرا و توسعه این فاز را ندارند. البته در آن زمان نیز مشخص بود که پیمانکاران داخلی چه بسا بسیار بهتر از پیمانکاران چینی میتوانستند فاز 11 پارسجنوبی را توسعه دهند.
البته در یک مقطع زمانی قرار شد این پروژه به پیمانکاران ایرانی واگذار شود که طبق بررسیها قرارگاه خاتم و دیگر پیمانکاران داخلی توان توسعه این فاز را داشتند اما پروژه کماکان دست چینیها باقی ماند و در طول مدتی که این پیمانکاران فعالیتهای توسعه پروژه را انجام میدادند، تاخیرهای بسیاری پیش آمد و بارها از سوی وزارت نفت به این پیمانکاران هشدار داده شد. باید توجه کرد که فاز 11 پارسجنوبی از جمله پروژههایی است که میتواند ظرفیت توسعه گاز کشور را بالا ببرد، به همین دلیل باید بیشتر از فازهای دیگر به آن توجه کرد.
البته قرارداد توسعه این فاز به گونهای بود که پیش از این نیز امکان خلع قرارداد چینیها وجود داشت تا ظرفیتهای این فاز به مرحله اجرا برسد. البته اینکه تنها پیمانکار مربوطه را خلع مسئولیت کنند کافی نیست، به نظر میرسد که بهتر باشد طبق قرارداد صورت گرفته میزان ضرر و زیان انجام شده طی مدت فعالیت این پیمانکاران نیز گرفته شود.
واقعیت این است که پیمانکاران چینی از تاخیر در توسعه فاز 11 پارسجنوبی ضررهای بسیاری را به بخش نفت و گاز وارد کردند که باید بعد از کنار گذاشتن آنها از قرارداد، این میزان ضرر از سوی پیمانکارانی که در فاز 11 حضور داشتند پرداخت شود.
به دلیل استراتژیک بودن فعالیتهایی که در فاز 11 صورت میگیرد باید تاکید کرد که مسئولان نفتی باید میزان ضرر ایجاد شده را از شرکتهای چینی دریافت کنند تا بتوان دوباره توسعه این فاز را در دستور کار قرار داد.منبع: روزنامه آرمان
البته در مورد این فاز از گذشته نیز نگرانیهایی وجود داشت؛ چرا که چینیها پیش از این نیز در توسعه این فاز تاخیرهایی داشتند و بعد از گذشت چند سال کمترین پیشرفت فیزیکی در توسعه این فاز از خود نشان ندادند و همواره گزارشهای منتشر شده حاکی از آن بود که توان اجرا و توسعه این فاز را ندارند. البته در آن زمان نیز مشخص بود که پیمانکاران داخلی چه بسا بسیار بهتر از پیمانکاران چینی میتوانستند فاز 11 پارسجنوبی را توسعه دهند.
البته در یک مقطع زمانی قرار شد این پروژه به پیمانکاران ایرانی واگذار شود که طبق بررسیها قرارگاه خاتم و دیگر پیمانکاران داخلی توان توسعه این فاز را داشتند اما پروژه کماکان دست چینیها باقی ماند و در طول مدتی که این پیمانکاران فعالیتهای توسعه پروژه را انجام میدادند، تاخیرهای بسیاری پیش آمد و بارها از سوی وزارت نفت به این پیمانکاران هشدار داده شد. باید توجه کرد که فاز 11 پارسجنوبی از جمله پروژههایی است که میتواند ظرفیت توسعه گاز کشور را بالا ببرد، به همین دلیل باید بیشتر از فازهای دیگر به آن توجه کرد.
البته قرارداد توسعه این فاز به گونهای بود که پیش از این نیز امکان خلع قرارداد چینیها وجود داشت تا ظرفیتهای این فاز به مرحله اجرا برسد. البته اینکه تنها پیمانکار مربوطه را خلع مسئولیت کنند کافی نیست، به نظر میرسد که بهتر باشد طبق قرارداد صورت گرفته میزان ضرر و زیان انجام شده طی مدت فعالیت این پیمانکاران نیز گرفته شود.
واقعیت این است که پیمانکاران چینی از تاخیر در توسعه فاز 11 پارسجنوبی ضررهای بسیاری را به بخش نفت و گاز وارد کردند که باید بعد از کنار گذاشتن آنها از قرارداد، این میزان ضرر از سوی پیمانکارانی که در فاز 11 حضور داشتند پرداخت شود.
به دلیل استراتژیک بودن فعالیتهایی که در فاز 11 صورت میگیرد باید تاکید کرد که مسئولان نفتی باید میزان ضرر ایجاد شده را از شرکتهای چینی دریافت کنند تا بتوان دوباره توسعه این فاز را در دستور کار قرار داد.منبع: روزنامه آرمان