یاد بگیریم که کارمان را جدی و خودمان را شوخی بگیریم.

یاد بگیریم که التیام زخم روح به اندازه ی زخم جسم مهم است.

یاد بگیریم که زمان میگذرد چه خوش بین باشیم چه نباشیم.

یاد بگیریم که آدمی همان چیزی را باور میکند که پیوسته به خود میگوید.

یاد بگیریم واقعیت چیزی است که هست نه چیزی که ما دوست داریم.

یاد بگیریم که ناتوانی از ماست نه از قدرت مسئله ای که فراروی ما قرار دارد.

یاد بگیریم که حضورمان پیوسته تغییر مثبتی در زندگی دیگران ایجاد کند حتی با یک سلام صمیمانه.

یاد بگیریم که هرچی اعمال و رفتار کسی ناخوشایندتر باشد به عشق بیشتری نیاز دارد.