به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، محمدرضا صنم‎یار در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان در خصوص صمیمیت و روابط عاطفی همسران، تصریح کرد: اهمیت روابط زوجین به حدی است که در نحوه رشد و تکامل فرزندان و در نهایت داشتن یک زندگی مشترک موفق و پایدار کمک می‎‏کند که البته تقویت روابط عاطفی همسران در شرایطی به دور از بهداشت روان خانواده ممکن نیست.

وی به تعریف سلامت و بهداشت روان پرداخت و خاطرنشان کرد: داشتن احساس آرامش و امنیت درون و همچنین دور بودن از اضطراب، افسردگی و تعارض‎های مزمن روانی است بعلاوه افزایش شادی در زندگی زناشویی، افزایش امید به زندگی و آینده و همچنین آرامش سه فاکتور اساسی در زمینه تحقق بهداشت روان در خانواده و میان همسران است.

این مشاور حوزه خانواده و ازدواج با اشاره به اضلاع مثلث عشق یا زندگی به عنوان نشان دهنده عوامل افزایش صمیمیت و کیفیت زندگی بیان کرد: صمیمیت، تعهد و روابط جنسی به عنوان سه ضلع این مثلث به یکدیگر وابسته بوده و اثرات مستقیمی بر هم دارند بنابراین توجه و رسیدگی به هر سه ضلع این مثلث باید جدی گرفته شود.

صنم‏یار با بیان این مطلب که صمیمیت در زندگی زناشویی به تقویت روابط همسران بسیار کمک می‎‏کند، عنوان کرد: میزان صمیمیت به توانایی همسران برای انتقال روشن، صحیح و مؤثر افکار، احساسات، نیازها و خواسته‏‌هایشان بستگی دارد، به همین سبب یادگیری و آموزش گام مهمی در فرآیند ایجاد یا افزایش صمیمیت میان همسران محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: زوجین معمولاًً با شکایت‎های فراگیر و تعارض‎های حل نشده برای درمان و رفع مشکلات خود به مراکز مشاوره مراجعه می‏کنند که بسیاری از این تعارض‎‏ها در صورت ایجاد شناخت کافی و مناسب زن و مرد از یکدیگر قابل پیشگیری و رفع است.

این مشاور فعال در حوزه خانواده با تاکید بر اهمیت نقش مشاوره و مطالعه در شناخت تفاوت‏ها و راهکارهای مواجه با آن‏ها، تصریح کرد: با توجه به این نکته که در حدود 47 درصد از طلاق‎ها بر اثر مشکلات ناشی از تفاوت‏های موجود میان زن و مرد است، تلاش در راستای رسیدن به تفاهم و تحمل پذیرش تفاوت‌‏های زن و مرد امری ضروری به نظر می‌‏رسد.

وی برقراری ارتباط صحیح همسران با یکدیگر را یکی از راهکارهای تقویت پایه‌‏های زندگی مشترک عنوان و اظهار کرد: گوش دادن فعال به عنوان یکی از راه‎های مهم و اثربخش در برقراری ارتباط صحیح است که از سه رکن توجه و شنیدن حرف‏‎های طرف مقابل، نگاه به چهره فرد گوینده و همچنین واکنش نشان دادن به مطالب بیان شده از جانب وی تشکیل می‌شود.