يك روزنامه نگار زنجيره اي و متواري در گزارشي تأكيد كرد اپوزيسيون جمهوري اسلامي پايگاه قابل توجهي ندارد و به خيال پردازي و توهم رو كرده است.
«آرش-ب» در اين گزارش تحليلي خاطر نشان كرد: نيروهاي اپوزيسيون عملا پايگاه اجتماعي قابل توجهي ندارند. البته نبايد فراموش كرد كه درپيش گرفتن تاكتيك هاي خيال پردازانه و مبتني بر توهم و آنچه كه مايل به ديدن آن بودند- و نه آن چيزي كه در عالم واقع وجود داشت- نيز در از دست دادن تاثير بر عرصه سياست داخلي ايران، نقش داشته است. عرصه سياست، عرصه سير در خيالات نيست، بلكه مبتني بر استفاده از تجربه هاي پيشين و برنامه ريزي براي اتفاقات محتمل آينده است.
ناوهاي آمريكا در برابر موشك هاي ايران بي دفاع هستند
ايران قادر است رزمناو و كشتي هاي جنگي آمريكا را در منطقه از كار بيندازد.
اين مطلب را پايگاه اينترنتي روز آن لاين وابسته به اپوزيسيون خارج كشور از قول يك كارشناس نظامي عنوان كرد و نوشت: ايران در زمينه جنگ نامتقارن به طور جدي و اصولي فعاليت كرده است و استراتژي نظامي خود را براساس تقويت توان موشكي و قدرت جنگ نامتقارن قرار داده است، گزارش ها نشان مي دهند ايران در سال هاي اخير به طور جدي در حال افزايش دقت موشك هاي خود چه كوتاه برد و چه ميان برد است و در اين زمينه به دستاورد هاي خوبي هم رسيده است.
اين كارشناس نظامي با بيان اين كه «ايران به جاي خريد سيستم هاي جديد، سيستم هاي الكترونيكي و رادارهاي پدافندهاي در اختيار خود را ارتقا داد و اين در مورد جنگ الكترونيك و موشك هاي ضد رادار كه اصلي ترين سلاح غرب است، راهبر مناسبي بود». وي اضافه كرد: با فرود آوردن دو هواپيماي بدون سرنشين آمريكايي توسط ايران، به خصوص هواپيماي نخست كه تكنولوژي بسيار پيشرفته اي داشت، غرب هم اين پيام را گرفته كه پدافند هوايي ايران، پدافند هوايي عراق و ليبي نيست.
تحليلگر نظامي اين سايت وابسته به اپوزيسيون درباره قدرت دريايي ايران خاطر نشان كرد: در استراتژي جديد، ايران در سال هاي اخير دردريا هم شناورها را كوچك كرد اما با افزايش تحرك و قدرت آتش آنها به لحاظ داشتن موشك هاي متعدد، توان درگيري آنها در يك جنگ نامتقارن را بالا برد. قايق هاي ايران الان از قايق هاي معمولي بزرگتر و سرپوش دار هستند و مجهز به موشك هايي هستند كه مي توانند يك رزمناو يا كشتي جنگي متوسط را از حالت جنگي خارج كنند.
آمريكا فقط امتياز مي خواهد پس مذاكرات ژانويه هم بيهوده است
«انتظار آمريكا از ايران در مذاكرات 1+5، دادن امتيازات يكجانبه است. با اين وصف آمريكا همچنان مشغول بيهوده گويي در جريان مذاكرات است و نتيجه اي نخواهد گرفت».
اين تحليل را وب سايت صداي آمريكا از قول اسكات لوكاس مدير سايت «اندورينگ آمريكا» و استاد دانشگاه بيرمنگام منتشر كرد. لوكاس در اين تحليل نوشت: لورا روزن نويسنده «المونيتور» اطلاعات دروني خود از مذاكرات نمايندگان كشورهاي 1+5 را در مقاله اي درج كرده است.
مديريت سايت «اندورينگ آمريكا»: به نظر مي رسد مواضع طرفين نسبت به ان زمان تغييري نكرده است. داستان سرايي درآسوشيتدپرس و رويتر عليه برنامه هسته اي ايران ادامه دارد. اين رفتارها جاي بحث معقول را مي گيرد. مسئله همان طور كه در صحبت هاي ماه گذشته هيلاري كلينتون هم پيدا بود، انتظار دادن امتياز يكجانبه از سوي ايران است و نه صداقت متقابل. اين براي تهران پذيرفتني نيست.
موسويان: بر سر برنامه هسته اي در ايران اجماع حاكم است
عضو تيم مذاكرات هسته اي در دوره اصلاحات اعلام كرد دولت آمريكا هيچ اختياري از خود براي حل و فصل قانوني چالش هسته اي با ايران ندارد.حسين موسويان معاون حسن روحاني 4 سال پيش به خاطر برخي اتهامات بازداشت و محكوم شد. وي پس از يك سال بازداشت و ممنوعيت داشتن مسئوليت هاي ديپلماتيك براي 5 سال، به آمريكا رفت.
موسويان با تأكيد بر اينكه اوباما اختياردار نيست، اضافه كرد: در ايران هم چنين اجماعي وجود ندارد اما يك نفر هست كه تصميم گيرنده نهايي است. حتي در صورت اختلاف بين دولت و مجلس، وقتي مقام رهبري تصميم مي گيرند، همه اطاعت مي كنند. امتيازي كه در ايران وجود دارد اين است كه عليرغم همه اختلافات در درون نظام، و بين مجلس و دولت، يك تصميم گيرنده نهايي وجود دارد كه رهبر انقلاب است. اما در واشنگتن نه اجماعي وجود دارد و نه كسي هست كه تصميم نهايي را بگيرد.
موسويان درباره اين پرسش كه «پس به دنبال تحريم ها، ايران سازشي از خود نشان نخواهد داد» گفت: دقيقاً، نتيجه معكوس هم دارد. رفتار سياسي ايران، زير فشار و تهديد، كاملاً متفاوت شده. اگر آنها مي خواهند كه ايران انعطاف پذيري بيشتري نشان دهد و همكاري كند، بايد اين را بفهمند كه تهران، تحت فشار و تهديد، نمي تواند چنين خواسته اي را اجابت كند. اين بدين خاطر است كه قدرت هاي غربي، واقعيت هاي درون ايران را درك نمي كنند. آنها فكر مي كنند كه مي توانند با افزايش تحريم ها و اعمال فشار، ايران را وادار كنند تا سياست هاي هسته اي اش را تغيير دهد. اما اين اتفاق رخ نخواهد داد.
خبرنگار صداي آمريكا همچنين از موسويان پرسيد: «چرا در ايران در مورد برنامه هسته اي كسي مطلبي نمي نويسد و سكوت مطلق است؟» و او پاسخ داد: چون كه امروزه اجماعي در داخل كشور وجود داشته بدين ترتيب كه اين صرفاً موضوعي سياسي است؛ و گروه 1+5 هم در موقعيتي نيست كه براي برون رفت از اين بن بست توافقي واقعي داشته باشد، دقيقاً بخاطر همان دلايلي كه قبلاً گفتم. اول اين كه در واشنگتن اختلاف نظر هست و دوم اين كه در درون 1+5 هم اختلاف نظر وجود دارد.