این فوم که از پلیمر پلی‌یوراتان ساخته شده، می‌تواند خونریزی داخلی را به مدت دستکم یک ساعت کنترل کند.
این یک "ساعت طلایی" 60 دقیقه‌ای است که اگر درمان فرد آسیب دیده در آن انجام شود شانس زنده ماندن به طور چشمگیری بالا می‌رود در واقع این زمان طلایی حاکی از مرگ و زندگی فرد آسیب دیده است.
آسیب‌های شکمی در چنین زمانی بسیار خطرناک هستند چرا که با پدهای فشرده ساز و گیتس قابل درمان نیستند. این امر یعنی خونریزی داخلی یک خطر جدی برای زنده ماندن تا پیش از رسیدن به یک بیمارستان یا درمانگاه است.
این فوم پلیمری در دو فاز مایع و فاز پولیول و ایزوسیانات توسط پزشک در میدان جنگ به حفرات شکمی تزریق می‌شود. زمانی که این مایعات ترکیب می‌شوند، واکنش داده و حجمش از اندازه اولیه 30 برابر بیشتر می‌شود.
وقتی حجم فوم افزایش می‌یابد حفره شکمی را پر می‌کند و آن قدر اعضای داخلی را محکم نگه می‌دارد که مانع از خونریزی می‌شود. از سوی دیگر برداشتن فوم نیز کار ساده‌ای است.
در آزمایش‌های صورت گرفته این فوم کمترین چسبندگی را به بافت شکمی داشت و جراحان توانستند آن را که به شکل یک شی جامد در آمده بود در کمتر از یک دقیقه بردارند.
این فوم هنوز تحت آزمایش‌های انسانی قرار نگرفته و محققان آن را بر روی خوک‌های آسیب دیده آزمایش کرده‌اند.
نتایج این تحقیقات در نشست سالانه انجمن آمریکایی جراحی تروما در هاوایی ارائه شد.
این فوم توانسته است میزان زنده ماندن ناشی از آسیب کبدی پس از 3 ساعت را از 8 به 72 درصد برساند و خونریزی را 6 برابر کمتر کند.
