به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مطالعات رسانه های بین المللی به نقل از فارین پالیسی نوشت:
نویسنده یادداشت در فارین پالیسی با استناد به سفر اخیر به دمشق، هدف اصلی خود را ترسیم خطر تحریمهای آمریکا (به ویژه قانون سزار) برای «فرصت نسل» بازسازی سوریه پس از اسد قرار دادهاند. محورهای اصلی استدلال آنها شامل تأکید بر تغییر شرایط در سوریه، لزوم حمایت از دولت جدید برای مقابله با تروریسم و بیثباتی، و ضرورت لغو تحریمها برای جلوگیری از وابستگی دمشق به رقبای آمریکا مانند روسیه و چین است.
چکیده راهبردی (بخشهای مهم):
یک سال پیش در این ماه، مردم سوریه به ناممکن دست یافتند: پس از نزدیک به ۱۴ سال درگیری خونین و پنج دهه دیکتاتوری، آنها رژیم بشار اسد را بیرون راندند و قدم به عصری جدید گذاشتند. میراث اساد حیرتآور است: بیش از پانصد هزار کشته، سیزده میلیون آواره، یک سیستم زندانسازی مبتنی بر شکنجه و ناپدیدسازی، و اقتصادی آنچنان ویران که بیش از نود درصد کشور به فقر افتاده بود.
این اوت، ما به دمشق سفر کردیم و ویرانی جنگ داخلی را از نزدیک دیدیم. اما در حین ملاقات با رئیسجمهور احمد الشرع، کابینه او، و رهبران جوامع مذهبی و قومی مختلف سوریه، ما چیزی قابل توجه نیز دیدیم: سوریهایی که این لحظه را به عنوان «فرصتی یک بار در نسل» برای بازسازی کشورشان و شکلدهی بهتر به منطقه خود میبینند.
اکنون، این فرصت توسط تحریمهای آمریکایی که قرار بود اساد را از وحشیگری علیه مردم خود بازدارد، تهدید میشود. این تحریمها اکنون کشوری را مجازات میکند که از قربانیان پیشین اساد تشکیل شده است – کسانی که همگی در تلاش برای بهبودی هستند. آنچه بعداً اتفاق میافتد نه تنها برای مردم سوریه، بلکه برای آمریکا نیز عمیقاً مهم است. پس از دههها همپیمانی با دشمنان ما و خدمت به عنوان زادگاهی برای بیثباتی و تروریسم، سوریه این پتانسیل را دارد که به عضوی مرفه از جامعه بینالمللی تبدیل شود. این به روابط تجاری آمریکا، منافع امنیت ملی، و شرکای منطقهای مانند اسرائیل، ترکیه، اردن، لبنان و عراق سود خواهد رساند.
اما ترمیم کشوری که توسط جنگ داخلی دوپاره و عمدتاً در ویرانی است، آسان یا ارزان نخواهد بود. گروههای تروریستی مانند داعش و بازیگران مخربی مانند ایران و روسیه برای فرصتی برای نفوذ مجدد صبر نخواهند کرد. سوریها با زیرساختهای فرسوده، ناامنی غذایی، کمبود مراقبت پزشکی قابل اعتماد، خطرات شدید ناشی از مینهای زمینی و بمبهای منفجرنشده، و اقتصادی که به دلیل تحریمهای باقیمانده در تلاش برای ارتباط با جهان است، روبرو هستند.
سوریه به وعدهای واقعی از یک آینده بهتر نیاز دارد تا بتواند مسیر جدیدی ترسیم کند. به همین دلیل است که هر دوی ما – یک دموکرات و یک جمهوریخواه – از لغو «قانون سزار» که تحریمهای مجازاتکنندهای را بر رژیم اساد تحمیل کرد، حمایت کردیم. ما ممکن است در مورد سایر مسائل اختلاف نظر سیاسی داشته باشیم، اما در این مورد متحد هستیم – و از کار موازی دولت ترامپ قدردانی میکنیم.
نظام تحریمهای همهجانبه تحمیلشده بر اساد، اکنون سوریه را در انزوا نگه داشته است.
این تحریمها تلاشها برای تثبیت، بهبود و شروع به ساخت نهادهای نمایندگی را خنثی میکند. دولت ترامپ برای معکوس کردن برخی تحریمها کار کرده است، از جمله با ارائه معافیتهای موقت ششماهه از قانون سزار. با این حال، هیچ سرمایهگذار خصوصی یا هیچ یک از شرکای منطقهای ما نمیتوانند سرمایهگذاری جدی را بدون اطمینانهای بلندمدتتر از آنچه معافیتهای ششماهه میتواند فراهم کند، توجیه کنند. به همین دلیل است که کنگره باید اکنون قانون سزار را لغو کند.
لغو تحریمهای ناتوانکننده به سوریها اجازه خواهد داد تا بسیاری از خواستههایی که ما بر آنها تحمیل میکنیم را با ساختن ظرفیت برای یافتن و نابودی سلاحهای شیمیایی، توقف تجارت غیرقانونی مواد مخدر، نابودی داعش و توسعه ابزارهای محافظت برابر از همه شهروندان سوری برآورده کنند.
در سال دوم سوریه جدید، اطمینان از این که یک الیگارشی جدید ظهور نکند و یک دیکتاتوری فرقهای جدید جایگزین دیکتاتوری قدیمی نشود، حیاتی خواهد بود. ایالات متحده به طور بینظیری مناسب است تا از اهرم سیاسی و اقتصادی برای حفظ همسویی سوریه جدید با ارزشها و دیدگاه ما استفاده کند. ما همچنین باید دست در دست شرکای منطقهای خود کار کنیم، که برای جذب سرمایه مورد نیاز ضروری خواهند بود.
هنگامی که شرایط در عرصه واقعی تغییر میکند، سیاست ما نیز باید تغییر کند. اکنون ما یک پنجره نسلی برای لغو قانون سزار و پایدارتر کردن و همسوتر کردن یکی از مهمترین و آتشگیرترین مناطق جهان با ارزشها و منافع خود داریم.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.
