سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
سادهسازی مسئله به شدت پیچیده روابط ایران و آمریکا، مذاکرات و تمام عوامل موثر بر آن، در ذهن و روان مردم ایران و ایجاد این پرسش که «چرا تهران کار سادهای چون مذاکره و توافق با آمریکا را انجام نمیدهد» از مهمترین اهدافی است که پشت شایعات مذاکراتی و جنگی مطرح میشود تا ابهامی آلوده به ترس در افکار عمومی جامعه ایجاد کند.
روزنامه شرق اما با ساده سازی مذاکره تلاش کرده است با تئوری سازی برای آن جریان سازی کند، در بخشی از یادداشت این رسانه اصلاحطلب آمده است:
دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران از ابتدا با رویکردی ایدئولوژیک آغاز شد، اما در دهههای اخیر، تلاشهایی برای واقعگرایی نیز به عمل آمده است. موفقیتهایی چون توافق هستهای برجام، حضور در سازمانهای منطقهای و گسترش روابط با کشورهای محور شرق و همسایه از جمله دستاوردهای دیپلماتیک ایراناند. با این حال، ناکامیهایی چون خروج یکجانبه آمریکا از برجام، انزوای منطقهای و ناتوانی در بهرهبرداری اقتصادی از توافقات، نشاندهنده چالشهای ساختاری در سیاست خارجی ایران است. عدم توازن میان مؤلفههای قدرت، یکی از عوامل اصلی این ناکامیها بوده است. در بسیاری از موارد، پیامهای متناقض میان نهادهای تصمیمگیر، مانع از شکلگیری تصویری منسجم از سیاست خارجی ایران شدهاند.
این روزنامه در ادامه نوشته است:
در جهانی چندلایه، پیچیده و چندوجهی فقط کشورهایی میتوانند در عرصه بینالملل نقشآفرین باشند که دیپلماسی را نه به عنوان ابزار فرعی، بلکه به عنوان ستون اصلی سیاست خارجی درک و تقویت کنند. تعادل میان قدرت سخت و قدرت نرم، بازتعریف نقش وزارت خارجه، افزایش ظرفیت دیپلماتیک و اهمیت به جایگاه دیپلماسی اقتصادی و فرهنگی، از جمله راهکارهایی هستند که میتوانند سیاست خارجی کشورها را از واکنشگرایی به کنشگرایی سوق دهند.
روزنامه آرمان امروز با توجه به وضعیت ونزوئلا و عراق درباره مذاکره نتیجهگیری کرده و مینویسد:
واقعیت این است که آمریکا و دولت ترامپ بار دیگر وارد بازی پیچیدهای از فریب و ابهام شدهاند. در دو هفته اخیر در سطح رسانهای و اعلامی چنان سخن میگفتند و موضع میگرفتند که انگار ونزوئلا به زودی هدف حمله قرار میگیرد. این احتمال جدی است، اما هیچ بعید نیست که این تمرکز بر ونزوئلا در بعد رسانهای پوششی برای تدارک حمله به نقطهای دیگر از جهان نیز بوده باشد.
به نظر میرسد سادهسازی مسئله به شدت پیچیده روابط ایران و آمریکا، مذاکرات و تمام عوامل موثر بر آن، در ذهن و روان مردم و افکار عمومی جامعه ایران، از مهمترین اهدافی است که پشت شایعاتی چون ارسال پیام برای مذاکره پنهان میشوند.
در این بازی روانی، آمریکا از موضع صلح ایران را دعوت به مذاکره میکند اما ایران آن را نمیپذیرد، در این زمین اعلام شده ایران طرفی است که تن به گفتوگو و توافق نمیدهد و از این رو آمریکا مُحق است!
واقعیت امروز تحولات حکایت از یک اصل مهم دارد؛ آمریکا نگرانیهای مشروع و منافع ایران را نمیپذیرد اما پروپاگاندای رسانهای خود را به گونهای برنامهریزی کرده تا مردم ایران تصور کنند در این عدم پذیرش تهران مقصر است.
در هر بار اعلام خبر مذاکره و تبادل پیام، ناخودآگاه برخی از جامعه ایران دستخوش تحولات عینی و ذهنی شده و انتظارات بالا میرود و این صعود با تکذیب خبرسازیهای جعلی به نزول تبدیل شده و بر ابهام حاکم بر شرایط میافزاید.
۰۱:۳۶ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۵
۰۴:۱۹ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۵
۱۰:۰۳ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۵
۲۲:۵۹ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۷
