به گزارش مشرق، صبح روز چهارشنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۴ مادری جوان، هراسان و گریان، با کودک یکساله که هیچ نشانی از هوشیاری نداشت، با اضطراب و فریاد کمک به سمت ساختمان بیمارستان بهارلو دوید.

در همان لحظه، سعید نبشی، از نیروهای واحد حفاظت فیزیکی بیمارستان که در محوطه حضور داشت، بدون لحظه‌ای تردید خود را به مادر رساند، کودک را به آغوش گرفت و با شتاب به سمت اورژانس دوید.

وی بعد از دوندگی پراضطرابش، احیای اولیه کودک را آغاز کرد تا پیش از رسیدن تیم تخصصی اورژانس، جریان زندگی را در بدن کوچک و بی‌جان او حفظ کند.

دقایقی بعد، تیم پزشکی و پرستاری اورژانس در آماده‌باش کامل رسیدند و عملیات احیای تخصصی را ادامه دادند. ثانیه‌هایی سرنوشت‌ساز سپری شد تا سرانجام صدای نخستین گریه‌ی دوباره‌ی کودک در فضای اورژانس طنین‌انداز شد؛ صدایی که اشک شوق را بر چشمان مادر، پرسنل درمان و نیروهای حفاظت نشاند.