*********

با مرگ رسمی توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ موسوم به برجام، ایران بار دیگر تحت تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفت. روزنامه‌های اصلاح‌طلب با تراژیک خواندن این موضوع تلاش دارند همچنان پرونده مذاکره را باز بگذارند.

روزنامه سازندگی با آخرالزمانی خوانده وضعیت موجود نوشته است:

به هر حال کار از کار گذشت و اقتصاد ایران در تله اسنپ‌بک گرفتار شد و چنانکه شرح داده شد این گرفتاری به مذاق گروهی از سیاستمداران ایران خوش آمده است. خوشحالی این گروه از تحریم‌ها بیش از آنکه ریشه در سرنوشت مردم داشته باشد، ناشی از منافع سیاسی و اقتصادی خاص آنهاست. تضاد آشکار میان واکنش این سیاستمداران و احساس عمومی جامعه نشان می‌دهد که شکاف میان نخبگان و مردم تا چه حد عمیق شده است؛ شکافی که حشمت‌الله فلاحت‌پیشه و محمدرضا جوادی‌یگانه نیز در نقدهای خود به آن اشاره کرده‌اند.

در بخشی دیگر از این گزارش آمده است:

به همین دلیل می‌توان گفت، عده‌ای از سیاستمداران از تحریم مجدد ایران خوشحال شدند چون آن را فرصتی برای تضعیف رقیب سیاسی، تثبیت گفتمان خود، بهره‌برداری اقتصادی از فضای غیرشفاف و تقویت مشروعیت ایدئولوژیک‌شان می‌دانند حتی اگر این امر به بهای فرسایش بیشتر زندگی مردم تمام شود. در نهایت، تحریم‌ها بیش از آنکه حربه‌ای سیاسی برای اثبات درستی یا نادرستی یک گفتمان باشند، واقعیتی تلخ برای میلیون‌ها ایرانی است که بار سنگین آن را بر دوش می‌کشند.

روزنامه هم‌میهن دیگر روزنامه اصلاح‌طلب نیز همچنان روی اسب بازنده اروپا و آمریکا شرط‌بندی کرده و با نگارشی متنی شرق ستیزانه می‌نویسد:

ممکن است که روسیه و چین بگویند ما تلاش خود را کردیم که این اتفاق رخ ندهد اما در نهایت قطعنامه‌ها بازگشت. بعد از آن هم به عنوان کشورهایی که روزی به این قطعنامه‌های تحریمی رای موافق دادند، خود را متعهد بدانند که آن‌ها را رعایت کنند. در این صورت شرایط دور زدن تحریم‌ها برای ایران سخت و انتخاب‌هایش محدود می‌شود. بسیاری از کشورها در این شرایط با ایران کار نمی‌کنند. در ادامه اگر تصویب قطعنامه‌ای ذیل ماده ۴۲ فصل هفتم در دستور کار قرار بگیرد، فارغ از این که روسیه و چین آن را وتو کنند یا نه، زمینه را برای اقدامات نظامی فراهم می‌کنند.

فعال شدن مکانیسم ماشه، اگرچه در ظاهر یک اقدام حقوقی در چارچوب برجام است، اما در واقع گامی سیاسی برای فشار مضاعف بر ایران است. آمریکا و تروئیکای اروپا می‌خواهند از ابزار تهدید استفاده کنند تا امتیاز بگیرند.

اما تجربه نشان داده تهدید زمانی اثر دارد که طرف مقابل واکنشی نداشته باشد. امروز ایران ابزار واکنش را در اختیار دارد و می‌تواند قواعد بازی را تغییر دهد، در تغییر این بازی غرب جایی نخواهد داشت.

ایران با اعمال اسنپ بک از توافق قاهره خارج خواهد شد. معنای خروج از توافق قاهره صفر شدن دسترسی ها و بازرسی ها در ایران است.

استراتژی ‘دسترسی صفر’ از جانب ایران همان خروج عملی از NPT است بدون اینکه تبعات منفی آن را داشته باشد.

۴-ایران مذاکرات با اروپا را قطع خواهد کرد.