به گزارش مشرق، نتایج یک نظرسنجی جدید در صنعت هوانوردی آلمان، زنگ خطر جدی را درباره وضعیت کاری خلبانان در این کشور به صدا درآورده است.

این نظرسنجی که توسط اتحادیه خلبانان آلمان انجام شده، نشان می‌دهد که ۹۳ درصد از خلبانان شرکت‌کننده اعلام کرده‌اند طی ماه‌های گذشته در طول پرواز در کابین هواپیما خوابیده‌اند. این آمار نگران‌کننده در حالی منتشر شده که فشارهای کاری، کمبود نیروی انسانی و افزایش پروازها در فصل‌های شلوغی مانند تابستان، موجب فرسایش چشمگیر نیروی انسانی در این صنعت شده است.

بر اساس این گزارش، ۴۴ درصد از خلبانان گفته‌اند که در پروازهای کوتاه‌مدت چرت زده‌اند، و این رقم در پروازهای طولانی به ۵۶ درصد رسیده است. برای ۷۴ درصد از شرکت‌کنندگان، خواب در کابین به امری عادی و روتین تبدیل شده است.

همچنین، ۱۲ درصد اذعان کرده‌اند که تقریباً در تمام پروازها می‌خوابند، ۴۴ درصد به‌طور منظم این کار را انجام می‌دهند، و ۳۳ درصد گاه‌به‌گاه در کابین چرت می‌زنند. تنها سه درصد اعلام کرده‌اند که یک‌بار چنین تجربه‌ای داشته‌اند، و در سوی دیگر طیفی از خلبانان قرار دارند که حتی تعداد دفعات خوابیدن خود را به‌خاطر نمی‌آورند.

هرچند این نظرسنجی به‌صورت داوطلبانه انجام شده و از نظر آماری نمی‌توان آن را نمونه‌ای کاملاً نماینده دانست، اما اتحادیه برگزارکننده تأکید کرده که نتایج آن تصویری واقعی از بحران خستگی در میان خلبانان ارائه می‌دهد.

کاتارینا دیزلدورف، نایب رئیس اتحادیه در واکنش به نتایج این نظرسنجی اعلام کرد که خواب در کابین پرواز دیگر یک استثنا نیست، بلکه به بخشی از فرهنگ کاری خلبانان آلمانی تبدیل شده است.

او تصریح کرد که آنچه در گذشته به‌عنوان یک راه‌حل اضطراری برای مدیریت خستگی غیرمنتظره طراحی شده بود، حالا به یک عادت کاری دائمی بدل شده که ریشه در فشار ساختاری و شرایط کاری نامناسب دارد.

به گفته دیزلدورف، در حالی که چرت‌های کوتاه‌مدت به‌تنهایی خطرناک نیستند، اما خستگی مزمن و همیشگی خدمه پروازی می‌تواند تهدیدی واقعی برای ایمنی پروازها باشد. این موضوع حالا به یکی از دغدغه‌های اصلی فعالان حوزه ایمنی هوایی در آلمان و اروپا تبدیل شده است.

مطابق با قوانین آژانس ایمنی هوانوردی اروپا، آنچه تحت عنوان استراحت کنترل‌شده شناخته می‌شود، تنها در شرایط خاص و به‌صورت محدود مجاز است. چنین استراحت‌هایی باید خارج از مراحل حساس پرواز، مانند برخاستن و فرود، و زیر نظر مستقیم کاپیتان انجام شود. در پروازهای طولانی نیز، معمولاً فضاهای مخصوص استراحت برای خلبانان در نظر گرفته می‌شود که در بخش‌هایی جدا از کابین مسافران واقع شده‌اند.

با این حال، قوانین در این زمینه در سطح بین‌المللی یکپارچه نیستند. برخی کشورهای اروپایی مجوز استراحت‌های کوتاه در کابین پرواز را صادر کرده‌اند، اما کشورهایی مانند آمریکا چنین امری را ممنوع اعلام کرده و خلبانان را ملزم می‌کنند در صورت نیاز به استراحت، تنها در اتاقک‌های مخصوص و دور از کابین هدایت هواپیما قرار بگیرند.

ابعاد اقتصادی این بحران نیز قابل توجه است. خستگی گسترده در میان خلبانان، نه تنها ایمنی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه بهره‌وری عملیاتی شرکت‌های هواپیمایی را نیز کاهش می‌دهد. تأخیر در پروازها، لغو برنامه‌های از پیش تعیین‌شده، افزایش نیاز به پرسنل جایگزین و همچنین کاهش رضایت مسافران، تنها بخشی از پیامدهای این وضعیت است. همچنین هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم مرتبط با کاهش بهره‌وری، جبران خسارت‌ها و افزایش حق بیمه‌ها نیز می‌تواند تأثیرات مالی قابل توجهی بر صنعت هوانوردی داشته باشد.

اتحادیه خلبانان آلمان در پی انتشار این گزارش خواستار بازنگری فوری در شرایط کاری خلبانان، کاهش فشارهای ساختاری، و افزایش استانداردهای بهداشت شغلی شده است. این اتحادیه هشدار داده که ادامه این روند می‌تواند به آسیب‌های جدی‌تر در صنعت هوایی منجر شود و اعتماد عمومی را نسبت به ایمنی سفرهای هوایی در اروپا تضعیف کند.

در نهایت، اگرچه چرت‌های کوتاه در آسمان ممکن است برای مقابله با خستگی موقتی مفید به نظر برسند، اما تداوم این رفتار به عنوان یک راهکار نانوشته برای مدیریت فشار کاری، نشانه‌ای است از بحرانی عمیق‌تر در مدیریت منابع انسانی و سیاست‌گذاری‌های عملیاتی صنعت هوایی اروپا. موضوعی که بی‌توجهی به آن، بهای سنگینی برای شرکت‌ها، کارکنان و مسافران در پی خواهد داشت.