خیلی وقته ما سریالهای نمایش خانگی ایرانی را در رده سریال های ترکیه ای قرار داده ایم. به دلیل فسادها و بد آموزی هاشون. هزار رحمت به سریال های کره ای و تا حدودی آمریکایی. نمیگم سریال های آمریکایی بدآموزی ندارند، حداقل اینکه دارای سر و تهی مشخص با موضوع و پایانی مشخص هستند و بیننده را بازی نمیدهند.. تبلیغات سیگار در سریال های ایرانی هم مافیایی قدرتمند داره که متاسفانه کسی جلودارش نیست.
از دهه 50 میلادی مصرف دخانیات در ایالات متحده و کشورهای اروپای غربی رو به کاهش بوده و تا الان بیشتر از 50 درصد کاهش پیدا کرده، به همین خاطر شرکت های خارجی دخانیات برای فروش محصولات خودشون به بازاریابی و تبلیغات در کشورهای در حال توسعه مشغول شدند، به همین دلیل در این کشورها بر خلاف کشورهای توسعه یافته مصرف دخانیات رو به افزایش است. یکی از شواهد هم این است که به طور مثال در همین ایران، همه چیز حتی خرید اقلام دارویی و تجهیزات پزشکی به دلیل تحریم ها مقدور نیست، اما سیگارهای خارجی به وفور و به راحتی خرید و فروش و وارد کشور می شوند. دلقک ها هم (اساسا به بازیگر میگم دلقک چون از نظر من همشون دلقکی بیش نیستند در نهایت) به خاطر پول این قضیه رو تبلیغ میکنند.